میراث آریا: همه ساله در روز جهانی گردشگری، شعار سال جدید گردشگری اعلام می‌شود و در سال جاری این شعار «گردشگری و صلح» تعیین شده است. گردشگری صلح، نوع جدیدی از گردشگری و به معنای سفر به شیوه‌ای خاص نیست. این مفهوم به استفاده از گردشگری برای کاهش موقعیت‌هایی که در آنها امکان بروز خشونت و درگیری وجود دارد، گفته می‌شود. در واقع این نوع گردشگری به دنبال توسعه جامعه و رسیدن به صلح از طریق صنعت گردشگری است.
این روزها که جامعه جهانی درگیر جنگ‌های پی‌درپی است، باید دید این شعار تا چه اندازه توانسته صلح را میان جوامع و گردشگران برقرار کند؟ موفق بوده است یا نه؟ برای رسیدن به چرایی این سوال و به مناسبت هفته جهانی گردشگری، «گردشگری صلح» را در ابعاد گسترده‌ای بررسی کردیم.
گردشگری، نیرویی برای تقویت صلح
در گردشگری، صلح پیش نیاز موفقیت است، اما عکس آن نیز صادق است و گردشگری نیز می‌تواند نیروی قدرتمندی برای تقویت صلح باشد. دالایی لاما معتقد است: صلح به معنای نبود درگیری نیست. تفاوت‌ها همیشه وجود خواهند داشت. صلح یعنی حل اختلافات از راه‌های مسالمت‌آمیز، با گفت‌وگو، آموزش، دانش و از طریق راه‌های انسانی.
از طریق سفر، با افراد دیگر، آداب و رسوم و مکان‌هایشان آشنا شده و مدارا را تقویت می‌کنیم که اساس همزیستی مسالمت‌آمیز است. گردشگری صلح قصد دارد خشونت اجتناب‌ناپذیر را کاهش دهد. این جایگزینی برای انواع مختلف فعالیت‌های گردشگری نیست، بلکه در نظر گرفته شده است که تسهیل‌کننده‌ای برای افزایش توسعه پایدار و صلح مثبت از طریق صنعت گردشگری باشد.
اما نباید این را از یاد برد که گردشگری، صلح به وجود نمی‌آورد و تنها صنعتی صلح‌آمیز است. اگر گردشگری را عاملی برای ایجاد صلح بدانیم، باید این صنعت بتواند در مناطق جنگی صلح را برقرار کند. در حالی که این اتفاق هرگز نمی‌افتد. گردشگری صلح قرار نیست نقش قاضی، اعلام کننده آتش بس یا هشدار دهنده را بر عهده بگیرد. این صنعت در بلند مدت و به مرور روی جوامع تاثیر می‌گذارد و می‌توان آن را راهکاری تازه برای کاهش خطرات جنگ و درگیری به ویژه در کشورهای در حال توسعه دانست.
نقش سازمان ملل در برقراری آرامش میان گردشگران و مردم چیست؟
سازمان ملل نیز نقش مهمی در برقراری آرامش میان مردم دارد. طوری که اگر مردم به آرامش و صلح برسند قطعا گردشگری نیز رونق می گیرد. سازمان ملل نیز در این زمینه می‌تواند با ارائه راهکارهایی باعث رونق گردشگری شود.
سازمان ملل در توصیف صلح و گردشگری به مناسبت روز جهانی گردشگری گفته است: اگرچه اغلب، گردشگری به دلیل نقشش در توسعه اقتصادی شناخته می‌شود، اما در عین حال ایفاگر نقش مهمی در تقویت صلح است و می‌تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در برقراری صلح در سطح بین‌الملل عمل کند.
گردشگران چطور به ایجاد صلح کمک می‌کنند؟
گردشگران از جمله مهمترین افرادی هستند که می‌توانند به ایجاد و برقراری صلح در جوامع کمک کنند. احترام به فرهنگ‌ها و سنت‌های محلی، حمایت از اقتصاد محلی، آموزش و آگاهی‌بخشی، حفظ محیط زیست، ترویج تعاملات مسالمت‌آمیز، شرکت در برنامه‌های داوطلبانه، استفاده از رسانه‌های اجتماعی از شیوه هایی است که در افزایش صلح میان گردشگران تاثیر به سزایی دارد.
همچنین دبیرکل سازمان ملل متحد نیز در روزهای اخیر با توجه به فرارسیدن روز جهانی گردشگری گفته که گردشگری می‌تواند جوامع را با ایجاد شغل و تقویت اقتصادهای محلی متحول کند و با ارزش گذاری و حفظ میراث فرهنگی و طبیعی می‌تواند به کاهش تنش‌ها و پرورش همزیستی مسالمت آمیز نیز بیانجامد.
هدف از گردشگری صلح چیست؟
ھدف گردشگری صلح می‌تواند کاھش ریشه‌ای موقعیت‌ھایی باشد که خشونت اجتناب ناپذیر تلقی شود و ھدف آن ترویج توسعه پایدار و صلح مثبت است. بر این اساس صلح یک زبان جهانی و بین المللی است و این آگاهی و شناخت باعث حفظ آرامش و نوع دوستی می‌شود.
چطور گردشگری را به صلح برسانیم؟
گردشگری یک صنعت حیاتی است که به رشد اقتصادی کشورها کمک می کند. حال باید دید چگونه گردشگری به فرآیندهای صلح و آشتی کمک می‌کند؟ تجارب مشترک سفر، همدلی، همکاری و ارتباط را تقویت می‌کند که همگی در نهایت به صلح جهانی کمک می‌کنند. این موضوع بر توانایی گردشگری برای گرد هم آوردن مردم نه فقط به عنوان موتور اقتصاد، بلکه به عنوان نیرویی برای صلح در یک جامعه جهانی شده تاکید می‌کند. گردشگری این پتانسیل را دارد که نیروی قدرتمندی برای صلح باشد. با این حال، برای اینکه گردشگری واقعا به صلح بلند مدت کمک کند، باید نیازهای جوامع محلی را اولویت‌بندی کرده و از منابع فرهنگی و طبیعی محافظت کند.
راهکارهایی برای گسترش صلح در گردشگری
در واقع گردشگری با ۱۰ روش یعنی تقویت تبادل و تفاهم فرهنگی، محرک رشد اقتصادی و ثبات، بهبود استانداردهای زندگی و کاهش فقر، حمایت از آموزش و مهارت‌سازی، ایجاد انگیزه برای صلح و ثبات سیاسی، پیشبرد حقوق بشر و عدالت اجتماعی، القای غرور محلی و انسجام اجتماعی، ترویج همکاری بین‌المللی و دیپلماسی، افزایش پاسخگویی و حکمرانی شفاف و حمایت از بازیابی و آشتی پس از جنگ، باعث گسترش صلح می‌شود.
افزایش صلح با بهبود استانداردهای زندگی
ایجاد شغل، تولید درآمد و بهبود زیرساخت‌ها می‌تواند به کاهش فقر، بهبود استانداردهای زندگی و تقویت اقتصادهای محلی کمک کند و در نهایت ثبات و صلح بیشتر در جوامع را ارتقا دهد.
انتهای پیام/
نظر شما