علیرضا ایزدی مدیرکل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی در یادداشتی نوشت: کهن دیاری که مادر ایران زمین است،  سرزمین آرمیده بر دامن پرمهر الوند که از هنگامه طلوع تا به لحظه ناب غروب رنگین کمانی از شور وعشق وهنر را برایت می‌سراید، دیار چشمه های بهشتی که جوشش پرمهرشان از زمان پا به عرصه گذاشتن مولود میدان میشان تابه حال انگبینی گوارا برای خسته دلان و عارفان بوده است.

خزان معنایش را از هزاررنگ درختان گنجنامه می گیرید و بهار با درخشش الماس الوند آغاز می‌شود،  تابستان درختان پرثمر بررسم میهمان نوازی قدخمیده تر می شوند و زمستان می شود رمز گرد یکدیگر آمدن برای گرم کردن اجاق یک دلی ها و یک رنگی ها.

آری اینها همه از آن همدان است اما همه همدان نیست، همدان مادری دارد صبور که در سینه اش هزار قصه ناگفته دارد و چتریست برای هر آنکه رنجور از جبر روزگار به دنبال سرپناهی می گردد.

دیار هگمتانه کهن دیار پر رمز و رازیست که بسیار از کسان به دنبال یافتن و فهمیدن و شنیدن آن بر تاریخش زخمه ای زده اند تا بشنوند این روایت راوی تمدن ایران زمین را، سال ها شکوه  و دوستی و صلح  و هنر خاستگاهش این کهنه نگین بوده است که به مدد و لطف صاحبان اندیشه اکنون غبار فراموشی از آن‌ کنار زده شده و جهانیان معترف به عظمت این دیار اهورایی دست ادب برسینه، پذیرفته اند که این دیار مادر تمدن های عالم است.

دیار که نفس بوعلی ها و باباطاهرها تابه مفتون ها و وثاق ها در آن‌ جاری بوده و ماندگاری را برای تمام قرون واعصار برای این کهن دیار به ارمغان آورده و هرگاه لازم بوده به عشق واصالت آلاله های نوشکفته خویش را به رسم و راه همدانی ها برای ایرانی آباد وآزاد تقدیم کرده تا طلوع الوند طلوعی یگانه باشد و غروبش غروبی عارفانه!

آری! امروز هگمتانه دوبار رویشی دیگر را آغاز کرده 

فصل نوی از حیات پرشکوه خویش تا سرود اصالت و انسانیت را برای جهانیان با مضراب ارزشها بر بستر تاریخ بنوازد و بسراید 

آنچه در چهل وششمین نشست کنوانسیون ۱۹۷۲ در دهلی به درایت سید عزت‌الله ضرغامی و ید باکفایت علی دارابی اتفاق افتاد تنها ثبت یک اثر درفهرست آثار جهانی یونسکو نبود بلکه هارمونی بی نظیری از اجزا و ارزش های دیاری بود که می تواند بیانگر اصالت ها ی ایرانی واسلامی دیار شیخ الرئیس ها باشد، در روزگار نسیان و بی هویتی جهان امروز اصرار و ابرام بر واقعیت های ملی و مذهبی شجاعت و ذکاوت می خواهد.

به رسم ادب قدردان محبت این عزیزان و همه آنانی که به قلمی یا قدمی برای تحقق این آرزوی ۳۰ساله تلاش کردند هستیم بی شک دیار بهشتی همدان مرهون و مدیون تلاش شماست.

امید آنکه در ادامه این مسیر برای افراشته ماندن این بیرق عشق و هویت همراه باشید،

پاینده باشد ایران و همدان.

انتهای پیام/