به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، روح‌الله شیرازی، امروز سه‌شنبه 29 بهمن، در مراسم افتتاحیه هفدهمین گردهمایی باستان‌شناسان ایران با اشاره به اینکه در سال 1397 خورشیدی 230 مجوز فعالیت میدانی اعم از بررسی، کاوش و برنامه‌های مستندنگاری صادر شده تصریح کرد: «این فعالیت‌ها که در چارچوب وظایف ذاتی پژوهشکده باستان شناسی شکل گرفتهاند، طیف متنوعی از کارها را در بر می‌گیرد.»
او افزود: «جدای از برنامه‌های متعدد تعیین عرصه و پیشنهاد حریم که تعداد آنها در سال‌های 1397 به 54 مورد می‌رسد، بررسی‌های باستان‌شناسی (38 مجوز بررسی) بخش قابل توجهی از فعالیت‌های پژوهشی را به خود اختصاص می‌دهد که تلاشی لازم و ضروری برای تکمیل نقشه باستان‌شناسی بوده و در سال 1397 این بررسی‌ها در بخش جنوبی کشور متمرکز بوده است.»
شیرازی با اشاره به بررسی هایی که با محوریت دوره پارینه سنگی در دشت ایذه صورت گرفته، اظهار کرد: «بررسی غارها و پناهگاه‌های صخره ای در این دشت که در شمال شرق خوزستان واقع شده منجر به شناسایی 69 محوطه پارینه سنگی جدید، فراپارینه سنگی و نوسنگی شد.»
به گفته این باستان‌شناس، اهمیت این یافته‌ها در فراهم آوردن پاسخ‌های مستند برای پرسش‌هایی است که در زمینه ماهیتِ فرهنگیِ گروه‌های شکارورز گردآورنده در واپسین هزاره های دوره پلیستوسین در سرحدات زاگرس مرکزی و جنوبی وجود دارد.
او خاطرنشان کرد: «کاری که این بررسی میدانی امکان انجام آن مهیا کرد، مطالعه الگوهای پراکنش غارها و پناهگاه‌ها و نیز مطالعات دیرین اقلیم در بسترهای تالابی دشت ایذه است.»
او در ادامه به دومین برنامه میدانی بررسی باستان‌شناسی در صفحات جنوبی استان فارس در لارستان اشاره کرد که در طی این برنامه میدانی 301 اثر فرهنگی-تاریخی شناسایی شد.
شیرازی با بیان اینکه ثبت 22 محوطه از دوران پارینه سنگی، گواهی بر اهمیت این دوره و حضور انسان از حدود 80 هزار سال قبل در این منطقه دارد، تصریح کرد: «از دوره‌های مختلف، بویژه دوران تاریخی، استقرارها و آثار متعددی یافت شده که از آن جمله می‌توان به 88 قلعه از دوران ساسانی در این ناحیه از سرزمین فارس اشاره کرد.»
رئیس پژوهشکده باستان‌شناسی گفت: «این نتایج به خوبی نشان می‌دهد که این بخش از سرزمین ایران، همچون دیگر بخش‌های فلات ایران، نقش مهمی در روند تکامل فرهنگی ایفا کرده است.»
او در ادامه به صدور 35 مجوز برنامه‌های نجات‌بخشی و کاوش اضطراری در سال 1397 اشاره کرد که بیشتر این فعالیت ها در منطقه شمال غرب و غرب کشور متمرکز بوده و گفت: «در این راستا مطالعات میراث فرهنگی در محدوده سد کانی سیب، در حاشیه رودخانه زاب کوچک، از سال 1395 در استان آذربایجان غربی و در شهرستان پیرانشهر در جنوب دریاچه ارومیه آغاز شده بود.»
او خاطرنشان کرد: «در نتیجه بررسی‌های باستان‌شناسی در این حوضه، بیش از 30 محوطه باستان‌شناختی از ادوار مختلف شناسایی شده است.»
شیرازی افزود: «برنامه‌ریزی برای انجام مطالعات اضطراری و نجات بخشی در سال 1397، با اعزام 9 گروه کاوش آغاز شد که نتایج قابل توجهی در زمینه باستان‌شناسی در ادوار مختلف بویژه دوره مفرغ، عصر آهن و نیز دوره ساسانی بدست آمد که بی تردید این داده‌ها در شناخت زوایای تاریک باستان شناسی شمال غرب کشور تاثیر بسزایی خواهد داشت.»
رئیس پژوهشکده باستان‌شناسی تصریح کرد: «49 برنامه کاوش باستان‌شناسی در سال 1397به مرحله اجرا در آمده که بیش از 33 مورد از آن ها از اعتبارات استانی تامین اعتبار شده اند و متاسفانه پژوهشکده باستان‌شناسی نتوانست تمامی برنامه‌های پرسش محوری که هر ساله اجرا می‌کند را به سرانجام رساند و تنها پنج برنامه میدانی از این نوع تحقق یافته است.»
او با بیان اینکه از جمله این برنامه‌های محدود انجام سومین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه چگاسفلی در دشت زهره است، گفت: «یافته‌های سومین فصل کاوش در چگاسفلی مجموعه ای از بقایای معماری و دیگر فیچرهای باستانی را آشکار ساخته که بدون هیچ‌گونه ابهامی نشان از ساختارها و مناسک آئینی در اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد در فلات ایران دارد.»
این باستان‌شناس با اشاره به این که داده‌هایی که در فصل گذشته کاوش از تل چگاسفلی به‌دست آمده، برخی از این مناسک و آیین‌ها را برای پژوهندگان تاریخ مذاهب اولیه روشن ساخته، افزود: «اطلاعات مربوط به اقتصاد معیشتی مردمان چگاسفلی که از مطالعات باستان جانورشناسی استخراج شده دیدگاه ما را درباره وضعیت زندگانی در هزاره پنجم پیش از میلاد در جنوب غرب ایران افزایش بیشتری داده است.»
انتهای پیام/
