علیرضا ایزدی، مدیرکل ثبت حریم و آثار، حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی نوشت: به نام خدایی که شادی را آفرید. به نام خدایی که ایران را آفرید و ایرانیان را در این سرزمین اهورایی که عمری تمدن بشریت مدیون فرهنگ و شعور آنها بوده است، سکنی داد! این مروارید غلتان همیشه در صدف دهر، گوهری درخشان و برای تمامی قرون و اعصار منادی یکتاپرستی و انسانیت بوده است.
بیست و ششم شهریور خجسته روزی بود که در طوفان نسیان و فراموشی بنیانهای هویتی، دوباره فرزندان این دیار به رسم نیاکان نیکفرجام خویش، عاشقانه کیستی و چیستی خویش را بی هیچ چشمداشتی اینبار در ریاض و درمقابل دیدگان جهانیان فریاد زدند. فریادی از حنجره نه! فریادی بر پایه هنر و معماری و هر آنچه بتوان برآن نام علم نهاد .چه جغرافیا باشد چه نجوم حتی سفرنامهنویسی و ادبیات.
آری! اینبار سید عزتالله ضرغامی ناخدای کشتی این کهن دیار بود تا آنچه که به همت علی دارابی و یارانش در زمانی قریب به دو سال رقم خورده بود، احیاگر نام ایران و ایرانی و بیش از ۲۰۰۰ سال تاریخسازی در عنصری بیبدیل در فرهنگ ایرانی یعنی کاروانسرا باشد.
کاروانسراهایی که علاوه بر معماری، نوع بینظیری از علوم انسانی نیز که نشأتگرفته از فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی است در آنها کاملاً هویداست و همان موجبات مانایی و ماندگاری این عنصر بیهمتای معماری ایرانی اسلامی را فراهم ساختهاست.
بیشک این همت والا در تاریخ این سرزمین مانا و به یادگار خواهد ماند. سپاس از همه آنانیکه به هر قلم و به هر قدم دل در گرو این کهن دیار دارند؛ نامتان جاودان! دست مریزاد!
انتهای پیام/
نظر شما