تاریخ بنای این خانه به دوره قاجاریه - پهلوی بر می گردد که بصورت زیرزمین و یک طبقه فوقانی با معماری اصیل ایرانی احداث شده است و دارای ایوان در نمای اصلی بوده که بر روی دو ستون استوار شده و دارای گچکاری های زیبا است.

این بنای ارزشمند پس از تملک و انجام مرمت از سوی اداره کل میراث فرهنگی استان به مرکز آموزش هنرمندان رشته سفالگری تبدیل و از سال ۱۳۷۴ نیز بعنوان نمایشگاه و خانه  موزه زنده سفال در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفته است.