مرتضی رضوان‌فر مدیر و تهیه‌کننده پرونده ورزش‌های باستانی و زورخانه‌ای و عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در گفت‌و‌گو با خبرنگار میراث‌آریا، گفت: در حالی در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدول پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در شهر رباط مراکش، فرهنگ پهلوانی و زورخانه‌ای به نام جمهوری آذربایجان ثبت شد که جمهوری اسلامی ایران، 12 سال پیش پرونده ورزش‌های باستانی و زورخانه‌ای را به نام خود در یونسکو ثبت جهانی کرده است.

وی ادامه داد: علت این که یونسکو این پرونده‌ای را که پیش‌تر به اسم ایران ثبت شده از سوی جمهوری آذربایجان نیز پذیرفته، این است که اصولا یونسکو به دنبال ارزش‌گذاری برای حوزه میراث ناملموس نیست؛ بلکه بیشتر به دنبال ثبت و شناسایی تنوع فرهنگی برای جلوگیری از غربی شدن فرهنگ‌ها است. 

رضوان‌فر ادامه داد: ثبت یک اثر به نام ما به معنای ایجاد ممانعت از ثبت برای سایر کشورها نیست، بلکه با توجه به اشتراکات فرهنگی بین ایران و سایر کشورها، بر اساس قوانین و مقررات یونسکو کشورهای دیگر نیز این حق را دارند که پرونده‌ای را به نام خود به یونسکو ارسال کنند. این مقرراتی است که یونسکو مجوز آن را داده است.

این عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با بیان این که رسانه‌ها با دقت بیشتری اخبار را منتشر کنند، اضافه کرد: فراموش نکنیم ما در حالی امسال چهار پرونده را ثبت جهانی کردیم که اساسا هیچ سهمیه‌ای نداشتیم و با استفاده از ابتکار پرونده چند ملیتی موفق شدیم این پرونده‌ها را ثبت جهانی کنیم. از این رو به نظر من با توجه به ثبت پرونده ورزش‌های زورخانه‌ای به نام ایران در 12 سال پیش و نیز ثبت چهار پرونده دیگر به نام کشورمان در امسال این موضوع بسیار اهمیت دارد و رسانه‌ها به این موضوع باید بیش از پیش بپردازند.

در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدول پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در شهر رباط مراکش برگزار شد. در این دوره از اجلاس، ۴۶ عنصر برای ثبت در فهرست معرفی میراث فرهنگی ناملموس بشریت نامزد شده اند که از ایران نیز شش پرونده مشترک یا چندملیتی با عنوان «یلدا/ چله» (در همکاری با افغانستان)، «هنرساختن و نواختن عود» (مشترک با سوریه)، «هنر ساختن و نواختن رباب» (مشترک با تاجیکستان و ازبکستان)، «جشن مهرگان» (مشترک با تاجیکستان)، «سوزن‌دوزی ترکمن/ ترکمن‌دوزی» (مشترک با ترکمنستان) و «پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی» (مشترک با افغانستان، آذربایجان، ترکیه، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان) پیشنهاد شده بود که از میان آن‌ها چهار عنصر مهر تایید یونسکو را گرفتند.

«شب یلدا/ چله»، ‌ «هنر ساختن و نواختن ساز عود» ، «سوزن‌دوزی ترکمن» (ترکمنی‌دوزی) و «پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی»، ‌ چهار پرونده مشارکتی ایران بودند که به فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو راه پیدا کردند.

انتهای پیام/

انتهای پیام/