علی طاهری، کارشناس مدیریت امور فرهنگی اداره میراث‌فرهنگی شهرستان خفر در یادداشتی نوشت: زمانی می‌توان یک مقصد گردشگری را متمایز و موفق جلوه داد که بتوان تجربه‌های منحصربه‌فرد و جدیدی را به گردشگران ارائه داد، این وظیفه بر عهده رویدادهای گردشگری گذاشته‌ شده است و رویداد در ترکیب با توسعه گردشگری باعث شکل‌گیری جاذبه در میان گردشگران می‌شوند و از طریق برنامه‌ریزی، بازاریابی و اجرای اصولی، به‌عنوان یکی از استراتژی‌های مهم برای توزیع گردشگری به‌صورت عادلانه و منظم در مناطق مختلف و در زمان‌های مختلف محسوب می‌شود. 

 گردشگری به‌عنوان یکی از سریع‌ترین بخش‌های در حال رشد در سراسر جهان شناسایی‌ شده است. رشد آن‌ یک فرصت برای بخش کشاورزی ازنظر عرضه مواد غذایی و نوشیدنی ارائه می‌دهد که رشد اخیر گردشگری کشاورزی در تقاضا و عرضه قابل‌ توجه است. در سمت عرضه، فشار هزینه کشاورزان را مجبور به افزایش درآمد خود از طریق تنوع‌بخشی کرده است. گردشگری کشاورزی به کشاورزان کمک می‌کند تا کسب‌وکارشان را در برابر نوسانات بازار، گسترش اشتغال در مزرعه، ارائه درآمد خارج از فصل و بهبود پایداری کسب‌وکار محافظت کنند. در طرف تقاضا، افزایش در درآمد و تقاضا برای اشکال تخصصی‌تر از تجارب تعطیلات، رشد را برای فعالیت‌های گردشگری و تفریحی در مناطق روستایی تحریک کرده است

در  واقع، هدف متنوع‌سازی مزارع کاهش وابستگی خانواده‌های کشاورز به محصولات کشاورزی است، به‌گونه‌ای که با کاهش تولید در مزارع بتوانند خودکفا و پایدار باقی بمانند. نوع فعالیت مزارع با توجه به محل و ساختار مزرعه، علایق خانواده‌های کشاورز و بازار بالقوه متفاوت است اعتقاد بر این است که بیشتر ساکنان شهری به دنبال تعطیلات در مزرعه برای رهایی از یکنواختی و دل‌مشغولی‌های زندگی هستند که تجربه متفاوتی از زندگی روزمره را ارائه می‌دهد. گردشگری کشاورزی هرگونه عملیات یا فعالیت‌های مبتنی بر کشاورزی است که بازدیدکنندگان را به یک مزرعه می‌آورد. 

کشاورزی یک زیر بخش گردشگری روستایی است و گردشگری روستایی تعادل بین کشاورزی و گردشگری را بهبود و منافع حاصل از کشاورزی را افزایش می‌دهد و منافع بیشتری را برای کشاورزان ایجاد می‌کند؛ بنابراین فرصت‌های شغلی بیشتر و شرایط زندگی بهتر نقش مثبت در بهبود توسعه روستایی و فرهنگ روستایی ایفا می‌کند. 

ازجمله پیشنهادهای کاربردی درراستای این بررسی و تأثیر عوامل عبارت‌اند از: ترغیب بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری درزیرساخت‌های مربوط به گردشگری و فعالیت‌های مرتبط با آن، تشکیل کارگروه توسعه سرمایه‌گذاری در گردشگری کشاورزی با حضور مسئولان شهری و روستایی باهدف کاهش  نرخ مهاجرت از روستا به شهر، افزایش توجه مسئولان به توسعه گردشگری کشاورزی به‌عنوان یکی از اهرم‌های توسعه روستایی پایدار و اشتغال‌زایی، ایجاد هماهنگی و همکاری لازم سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با سایر سازمان‌های ذی‌ربط برای توسعه و رونق  گردشگری کشاورزی درزمینه‌ی اعطای مجوزها، ایجاد زیرساخت‌های لازم جهت برگزاری تورهای گردشگری گیاهان داروئی، توسعه صنایع‌دستی و میراث فرهنگی ناملموس شهرستان با  مشارکت و همکاری جامعه محلی و مسئولان، ایجاد، بهبود و تنوع‌بخشی زیرساخت‌ها و  خدمات گردشگری و همکاری با آژانس‌های مسافرتی درزمینه‌ی برگزاری تورهای گردشگری  کشاورزی است. 

نتیجه این مطالعه می‌تواند به‌عنوان پایه‌هایی برای تدوین برنامه‌ها و سیاست‌های مؤثر این نوع گردشگری به‌عنوان رویکردی برای مقابله با چالش‌های اقتصادی خانواده کشاورزان در مناطق روستایی ایران با تأکید بر منطقه  مورد مطالعه استفاده شود؛ بنابراین، این مطالعه نه‌تنها به افزایش دانش و آگاهی از گردشگری  کشاورزی، استراتژی‌های توسعه گردشگری کشاورزی و ارائه مدل پیشنهادی در این راستا  کمک می‌کند بلکه درک بازاریابی باارزشی و بینش مدیریتی را فراهم می‌کند که کشاورزان  می‌توانند برای توسعه یا تقویت ارائه خود با پاسخ بهتر به نیازهای بازدیدکنندگان و افزایش  سطح رضایت آن‌ها پیاده‌سازی و اجرا کنند.