شروط پنجاه‌ودوگانه قانونی برای انتصاب مسئولان دولتی 

قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس در جلسه علنی دهم مهرماه ۱۴۰۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در تاریخ بیستم مهرماه ۱۴۰۱ از سوی شورای نگهبان تایید گردید. آیین نامه اجرایی این قانون نیز در جلسه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ هیئت وزیران به پیشنهاد وزارت اطلاعات (با همکاری سازمان اداری و استخدامی کشور) تصویب شد. این قانون و آیین‌نامه از نظر ماهوی و شکلی، معیارهای صلاحیت امنیتی پیشنهاد شوندگان برای تصدی پست‌های حساس همه دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸ مهرماه ۱۳۸۶ بر نهادها و سازمان‌های وابسته و قوای سه‌گانه را مشخص کرده است. 

وحید سلطانی پاجی دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی و مدرس دانشگاه در یادداشتی نوشت: برابر ماده یک قانون نحوه انتصاب، نخست باید تابعیت جمهوری اسلامی ایران و نیز شرایط خدمت نظام وظیفه (پایان خدمت یا معافیت دائم) فرد مستعلم از سوی دستگاه اجرایی مربوطه احراز و بررسی شود و چنانچه مشکلی نباشد برای استعلام به سه مرجع وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه و قوه قضائیه (حفاظت اطلاعات قوه قضائیه) معرفی شود. 

در صورتی که انتصابی بدون استعلام یا بر خلاف نظر اعلامی انجام شود مرتکب یا مرتکبان به محرومیت از حقوق اجتماعی درجه ۵ (بیش از ۵ تا ۱۵ سال) موضوع ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب یکم اردیبهشت ۱۳۹۲ محکوم می‌شود که ماده ۲۶ در ۱۲ بند به این محرومیت‌ها اشاره کرده است که داوطلب شدن در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا اولین بند آن است. 

نکته دیگر آنکه مراجع سه‌گانه‌ای که از آنان استعلام می‌شوند موظفند ظرف یک ماه از تاریخ استعلام نتیجه را اعلام کنند. چنانچه در مهلت مقرر پاسخ داده نشود استعلام، مثبت تلقی می‌شود و در صورت انتصاب توسط مقام پیشنهاددهنده مسئولیتی متوجه آن نیست. 

چنانچه قوه قضائیه در خصوص محکومیت یا محکومیت‌هایی که در قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس مشخص شده است برای فرد مستعلم نظر منفی دهد برای مرجع استعلام کننده لازم‌الاجراست و چنانچه بین وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه در مواردی که قانون مشخص کرده است که می‌بایست اظهار نظر کند اختلاف پیش آید موضوع با حضور نماینده تام‌الاختیار وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه و حراست دستگاه مربوطه رسیدگی و اتخاذ تصمیم خواهد شد و تصمیمات این کارگروه برای دستگاه استعلام‌کننده الزام‌آور است. 

برابر ماده ۴ آیین‌نامه اجرایی قانون، مقام منصوب‌کننده یا حراست دستگاه موظف است پس از دریافت پاسخ استعلام، در صورت اعلام‌ عدم احراز صلاحیت فرد مورد استعلام، نتیجه را ظرف ۲۴ ساعت به وی ابلاغ کند. در صورت اعتراض، فرد مورد استعلام مراتب را به همراه توضیحات و مستندات ظرف مدت پنج روز پس از ابلاغ به مقام منصوب‌کننده یا حراست دستگاه اعلام می‌کند. اعتراض وی توسط حراست ظرف ۴۸ ساعت به مرجع رد صلاحیت‌کننده منعکس می‌شود. مرجع رد صلاحیت‌کننده موظف به بررسی اعتراض و اعلام نظر مجدد ظرف ۱۰ روز است. بررسی اعتراض دلیل بر تغییر نظر اولیه مرجع رد صلاحیت‌کننده نیست. 

توسط نگارنده، شرایط مقرر در بندهای ماده ۲ این قانون برای آشنایی مسئولان و مدیران در قالب جدولی در۵۲ مورد به شرح ذیل تنظیم شده است. لازم به ذکر است بررسی شایستگی مدیریتی و اجرایی افراد بر اساس سایر قوانین و مقررات مربوط انجام می‌شود. 

ردیف شرایط مقرر استناد قانونی مرجع یا مراجع احراز کننده توضیحات 

۱. عدم تابعیت مضاعف خود فرد بند الف ماده ۲ وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه 
۲. عدم تابعیت مضاعف فرزندان 
۳. عدم تابعیت مضاعف همسر 
۴. داشتن اعتقاد به اسلام بند ب ماده ۲ 
۵. داشتن اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی 
۶. داشتن اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه 
۷. داشتن اعتقاد به قانون اساسی 
۸. داشتن التزام عملی به اسلام 
۹. داشتن التزام عملی به نظام جمهوری اسلامی 
۱۰. داشتن التزام عملی به ولایت مطلقه فقیه 
۱۱. داشتن التزام عملی به قانون اساسی 
۱۲. عدم ایفای نقش موثر در جهت تحکیم مبانی رژیم سابق بند پ ماده ۲ 
۱۳. عدم محکومیت به جرم خیانت در امانت بند ت ماده ۲ قوه قضائیه 
۱۴. عدم محکومیت به جرم کلاهبرداری 
۱۵. عدم محکومیت به اختلاس 
۱۶. عدم محکومیت به ارتشا  
۱۷. عدم محکومیت به جرم تصرف غیرقانونی در اموال دولتی (محکومیت قطعی به مجازات درجه ۱ تا ۵ مقرر در قانون مجازات اسلامی ملاک عمل است.) 
۱۸. عدم وابستگی تشکیلاتی به احزاب محارب بند ث ماده ۲ وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه 
۱۹. عدم وابستگی تشکیلاتی به احزاب معاند
۲۰. عدم وابستگی تشکیلاتی به احزاب غیر قانونی 
۲۱. عدم وابستگی تشکیلاتی به سازمان‌های محارب 
۲۲. عدم وابستگی تشکیلاتی سازمان‌های معاند 
۲۳. عدم وابستگی تشکیلاتی به سازمان‌های غیر قانونی 
۲۴. عدم وابستگی تشکیلاتی به گروه‌های محارب 
۲۵. عدم وابستگی تشکیلاتی به گروه‌های معاند 
۲۶. عدم وابستگی تشکیلاتی به گروه‌های غیر قانونی 
۲۷. عدم مظنونیت به جاسوسی به نفع بیگانگان بند ج ماده ۲ 
۲۸. عدم ارتکاب جاسوسی به نفع بیگانگان 
۲۹. عدم ارتباط با اتباع بیگانه‌ای که مراکز امنیتی و اطلاعاتی مستندات آن را نهی کرده‌اند. 
۳۰. عدم آمریت در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای ضد اسلام بند چ ماده ۲ 
۳۱. عدم آمریت در راه‌اندازی وب‌گاه (سایت) های اینترنتی ضد اسلام 
۳۲. عدم آمریت در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای ضد انقلاب 
۳۳. عدم آمریت در راه‌اندازی وب‌گاه (سایت) های اینترنتی ضد انقلاب
۳۴. عدم مباشرت در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای ضد اسلام 
۳۵. عدم آمریت در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای ضد مذهب رسمی کشور 
۳۶. عدم آمریت در راه‌اندازی وب‌گاه (سایت) های اینترنتی ضد مذهب رسمی کشور 
۳۷. عدم مباشرت در راه‌اندازی شبکه‌های ماهواره‌ای ضد مذهب رسمی کشور 
۳۸. عدم مباشرت در راه‌اندازی وب‌گاه (سایت) های اینترنتی ضد مذهب رسمی کشور 
۳۹. فعال نبودن علیه نظام در فضای مجازی 
۴۰. مرتبط نبودن با فعالان علیه نظام در فضای مجازی 
۴۱. فعال نبودن در نشر و انتشار موارد مستهجن در فضای مجازی 
۴۲. عدم استعمال مشروبات الکلی بند ح ماده ۲
۴۳. عدم استعمال مواد مخدر و روانگردان 
۴۴. عدم اعتیاد به مشروبات الکلی 
۴۵. عدم اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان 
۴۶. عدم محکومیت به قاچاق مواد مخدر و روانگردان بند خ ماده ۲ قوه قضائیه 
۴۷. عدم محکومیت به قاچاق سلاح و مهمات جنگی 
۴۸. عدم محکومیت به جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی 
۴۹. عدم محکومیت به حدود شرعی 
۵۰. عدم اشتهار به فساد بند د ماده ۲ وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه 
۵۱. عدم تجاهر به فسق 
۵۲. متخلف شناخته نشدن در جریان تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی و محکوم نشدن توسط مراجع قضایی به مجازات تعزیری قطعی درجه ۱ تا ۵ بند ذ ماده ۲ قوه قضائیه 

انتهای پیام/

کد خبر 1403052401324
دبیر مریم قربانی‌نیا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha