جنگل‌های حرای ایران در ۸ منطقه حفاظت شده در سواحل خلیج‌فارس و دریای عمان رشد می‌کند که کناره‌های شمالی و غربی جزیره قشم و جنگل نای‌بند استان بوشهر از مهمترین آن‌ها هستند. به این گیاه در بندرعباس حرا، در بلوچستان تمر، در بوشهر گُرم و در بعضی از نقاط تول گفته می‌شود. به عربی نیز آن را شوری و شوره می‌نامند.

جنگل‌های حرای خلیج نای‌بند گسترده‌ترین نواحی پراکنش این اجتماعات درختی کمیاب است که با وسعت ۳۹۰ هکتار، آخرین مجموعه انبوه و وسیع این درختان ساحلی در جنوب غربی آسیا محسوب می‌شود. ریشه این گیاه قادر است آب شور را تصفیه کند و به همین دلیل در کنار سواحل به راحتی رشد می‌کند .