امیر کرم‌زاده مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان در یادداشتی نوشت: بی‌تردید میان اصفهان با پیشینه تاریخی مکتوب که حداقل به بیش از ۱۰ هزار سال قبل می‌رسد و همچنین آغاز دوران تمدن و شهرنشینی در این محور که بیش از هفت هزار سال قدمت دارد و درحالی‌که در قلب فلات مرکزی ایران قرارگرفته، یکی از مهم‌ترین مراکز یکجانشینی بشر بوده و سپس با آغاز دوران فرهنگی و درنهایت شهرنشینی یکی از کهن‌ترین مراکز مدنیت و شهرنشینی در ایران و حتی جهان به شمار می‌رود.

بررسی‌ها و پیمایش میدانی در دهه ۸۰ خورشیدی حاکی است که باگذشت ادوار مختلف تاریخی، بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی در جای‌جای این استان پهناور شناسایی‌شده که هرکدام یادگاری از بخشی از دوران حیات فرهنگی و تمدنی این ملت بزرگ به شمار می‌رود و این در حالی است که تنوع اقوام و فرهنگ‌های گوناگون و حتی خرده‌فرهنگ‌ها، جذابیت‌های بی‌نظیری را برای این استان در ازمنه گذشته فراهم آورده است.

اگرچه نمی‌توان سایر جذابیت‌های گردشگری این استان همچون جذابیت‌های طبیعی نادیده گرفت، لکن این حجم عظیم از آثار ملموس و ناملموس میراث‌فرهنگی در استان اصفهان باعث شده است که از گذشته‌های دور تاکنون پهنه فرهنگی اصفهان موردنظر گردشگران و سیاحان گوناگونی قرار گیرد که اصفهان را مقصد سفر خود انتخاب کرده بودند.

با بررسی‌های انجام‌شده تاریخی مشخص می‌شود که تا پیشینه حضور اروپاییان در ایران و به‌ویژه فلات مرکزی ایران و اصفهان حداقل از سده هشتم هجری قمری آغاز و سپس در سده نهم و دهم ادامه یافت و پس‌ازآنتخاب اصفهان به‌عنوان تختگاه سلاطین صفوی، روند حضور اروپائیان در اصفهان در سده یازدهم هجری قمری بیشتر و بیشتر شد به‌گونه‌ای که سفرنامه‌هایی که به‌عنوان ره‌آورد سفرهای آن‌ها باقی‌مانده است گویای بررسی جنبه‌های مختلف حیات اجتماعی و فرهنگی ایرانیان و به‌ویژه فلات مرکزی ایران در آن دوران به شمار می‌رود.

حضور جدی اروپاییان در دوران معاصر در اصفهان به دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی بازمی‌گردد بااین‌حال در دوران پس‌ازآنقلاب از دهه هفتاد و پس از شکل‌گیری جدی فرهنگ سفر و گردشگری در کشور از دهه هشتاد خورشیدی روند ورود گردشگران خارجی به‌ویژه اروپایی به اصفهان از رونق فراوانی برخوردار بود.

بررسی آمارها حاکی است که عمدتاً گردشگران خارجی که اصفهان را به‌عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کردند در دهه هشتاد و اوایل دهه نود عمدتاً از کشورهای فرانسه، انگلستان، آلمان، اسپانیا، ایتالیا و حتی آمریکا و پس‌ازآن از کشورهای خاور دور آسیا بود، لکن با توجه به فرازوفرودهای روابط سیاسی ایران و غرب از یک‌سو و تلاش برای یافتن کشورهای هدف جدید گردشگری به‌منظور حضور دائم در بازارهای رقابت خارجی گردشگری، کشورهای شرق آسیا در خاور دور همچون چین هم به این جرگه پیوست.

در حال حاضر سیاست‌های جدید بازاریابی گردشگری در چند محور بدین شرح متمرکزشده است:

• حفظ بازارهای سنتی گردشگری خارجی اصفهان.
• نگاه دوباره به شرق آسیا همچون چین که تا پیش از شیوع بیماری کرونا این بازار روند رو به رشد داشت.
• تلاش برای یافتن بازارهای جدید هدف گردشگری همچون آسیای میانه، خاورمیانه، آفریقا و آمریکای جنوبی و هندوستان.

در حوزه نگاه دوباره به شرق آسیا، تا بیش از دوران کرونا گردشگری اصفهان و چین از روندی رو به رشد برخوردار بود، لکن شیوع بیماری کرونا باعث رکود در این حوزه گردید که با توجه به جمعیت بالای کشور چین و تبدیل‌شدن این کشور به یکی از ابرقدرت‌های سیاسی و اقتصادی جهان سرمایه‌گذاری، پرداختن به چین از اولویت است.

توسعه گردشگری در کشورهای اسلامی همچون عراق و کشورهای ثروتمند حوزه خلیج‌فارس به‌ویژه در حوزه‌های گردشگری طبیعی و سلامت از اولویت بالایی برخوردار است و تلاش برای جذب گردشگر از این کشورها به اصفهان ادامه دارد.

با توجه به این نکات حفظ بازارهای سنتی گردشگری خارجی به‌ویژه کشورهای اروپایی به دلیل علاقه‌مندی آن‌ها به آثار تاریخی و فرهنگی و وجود آثار ارزشمند منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی در اصفهان و همچنین ثروت بالای این کشورها و درعین‌حال سابقه حضور در بازارهای اروپایی علی‌رغم فرازوفرودهای سیاسی، ما را بر آن می‌سازد که همچنان در حوزه گردشگری اروپا فعال باشیم تا بتوانیم بازارهای گردشگری خود را حفظ کنیم. با این وصف تشکیل میز گردشگری اصفهان و اروپا با همکاری بخش خصوصی گامی مهم برای حفظ ارتباطات فرهنگی از طریق سفارتخانه‌های این کشورها و رایزنان فرهنگی ایران در رأس کشورها است و از سوی دیگر شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری در اروپا هم می‌تواند به حفظ جایگاه اصفهان کمک کند.

انتهای پیام/