کمال‌الدین اسماعیل بن محمد اصفهانی فرزند جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی، معروف به «خلاق‌المعانی»، شاعر ایرانی نیمهٔ نخست قرن هفتم قمری، آخرین قصیده‌سرای بزرگ ایران تا زمان حمله مغول به اصفهان است. او در سال ۶۳۵ و در زمان حمله مغول به اصفهان به قتل رسید. علاوه بر شناخت کمی که مردم اصفهان از این شاعر و پایه‌گذار سبک عراقی دارند، مقبره محقر او نیز بر این بی‌توجهی از سوی متولیانش دامن می‌زند.