مولانا حسن بن محمود کاشانی معروف به حسن کاشی، از شعرا و عارفان قرن 8 ه.ق است که آرامگاه او در 2 کیلومتری جنوب شهر سلطانیه قرار دارد. مولانا حسن بن کاشی را که از شعرای دربار الجایتو می‌دانند، شعرهایی در مدح امامان می‌سروده است. اگرچه از تاریخ دقیق وفات او  اطلاعی در دست نیست، به دلیل محبوبیتی که او در نزد الجایتو داشت، مقبره‌ای برای او به دستور سلطان محمد خدابنده (الجایتو) ساخته می‌شود که در دوره شاه تهماسب صفوی و فتحعلی شاه قاجار تکمیل و مرمت می‌شود. پلان آرامگاه ملاحسن کاشی به صورت هشت ضلعی است که در داخل بنا به صورت چلیپایی در می‌آید. گنبد فیروزه‌ای بنا که همچون نگینی در میان دشت خودنمایی می‌کند، از نوع دوپوش و قابل مقایسه با گنبد الله الله بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی است. آرامگاه ملاحسن کاشی آثار معماری سه دوره تاریخی ایلخانی، صفوی و قاجار را با خود به همراه دارد. بنای آرامگاه را با مقرنس‌کاری و کتیبه‌هایی به خط نستعلیق و معقلی تزیین کرده‌اند.