به گزارش میراث آریا، اعظم علیخانی با برشمردن نقش برجسته زنان کرمانی در عرصه صنایع‌دستی و هنرهای سنتی به خصوص حصیربافی گفت: براساس تحقیق میدانی روی صنایع‌دستی و هنرهای سنتی استان کرمان به این نتیجه می‌رسیم که در مناطق بم، ریگان، فهرج، نرماشیر، شهداد، اندوهجرد، قلعه‌گنج، کهنوج، رودبارجنوب، منوجان و فاریاب اغلب زنان به‌وسیله مواد اولیه در دسترس مانندبرگ نخل و سیس خرما ملزومات زندگیشان را تولید می‌کنند.
معاون صنایع‌دستی کرمان افزود: حصیربافی به‌عنوان گروهی از صنایع‌دستی است که به وسیله آن کرمانی‌ها استعداد ذاتی، ذوق، سلیقه، هوش، ظرافت، طبع و مهارت خود را به سایر عالمیان عرضه داشته‌اند.
او در ادامه بیان کرد: تهیه محصولات مختلف از الیاف گیاهی همواره در نقاط مختلف کشورما معمول بوده و حصیربافی در مناطق مختلف استان کرمان به‌خصوص بم، فهرج، نرماشیر، ریگان و مناطق‌شهداد، اندوهجرد، جیرفت، کهنوج، منوجان، فاریاب، رودبارجنوب و قلعه‌گنج از گذشته تاکنون متداول بوده است.
علیخانی در خصوص قدمت حصیربافی کرمان گفت: قدمت حصیربافی حتی از صنعت نساجی و پارچه‌بافی قدیمی‌تر بوده و در طی کاووش‌های باستان‌شناسی نمونه‌های مختلفی از حصیربافی و بوریابافی درمناطق شهداد کرمان هزاره سوم پیش از میلاد، تپه یحیی ارزوئیه ۳۸۰۰ تا ۴۵۰۰ پیش از میلاد و تل‌ابلیس بردسیر پایان هزاره پنجم پیش از میلاد کشف شده که اغلب کاربرد آنها برای پوشش سقف و کف و برخی از قسمت‌های اتاق‌ها بوده است.
معاون صنایع‌دستی کرمان اظهار کرد: حصیربافی یکی از قدیمی‌ترین رشته صنایع‌دستی عشایری و روستایی کرمان بوده و صنایع‌دستی حصیری به سه بخش حصیربافی، سیس‌بافی و چپق‌بافی تقسیم می‌شود که حصیربافی به معنی بافت یا استفاده طبیعی از برگ گیاهان و درختان اغلب برگ نخل به کمک دست یا با استفاده از ابزارهای ساده دستی که منجر به تولید محصولات مختلفی از جمله زیرانداز، سفره، انواع سبد دسته‌دار، سفتو، زنبیل، بادبزن، کلاه، پرده، سبدنان، سبد میوه و انواع ظرف و... می‌شود.
انتهای پیام/
نظر شما