مهدی زنگنه بایگی معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در یادداشتی نوشت: زاهدان بیشترین درصد حاشیه‌نشینی در کشور را به خود اختصاص داده است. 

واقعاً علی رغم اقدامات و زحمات دستگاه‌های مختلف، زاهدان هنوز چهره یک کلان شهر مرکز استان را ندارد حتی در نقاط برخوردارش. بگذریم، سعی کنیم نیمه پر لیوان را ببینیم...

امروز به همراه تعدادی از همکاران رفتیم شیرآباد. اسم محله شیرآباد را کمتر کسی است که نشنیده باشد. کافیست از داخل خودرو نگاهی به اطراف‌ بیندازی تا همه چیز دستت بیاید. از زباله های انبوه و کارتن خواب ها گرفته تا بیغوله هایی عجیب و غریب بنام خانه.

میان این همه پدیده های مثل هم، ابتدای یکی از کوچه ها، چشم‌ مان به یک ساختمان شیک و سه طبقه افتاد که کلاً نظم آنجا را با زیبایی خود بهم زده بود. ساختمانی بنام خانه هدی. همین یک نکته کافیست که آدم متوجه شود که پشت این بنا و مجموعه داخلش، همت سترگی پنهان بوده است.

تعدادی انسان شریف و گمنام تحت عنوان بنیاد توسعه کارآفرینی بانوان در یک کار خیر دست به دست هم داده اند و این ساختمان را بنا کرده اند. تنها یادگارشان، تابلوهای کوچکی بود که روی دیوار نصب شده بود و روی هر کدام نام یکی از آنها درج شده بود. زهی سعادت، هر کدام از این تابلوهای شیشه ای چه وزنی را تحمل می کنند.

مجموعه ساختمان را تعدادی از بانوان مدیریت می کنند و برای خود هیات مدیره و مدیر عامل هم دارند. همگی، ساکنان محله اند و چه خوب کار را پیش می برند. بانوان به همراه کودکان خود به این ساختمان می آیند و همین یک نکته، اصل داستان است. حضور زنان حاشیه شهر با آن همه گرفتاری و معضل، بیرون از منزل و در کنار هم.

 اصلی ترین کار، آموزش سوزن دوزی است. همان هنری که از دهه ها قبل به جهانیان معرفی شده و چشم همگان را به خود خیره کرده است. سوزن دوزی های مختلفی این جا تهیه می شود و تیم مدیریت تلاش می کند محصولات را معرفی و به فروش رساند. جلدهای قرآن کوچک و زیبایی هم درست می کنند برای داخل خودرو که یک کارخانه خودروسازی، قرارداد خرید آن را منعقد کرده است.

کارگاه های خیاطی و شیرینی پزی و کامپیوتر هم هست که آن دومی، بویش تمام فضا را پر کرده بود. ولی همه این ها به کنار، در اینجا کلاس های مختلفی برگزار می شود. از کلاس سوادآموزی گرفته تا آموزش بهداشت فردی که همکاران ما زحمت آن را می کشند. مهمترین و اثر بخش ترین کار برای چنین جامعه هدفی همین است، تفاوت ماهی و ماهی گیری.

قبول کنیم که آموزش رکن اساسی توسعه است در هر جامعه ای. ما نمی توانیم ادعای رشد و توسعه داشته باشیم در حالی که برای آموزش مردم تلاشی نکرده ایم. اول باید چیزی را بکاری تا بتوانی در آینده محصولی را بدست آوری.

 به گفته همکاران، چه بسا بدیهی ترین نکات را این بندگان خدا نمی دانند. در هر زمینه ای، به ویژه نکات مرتبط با سلامت فردی.

در میان این همه رخدادهای پرچالش که روز و شب ذهن همه ما را بهم می ریزد، این مجموعه بدون هیچ سر و صدایی معنی واقعی باقیات و صالحات را به همگان یادآوری می کند. از کار خیر خیرین گرفته تا اقدامات آموزشی فعلی و چه زیباست وقتی کودکی را میبینی که اینجا چیزی را یاد گرفته و او را تشویق می کنی تا بیشتر بیاموزد و او انگار همه دنیا را در دستان خود دارد و در آسمانها سیر می کند. برای تمامی خیرین، دست اندرکاران و همکاران خودم که در این مجموعه نقشی دارند آرزوی عاقبت به خیری دارم.

حافظ، نهاد نیک تو کامت برآورد

جان ها فدای مردم نیکو نهاد باد

انتهای پیام/