زیباترین و سالمترین قلعه ای است که از دوران اسلامی سیستان و بلوچستان باقی مانده‌است. قلعه سب در اوایل قرن دوازدهم هجری مرکز حکمرانی حاکم محلی بوده است. نام قلعه «سب» از نام روستای «سیب» (به معنای جایگاهی که در آن آب روان است) گرفته شده‌است. این واژه به طایفه‌های کهن در سراوان هم اطلاق می‌شود.