علیرضا ایزدی، مدیرکل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی در یادداشتی پیرامون سومین جشنواره چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی نوشت: توسعه و موضوعات مرتبط بر آن سال‌هاست در محافل و مجامع مختلف مطرح می‌گردد و هر کس از زاویه نگاه خویش به این واژه می‌نگرد و راه حل‌های خود را برای رسیدن به آن بیان می‌کند. موضوعی که جهان را در نظام نوین خویش بر تقسیم‌بندی جدیدی بنا نمود و کشورها را در سبد توسعه یافته، درحال توسعه و جهان سوم قرارداد.
تقسیم‌بندی تلخی که نوعی استعمار نوین را رقم زد و در کوران رقابت برای رسیدن به توسعه، بی‌محابا ارزش‌ها و معیارهای اصیل جامعه خویش را به باد فنا دادند، مصادیق بسیاری از این سرسپردگی و اضمحلال را می‌توان در بسیاری از جوامع امروزی دید که به واسطه ضعف‌های فرهنگی یا نداشتن ریشه‌های تمدنی در سودای رسیدن به توسعه، قید اصالت‌ها و ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی خویش را زده‌اند، بی‌شک یکی از عناصر اصلی بازدارنده برای جلوگیری از این سقوط تأکید، معرفی، بازخوانی و معرفی فرهنگ، خرده فرهنگ و آثار ملموس و ناملموس همان قوم و ملت است تا با تقویت ریشه‌های فرهنگی بتواند در مسیر درست رشد و تعالی گام بردارد.
این عناصر ارزشمند فرهنگی و تاریخی که به عنوان میراث فرهنگی از آن نام می‌بریم فی الواقع بیرق وپرچمی است که بیانگر مانایی وزنده بودن آن قوم و ملت است.
بانگاهی اجمالی به تاریخ و اتفاقات چند قرن اخیر ایران، ردپای همین نگاه و نگرش را بخوبی می‌توان دید، آنچه دردوران صفویه، افشار، زندیه، قاجار و پهلوی موید همین اتفاق و نگاه است.
علاوه بر نقش مؤثر و پررنگ مذهب دردفاع از کیان فرهنگی ایران بدون شک نمی‌توان از نقش میراث فرهنگی وعناصر تاریخی وتمدنی آن به آسانی عبور کرد.
عصر حاضر هم از این قاعده مستثنی نیست، نفوذ پرسرعت و صدالبته جهش عجیب تکنولوزی به ویژه در عصر اینترنت و دهکده جهانی و امروزه پدیده‌ای نوظهور به نام هوش مصنوعی می‌تواند شمشیر دولبه‌ای برای یادآوری یا نسیان، صعود یا نزول و دوام یا اضمحلال فرهنگی و تمدنی هر جامعه‌ای باشد.
باید به این باور برسیم که عصر حاضر علیرغم آنچه که انسان در عالم واقع بایستی به دنبال آن باشد، عصر تقابل فرهنگ‌ها و مصادره ارزش هاست.
و تنها راه سربلندی، دفاع از ارزش‌ها، افزایش سطح آگاهی جامعه، تقویت روحیه وفاق و همدلی و... توجه به عناصر هویت‌بخش فرهنگی و تمدنی است و صدالبته راه رسیدن به این مهم بهره‌گیری از علم و تکنولوژی روز البته با سلاح هنر است، هنر ابزار و زبان‌گویایی برای ایجاد جذابیت و مقبولیت درج امعه است.
بهره‌مندی از رأی و نظر صاحبان‌اندیشه و هنر شیوه آزموده شده‌ای است که میزان خطا و هزینه را کاهش داده، نفوذ و تأثیرگذاری درجامعه هدف را افزایش می‌دهد و مسیر پیش رو را برای فردایی بهتر مهیا می‌سازد.
در واقع جشنواره رسانه‌ای ماحصل همین‌اندیشه است، سال‌ها نگاه به میراث فرهنگی به عنوان عامل عدم توسعه یافتگی و مانعی برای توسعه در اذهان عامه مردم نقش بسته بود و پدیده‌های ویرانگری همچون وندالیسم، قاچاق و سودای گنج و... زخم‌های بسیاری بر پیکره تمدنی ایران زمین برجای گذاشت.
جشنواره چندرسانه‌ای که به آرامی در حال تبدیل شدن به درخت تنومندی است، برای بیان‌اندیشه‌های ناب مبتنی بر اصالت‌ها و ارزش‌ها و... در قاب و قالب هنر، به نوعی محافظ هوشمندانه‌ای برای مقابله با تهاجم فرهنگی و یغمای ارزش‌های تمدنی ایران زمین است.
نگاه تخصصی به میراث‌فرهنگی در بستر هنر حلقه مفقوده معرفی و بازشناسایی عناصر فرهنگی ست، زبان هنر زبان متنوع، قوی، پرنفوذ و جذابی است که می‌تواند میراث فرهنگی را از نسیان و فراموشی نجات داده و آن را تبدیل به همان پرچم وقار و سرفرازی این دیار کهن کند، بی‌شک جشنواره ویترین وفاق بخش ارزشمندی از خرده فرهنگ‌های جامعه ایرانی است که می‌تواند دوام و قوام فرهنگی جامعه ایرانی را رقم بزند.
ورود به عرصه تولیدات تخصصی می‌تواند جهشی بزرگ در معرفی خرده‌فرهنگ‌ها، گفتگوی فی‌مابین آن‌ها، توجه به سلیقه جامعه هدف، برانگیختن غرور ملی و... را به ارمغان بیاورد.
انتهای پیام/
نظر شما