دکتر سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی استاد دانشگاه تهران (دانشکده گردشگری دانشگاه تهران) در یادداشت اختصاصی که در اختیار میراث آریا قرار داده، آورده است: کمکهزینه سفر، هزینهای است که کارفرمایان برای جبران مخارج سفر کارکنان در مأموریتهای کاری پرداخت میکنند. این مزیت شغلی، در بسیاری از کشورها، نهتنها یک حمایت مالی بلکه ابزاری برای افزایش بهرهوری، ایجاد انگیزه و تقویت تعاملات اجتماعی و فرهنگی است. کمکهزینههای سفر در قالبهایی نظیر پرداخت نقدی، بازپرداخت هزینهها، یا مزایای جانبی نظیر پاداش سفر و کمکهزینه تعطیلات ارائه میشوند.
در این یادداشت، علاوه بر بررسی کاربردهای سازمانی این کمکهزینهها، به تأثیرات مثبت آن بر کاهش خشونتهای اجتماعی، تقویت انسجام خانوادگی و توسعه پایدار گردشگری پرداخته میشود.
کمکهزینه سفر به کارکنان کمک میکند تا هزینههایی نظیر حملونقل، اقامت، وعدههای غذایی و دیگر هزینههای جانبی مرتبط با مأموریتهای کاری را پوشش دهند. این سیاست در بسیاری از کشورها، از جمله استرالیا، ژاپن، فرانسه، سوئد و آلمان، بهعنوان بخشی از مزایای شغلی در فیش حقوقی کارکنان گنجانده شده است.
اشکال رایج کمکهزینه سفر:
- پرداخت نقدی: شرکتها مبلغی ثابت برای هزینههای روزانه کارکنان تخصیص میدهند.
- بازپرداخت هزینهها: کارکنان پس از ارائه مدارک و رسیدها، هزینههای خود را دریافت میکنند.
- مزایای مرتبط با سفر: شامل پاداش سفر، کمکهزینه تعطیلات و مزایای رفاهی برای خانوادهها.
این رویکرد نهتنها به افزایش رضایت شغلی کارکنان منجر میشود، بلکه فرصتهایی برای توسعه گردشگری و تقویت تعاملات بینفرهنگی فراهم میآورد.
تأثیر مثبت گردشگری بر کاهش خشونتهای اجتماعی
توسعه گردشگری از طریق کمکهزینه سفر، ابزاری مؤثر برای کاهش خشونتهای اجتماعی و ارتقای امنیت عمومی است. گردشگری با فراهم کردن فرصتهای اقتصادی، تقویت روابط اجتماعی و ارتقای درک متقابل بینفرهنگی، تأثیر قابلتوجهی بر کاهش تنشها و نزاعهای اجتماعی دارد.
- استرالیا: گردشگری در مناطق روستایی استرالیا باعث اشتغال پایدار، بهبود کیفیت زندگی و کاهش تنشهای اجتماعی شده است.
- ژاپن: گردشگری فرهنگی و تاریخی، احترام متقابل میان مردم محلی و گردشگران را افزایش داده و همزیستی فرهنگی را تقویت کرده است.
- فرانسه: برنامههای آموزشی و دیپلماسی فرهنگی، سوءتفاهمات بینفرهنگی را کاهش داده و نزاعهای اجتماعی را محدود کرده است.
- آلمان: استفاده از گردشگری برای تقویت تعاملات بینفرهنگی به کاهش تعصبات و ترویج صلح در میان جوامع مختلف کمک کرده است.
مطالعات نشان میدهند توسعه گردشگری در مناطقی که با اقتصاد محلی و تعاملات فرهنگی پیوند دارند، میتواند خشونتهای خیابانی و اجتماعی را تا ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش دهد.
نقش گردشگری در انسجام خانواده
گردشگری خانوادگی، یکی از مؤثرترین ابزارها برای تقویت روابط عاطفی، افزایش انعطافپذیری روانی و ارتقای تعادل میان کار و زندگی است. این نوع گردشگری، علاوه بر ایجاد فرصتهای یادگیری مشترک، به کاهش تنشهای درونخانوادگی و تقویت پیوندهای بیننسلی کمک میکند.
- ژاپن و آلمان: گردشگری خانوادگی اغلب شامل بازدید از مکانهای فرهنگی و تاریخی است که پیوندهای بیننسلی را تقویت میکند.
- سوئد: سیاستهای تعادل کار و زندگی در سوئد، خانوادهها را به داشتن مرخصیهای مشترک تشویق کرده و به بهبود روابط عاطفی کمک کرده است.
- فرانسه و استرالیا: گردشگری فرهنگی با فراهم کردن فرصتهای یادگیری مشترک، به افزایش همبستگی میان اعضای خانواده منجر شده است.
- آلمان: مقرونبهصرفه بودن گردشگری داخلی در آلمان، امکان سفرهای خانوادگی را برای اقشار مختلف جامعه فراهم کرده است.
مزایای روانشناختی گردشگری خانوادگی:
گردشگری میتواند بهعنوان نوعی درمان عمل کند. سفرهای مشترک خانوادگی، با ایجاد خاطرات مثبت، کاهش تعارضات و افزایش انعطافپذیری روانی، انسجام بیشتری را برای خانوادهها به ارمغان میآورد.
کمکهزینه سفر و توسعه گردشگری، ابزاری قدرتمند برای ارتقای رفاه اجتماعی، تقویت تعاملات فرهنگی و بهبود کیفیت زندگی کارکنان و خانوادهها است. با اجرای سیاستهای حمایتی در این حوزه، میتوان ضمن افزایش بهرهوری نیروی کار، به توسعه پایدار گردشگری و کاهش خشونتهای اجتماعی نیز کمک کرد.
- شرکتها و سازمانها باید کمکهزینه سفر را بهعنوان یک سرمایهگذاری در نیروی انسانی و توسعه گردشگری در نظر بگیرند.
- سیاستگذاران میتوانند با تشویق برنامههای حمایتی، نظیر کمکهزینه تعطیلات و پاداش سفر، تعاملات بینفرهنگی و گردشگری خانوادگی را تقویت کنند.
- تحقیقات بیشتری در زمینه تأثیرات اقتصادی و اجتماعی کمکهزینه سفر برای بهبود سیاستگذاریها لازم است.
انتهای پیام/
نظر شما