میراث آریا: ۱۵ مهرماه روز ملی روستا و عشایر است. روزی که به واسطه نامگذاری در تقویم بنا است از روستاییان تقدیر و قدردانی شود. معرفی چنین روزی می تواند به توسعه و ترویج فرهنگ روستایی کمک کند. روستاییان و عشایر به عنوان نگهبانان سنت‌ها، فرهنگ‌ها و منابع طبیعی ایران شناخته شده‌اند و نقش آنان در تاریخ کشور بسیار پررنگ بوده است. این روز نمادی است از اهمیت تلاش‌ها و زحمات این قشر زحمتکش در حفظ هویت ملی و پایداری اقتصاد جامعه.

نقش روستاییان در اقتصاد کشور

روستاییان و عشایر نقش مهمی در تامین غذا و امنیت غذایی، حفظ و حراست از فرهنگ و میراث روستایی و حفاظت از عرصه‌های طبیعی کشور را دارند و در کنار فعالیت در حوزه کشاورزی و دامداری، تولیدکنندگان اصلی هنر و صنایع دستی هستند. نقش آنها در بخش های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز بسیار پررنگ است.  

لزوم توجه به روستاییان و عشایر

در سالیان اخیر به روستا و عشایر آن‌گونه که باید توجه شود نشده است. هر چند که نظام اسلامی در راستای محرومیت زدایی و ارائه امکانات به مناطق روستایی و عشایری خدمات ارزشمندی ارائه داده، به جهت ممانعت از مهاجرت روستائیان به شهرها امکانات لازم را فراهم نکرده و تسهیلاتی برای جبران بخش اعظمی از خسارت روستائیان و عشایر به مزارع و دام‌هایشان بر اثر حوادث و خشکسالی ها داده نشد. راه‌های مواصلاتی از شهر به روستا و بالعکس نیز هنوز جای کار فراوانی دارد که ضرورت ایجاد شبکه های دسترسی روستائیان به مراکز شهری، به‌ ویژه برای فروش محصولات زراعی و باغی و دامی از یک سو و درمان و خرید مایحتاج آن‌ها در برخی مناطق صعب‌العبور و کوهستانی یا بیابانی از سوی دیگر احساس می شود.

از طرفی باید تسهیلاتی مثل حق سکونت در روستا را به بومیان روستا یا کسانی که به هر نحو از شهر ترک مکان کردند و در روستا سکنی گزیده یا اشتغال زایی کرده‌اند در نظر بگیرند. ساخت خانه های روستایی برای محرومان توسط بنیاد مسکن کمیته امداد، بهزیستی و مراکز حمایتی و خیریه باید یکی از ضرب‌الاجل‌های کاری تمامی دولت ها و مسئولان عالی کشور و استان‌ها باشد.

رفع مشکل کم آبی

رفع مشکل بی آبی یا کم آبی، آموزش‌ها به روستائیان و شهروندان در خصوص مسائل مرتبط با کشاورزی و دامپروری و همچنین توسعه کتابخانه های روستایی و کمک به رفع محرومیت‌های آموزشی روستا و سیاه چادرهای عشایری، بهبود وضع بهداشت و درمان با اعزام پزشکان عمومی و متخصص و مأموران بهداشتی و بررسی مسائل تغذیه ای و رفاهی، فرهنگی و آموزشی، علمی و ترویجی و خصوصاً توجه به مذهب و ابعاد گوناگون کار مذهبی در بین روستائیان و عشایر سیار، در اختیار داشتن وسایل ارتباط جمعی و... در میانه این اقشار می تواند مانع از هجوم ناخواسته این مردمان به شهرهای مملو از دود و آهن و ترافیک و شلوغی و بیماری گردد.

روستاهای در آستانه ثبت جهانی

از میان فهرستی که در دسترس قرار دارد، تاکنون روستای کندوان در آذربایجان‌شرقی یکی از روستاهایی است که ثبت جهانی شده است، همچنین روستاهای میمند در کرمان، بیشه در لرستان، قاسم‌آباد در گیلان، کندلوس در مازندران، سهیلی در هرمزگان، ابیانه در اصفهان و پالنگان در کردستان از جمله روستاهایی است که در فهرست روستاهای در آستانه جهانی شدن قرار دارد.

انتهای پیام/