میراث آریا: در طول دوره یونانی-رومی، سبک زندگی سریع ساکنان شهر باعث شکل‌گیری اولیه غذاخوری به شکل فست فود در ترموپلیوم (پیشخوان یا فروشگاه کوچکی) شد که غذاهای سریع و مقرون به صرفه سرو می‌کرد.

نام ترموپلیوم از کلمات یونانی thermos (به معنای گرم) و poleo (به معنای فروش) گرفته شده است که عملکرد اصلی آن‌ها را نشان می‌دهد.

این فست‌فودهای باستانی عمدتا مورد استفاده‌ طبقات پایین و متوسط ​​ساکن در insulae (ساختمان‌های آپارتمانی مرسوم در دوران رومیان) بوده است که منجر به تحقیر ترموپولیوم توسط طبقات بالای جامعه آن دوران می‌شده است.

ترموپلیوم به طور معمول دارای یک پیشخوان سنگی L شکل بود که با شیشه‌های سفالی (به نام dolia) برای نگهداری و نمایش غذاها یا نوشیدنی‌های آماده گرم و سرد تعبیه شده بود.

ترموپولیوم‌های عجیب‌تر با نقاشی‌های دیواری یا موزاییک‌های رنگارنگ تزئین می‌شدند که غذاها، حیوانات یا صحنه‌های اساطیری مختلف را به تصویر می‌کشیدند. این موزاییک‌ها هم عملکردی تزئینی و هم آموزنده برای تبلیغ برخی از گزینه‌های منو داشته‌اند.

غذاهای فست فودی که در این فروشگاه‌ها عرضه می‌شده، متفاوت بوده‌اند و مطابق با ذائقه محلی و مواد موجود طراحی شده بودند.

پیشنهادات محبوب شامل سوپ و خورش‌های تهیه شده از انواع گوشت و غذاهای دریایی بود. غذاهای پروتئینی پخته شده از اردک، مرغ، بز، خوک، ماهی و حلزون‌های زمینی استفاده می‌کردند که اغلب با سبزیجات یا گاروم، سس ماهی تخمیر شده، همراه بود. میان‌وعده‌های غیرگوشتی پیشنهادی، میوه‌ها و پنیرهای فصلی و همچنین نان و شیرینی‌ها نیز جزو منوی این فست‌فودهای باستانی بودند.

نوشیدنی‌هایی نیز در ترموپلیوم‌ها ارائه می‌شد، مانند آبمیوه‌های مخلوط با آب یا ادویه جات، یا برای طبقات پایین، نوشیدنی‌هایی که از مخلوط کردن آب و سرکه به نام پوسکا تهیه می‌شد.

ترموپولیوم کشف شده در مکان‌هایی مانند پمپئی و هرکولانیوم نشان می‌دهد که غذاخوری فست فود فقط یک نوآوری مدرن نبوده، بلکه در دوران باستان نیز بسیار محبوب بوده است.

به نوعی، ترموپلیوم‌های روم باستان اجداد فست فودهایی بودند که امروزه می‌شناسیم. آن‌ها عملکردی حیاتی در زندگی شهری داشتند و نیازهای جمعیتی متنوع را برآورده می‌کردند.

انتهای پیام/