مسعود رحمانی رئیس اداره امور فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی در یادداشتی نوشته است: موسیقی مقامی و نواحی یکی از مهم‌ترین ارکان فرهنگ و هویت اجتماعی در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر است. این نوع موسیقی نه تنها به عنوان یک هنر مستقل شناخته می‌شود، بلکه به عنوان وسیله‌ای برای انتقال احساسات، روایت داستان‌ها و تقویت پیوندهای اجتماعی نیز عمل می‌کند. در این یادداشت به بهانه روز آواها و نواهای ایرانی، تأثیر موسیقی مقامی بر افزایش شور و نشاط اجتماعی را بررسی خواهیم کرد.

موسیقی مقامی، با تنوع نواها و آواهای خود، به عنوان یک زبان جهانی عمل می‌کند که می‌تواند مرزهای فرهنگی را درنوردد. این موسیقی معمولاً با استفاده از سازهای محلی مانند دف، دوتار، نی و... اجرا می‌شود و هر منطقه‌ای نغمه‌ها و لحن‌های خاص خود را دارد. این تنوع نه تنها زیبایی خاصی به موسیقی می‌بخشد، بلکه به ایجاد حس تعلق و هویت جمعی نیز کمک می‌کند.

از جمله ویژگی‌های بارز موسیقی مقامی، قابلیت آن در ایجاد شور و نشاط اجتماعی است. در مراسم‌های محلی، جشن‌ها و مناسبت‌های مختلف، موسیقی مقامی به عنوان یک عنصر اصلی حضور دارد و افراد را دور هم جمع می‌کند. این نوع موسیقی به طور طبیعی فضایی شاداب و پرانرژی ایجاد می‌کند که باعث افزایش تعاملات اجتماعی و تقویت روابط میان افراد می‌شود. در واقع، وقتی مردم دور هم جمع می‌شوند و به موسیقی گوش می‌دهند یا در آن شرکت می‌کنند، حس همبستگی و اتحاد را تجربه می‌کنند که این خود عاملی برای افزایش شور و نشاط اجتماعی است.

علاوه بر این، موسیقی مقامی می‌تواند به عنوان یک ابزار درمانی نیز عمل کند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که گوش دادن به موسیقی یا شرکت در فعالیت‌های موسیقایی می‌تواند استرس را کاهش دهد و احساس شادی و رضایت را افزایش دهد. در جوامع محلی، این نوع موسیقی معمولاً با حرکات آئینی همراه است که خود عاملی برای ایجاد احساسات مثبت و افزایش انرژی در افراد است.

موسیقی مقامی همچنین نقش مهمی در حفظ فرهنگ و سنت‌های بومی ایفا می‌کند. با توجه به اینکه این نوع موسیقی معمولاً از نسل‌های گذشته به نسل‌های جدید منتقل می‌شود، باعث ایجاد حس احترام به گذشته و تقویت هویت فرهنگی جامعه می‌شود. این احساس تعلق به تاریخ و فرهنگ، خود عاملی برای افزایش روحیه جمعی و نشاط اجتماعی است.

در نهایت، موسیقی مقامی و نواحی نه تنها یک هنر زیبا بلکه یک ابزار قدرتمند برای تقویت روابط اجتماعی، افزایش شور و نشاط و حفظ فرهنگ است. با توجه به تأثیرات مثبت آن بر جامعه، لازم است که حمایت بیشتری از هنرمندان محلی و برنامه‌های موسیقایی انجام شود تا این گنجینه‌های فرهنگی بیشتر شناخته شوند و نسل‌های آینده نیز از آن بهره‌مند شوند.

انتهای پیام/