به گزارش میراث آریا ، عطا حسنپور امروز پنجشنبه عصر یکم آذرماه در نشست تخصصی گردشگری که در حاشیه برگزاری کنفرانس بینالمللی محیطزیست و سلامت شهری در اتاق بازرگانی خرمآباد برگزار شد، گفت: یکی از نظریههای مهم مهاجرت در بین انسانشناسان جهان میگوید: «خرمآباد زیستگاه بشر بوده و انسان برای ادامه حیات نیاز به یک سری مؤلفهها همچون مولفههای زیست محیطی بود که مورد بحث ما هستند.»
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان لرستان افزود: از ۶۳ هزار سال پیش تاکنون هیچگاه انسان این دره را ترک نکرده و این همان تعامل انسان با محیطزیست را نشان میدهد.
او تصریح کرد: اگر جایی را میشناسید که هفت غار و یک صخره تاریخی در کنار هم دارد و تبدیل به یک شهر باسابقه ۵۰۰۰ سال شهرنشینی شده و سکونت ۶۳ هزارساله داشته باشد به ما معرفی کنید.
حسنپور مهمترین دلیل ماندگاری انسان در دره کهن خرمآباد را مسئله آب عنوان کرد و افزود: شهر خرمآباد از دو بخش شامل بافت سنتی و بافت جدید و نوین تشکیل شده و دوران اشکانیان و ساسانیان شالوده این شهر است؛ بافت شهر بهگونهای بوده که دسترسی آسان به آب داشته که نمونه آن نهری به نام نهر ناصری بوده که در دوران قاجار این اسم بر روی نهر نهاده شده اما اصل نهر مربوط به دوره ساسانی بوده است.
او ادامه داد: این رشته حیاتی برای بافت قدیم شهر محسوب میشد تا بتواند شهر به یک زندگی فرهنگی و حیاتی خود ادامه دهد.
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان لرستان اظهار کرد: بافت قدیمی شهر خرمآباد ۸۰ هکتار مساحت دارد که تحت عنوان بافت ناکارآمد است، اما ما آن را بافت طلایی میدانیم.
او گفت: تمام شکلگیری بافت قدیم بر اساس عبور نهرها و قنات بوده که متأسفانه با توسعه شهری و ساخت منازل این شریان خشک و حیات آن پایانیافته و مرگ بافت را رقم زده است.
حسن پور عنوان کرد: توقع نیست این بافت را احیا کنیم اما حفظ این بافت و قسمتهای تاریخی آن برابر است با توسعه پایدار بافت طلایی شهر خرمآباد که میتواند مفید و مؤثر باشد.
اجلاس نهایی یونسکو تیرماه سال آینده برگزار میشود و پرونده ثبت جهانی غارهای پیش از تاریخ و مجموعه فلکالافلاک دره خرمآباد مورد بررسی نهایی قرار خواهد گرفت.
انتهای پیام/
نظر شما