شهرام امیری کارشناس ارشد میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان در یادداشتی نوشت: در تعاریف بین‌المللی ،عموماً مقوله روابط عمومی را علم مدیریت و پویایی گردش اطلاعات میان نهادها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی از یک‌سو و مردم از سوی دیگر می‌دانند.
بر این اساس روابط عمومی در حقیقت عبارت است از مدیریت تعامل و تفاهم میان سازمان‌ها و ذینفعان آن‌ها که عمدتاً مردم همان جامعه هستند،لذا با توجه به این نکته ، توسعه و ترویج علم روابط عمومی در حقیقت به تضمین منافع مشترک و اعتماد عمومی و متقابل میان سازمان‌ها و مردم انجامیده و هرگونه فعالیت حرفه ایی در این حوزه موجب افزایش اعتبار و رضایت طرفین در جامعه می‌گردد.
با توجه به تعاریفی که ذکر شد به نظر می‌رسد جهت تنظیم روابط سالم و همراه با حسن نیت میان مردم و نهادها عملاً یک‌نهاد به نام روابط عمومی باید وجود داشته باشد و این نهاد مهم می‌بایست با توجه فرهنگ روز جامعه،رابطی شایسته و امین میان مردم و سازمان متبوع خود باشد.
بی‌تردید همگی ما امروزه در زندگی مدرن عملاً شاهدیم که مقوله فرهنگ دارای شاخصه‌های گوناگونی است که متناسب با توسعه اجتماعی به‌تدریج در حال تکامل است که از آن جمله می‌توان به مقولاتی همچون فرهنگ رفتار سازمانی اشاره کرد،لذا اعتقاد بر این است که ما در حیات اجتماعی مدرن به‌نوعی نیازمند فرهنگ تولید و یا افزایش فرهنگ ارتباطات هم هستیم ،به‌گونه‌ای که این فرهنگ ارزشمند و پسندیده بینشی والا و انسانی از چگونگی ارتباط میان انسان‌های امروزی در یک جامعه پیشرفته ارائه می‌نماید.
بر اساس فرهنگ ارتباطات و در راستای ایجاد تعامل میان مردم و ذینفعان و سازمان متبوع آن‌ها همان‌گونه که ذکر شد نهادی به نام روابط عمومی ایجادشده که اجرای این وظیفه مهم را به عهده دارد ،اما نکته مهمی که باید به آن پرداخت این است که روابط عمومی‌ها امروزه متناسب با نیازهای روز یک جامعه می‌بایست به یکسان به تنویر افکار عمومی در درون و برون سازمان خود بپردازند،امری که متأسفانه امروزه در بسیاری از اوقات خلاف آن را شاهد هستیم به‌گونه‌ای که امروزه در برخی از روابط عمومی‌ها توازن مناسبی در کارکرد آن‌ها میان این دو مقوله وجود ندارد و عملکرد روابط عمومی‌ها عمدتاً به تنظیم رفتار درون‌سازمانی و ایجاد رضایتمندی در حوزه مدیریت سازمان‌ها بازمی‌گردد.
بررسی‌ها حاکی است که در جامعه امروز ما بسیاری از روابط عمومی‌ها هنوز درگذشته سیر می‌کنند و عمدتاً اطلاع‌رسانی‌ها و تبلیغات آن‌ها بیشتر در قالب اطلاع‌رسانی یک‌طرفه و تبلیغ و یا نهایتاً اقناع افکار عمومی متمرکزشده ،لکن به نظر می‌رسد که بر اساس نیازهای یک جامعه پیشرفته ،امروزه لازم است تا فعالان عرصه روابط عمومی بدانند که در وهله اول باید در خدمت مردم باشند و همان‌قدر که به سازمان خود اهمیت می‌دهند به تنویر افکار عمومی نیز اهمیت دهند.
اگر بپذیریم که اکثر سازمان‌ها در راستای تحقق منافع عمومی آحاد جامعه ایجادشده‌اند ،پس خدمت به مردم نه‌تنها کار سختی نیست بلکه در فرهنگ ملی و دینی ما یک ارزش والا نیز محسوب شده و یک وظیفه اساسی برای روابط عمومی‌ها به شمار می‌رود،لذا در سومین سال از سده یازدهم خورشیدی به نظر می‌رسد که روابط عمومی‌ها بیش از هر زمان دیگر نیازمند درک این نکته هستند که ایجاد جریان تنویر افکار عمومی از یک‌سو به افزایش آگاهی در سطح جامعه منجر شده و از سوی دیگر این رفتار حرفه‌ای منافع یک سازمان پویا را نیز در راستای خدمات‌رسانی بهینه به جامعه دربرمی گیرد. ، لذا در یک‌کلام، تلاش در راستای تنویر افکار عمومی به افزایش میزان رضایتمندی آحاد جامعه از فعالیت سازمان‌ها بازگشته و به‌نوعی باعث ایجاد اعتماد متقابل و ثبات در جامعه می‌گردد.
با این وصف نهاد روابط عمومی زمانی در اجرای وظایف قانونی خود موفق خواهد بود که در کنار شناخت دقیق از منافع و عملکرد سازمان متبوع خود شناختی کامل ،صادقانه و آگاهانه از فضای عمومی جامعه پیرامون خود و میزان و نوع مطالبات و درخواست‌های آحاد جامعه نیز داشته و به‌نوعی تلاش نماید تا با ایجاد توازن میان این دو شاخصه مهم فضایی آرام و امن برای برآورده ساختن مطالبات مردم و افزایش سطح آگاهی در جامعه و همچنین بیان صادقانه عملکرد سازمان متبوع خود فراهم ساخته و به‌نوعی ارتباطی دوسویه میان مردم و سازمان متبوع ایجاد تا از این طریق اعتماد عمومی در کنار آگاهی اجتماعی نیز محقق یابد.
با این وصف سنجش افکار عمومی و شناخت مطالبات اجتماعی آحاد جامعه و تلاش بی‌وقفه در راستای افزایش آگاهی بخشی عمومی، مهم‌ترین وظایف امروز نهاد روابط عمومی در یک جامعه پویا است که همواره به سمت پیشرفت و تکامل در حال حرکت است.
انتهای پیام/
نظر شما