به گزارش خبرنگار میراث آریا، در سال‌های اخیر، بسیاری از مجتمع‌های تجاری بزرگ در تهران و کلان‌شهرها با ساخت سالن‌های سینما هم بخشی از مالیات خود را شامل بخشودگی و تخفیف کرده‌اند و هم بر گسترش فضاهای هنری و فرهنگی افزوده‌اند.
در دهه ۹۰ رشد سالن‌سازی در بخش خصوصی و بعضی نهادها و ارگان‌ها، قوت گرفت؛ پردیس سینمایی چارسو در محیطی کاملا تجاری و شلوغ تاسیس شد و بیشتر کاربری تجاری و سرگرم‌کنندگی برای مردم تهران در مرکز شهر داشت، اما برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر در این پردیس و میزبانی از جشنواره «سینماحقیقت» و جشنواره فیلم فجر نشان داد که چارسو به دلیل محیط و معماری زیبا و مناسبی که دارد، محل درستی برای میزبانی از رسانه‌ها و هنردوستان است؛ بنابراین چارسو خانه جشنواره جهانی فیلم فجر (در دوران دبیری رضا میرکریمی و محمدمهدی عسگرپور) و جشنواره «سینماحقیقت» در ادوار مختلف شد.
حالا با آغاز نیمه دوم سال که برگزاری جشنواره‌های سینمایی رونق می‌گیرد، خبرهای خوبی به گوش نمی‌رسد! خبرها حاکی از این است که صاحبان این مجتمع تجاری قصد دارند امسال در طبقه ششم که محل ورود به سینماهاست، نمایشگاهی دائمی از محصولاتشان برگزار کنند و عملا سینماها فقط در طبقه هفتم متمرکز خواهند شد.
با این شرایط و غلبه مختصات تجاری به معادلات فرهنگی، چارسو دیگر نه خانه جشنواره «سینماحقیقت» خواهد بود و نه اکران‌های هنر و تجربه در آن به خوبی برگزار می‌شود. حتی از ظرفیت‌های این سینمای مهم شهر برای جشنواره فیلم فجر (مهم‌ترین رخداد سینمایی ایران) نمی‌شود بهره برد.
طبیعی است که با توجه به شرایط اقتصادی حتی بنیادها و ارگان‌ها هم به سودآوری فکر کنند، اما آیا قربانی کردن چارسو برای رسیدن به فروش محصولات وارداتی (موبایل و لوازم خانگی و…) به مسلخ بردن رخدادهای بومی فرهنگی نیست؟
در حالی که نه پردیس ملت، نه سینما آزادی یا پردیس مگامال و… تجربه موفقی در برگزاری و میزبانی از جشنواره‌ها نداشته‌اند، بی‌مهری به چارسو، بی‌مهری به خانواده سینمای ایران است که در برگزاری رویدادها و جشنواره‌ها، دمی در این محیط امن و زیبا و دلباز، استراحت کرده و با هم معاشرت کرده‌اند.
باید دید متولیان اصلی مجتمع تجاری چارسو، در روزهای پیش رو برای این مکان چه تصمیمی می‌گیرند و آیا باید منتظر کوچ «سینماحقیقت» و رویدادهای فرهنگی‌هنری و جشنواره‌های دیگر به پردیس سینمایی ملت یا سینماهای باغ کتاب باشیم یا چارسوی دوست‌داشتنی و خاطره‌انگیز همچنان می‌تواند در اختیار رویدادهای فرهنگی و هنری و برای اهالی سینما و رسانه باقی بماند!
گزارش از مریم قربانی‌نیا؛ نویسنده، منتقد سینما و روزنامه‌نگار حوزه فرهنگ
انتهای پیام/
نظر شما