سيس‌بافي، هنر بومي مردم کويرنشين ايران

به گزارش ميراث آريا (chtn)، جبر محيط از ديرباز مردم کوير را مجبور به استفاده از همه امکانات موجود در اطراف خود کرده که استفاده از شاخ و برگ درخت خرما براي تهيه برخي از ملزومات زندگي يکي از اين استفاده‌هاست.

سيس‌بافي هنري است که بخشي از اوقات فراغت مردم کوير را پر مي‌کند و با اين که از توليد آن به‌شدت کاسته شده است، هنوز هم در ميان برخي زنان رواج دارد و براي خلق آن از برگ درخت خرما استفاده مي‌شود.

بر اساس اين گزارش، برگ درخت خرما به دو نوع مغ و پيسک تقسيم مي‌شود که پيسک همان برگ‌هاي اطراف درخت خرماست که عمر بيشتري دارند و مغ برگ‌هاي مياني درخت است که تازه روييده‌اند و از ظرافت بيشتري برخوردارند.

سيس رشته اليافي است که در اطراف تنه درخت مي‌رويد و رها مي‌ماند و به عبارتي گيس درخت خرماست. طناب ضخيمي که در اصطلاح محلي به سازو معروف است از به هم تنيدن اين رشته‌ها به دست مي‌آيد. براي بافت پادري نيز از اين الياف استفاده مي‌شود.

ساخت اشياي کاربردي با استفاده از سيس خرما ميان مردم ساکن در جوار نخلستان‌ها رايج است. برخي از اين توليدات شامل تک(نوعي زيرانداز حصيري)، نولک(نوعي سبد دسته‌دار براي حمل علوفه و ماهي)، کتل( نوعي زنبيل)، سوند( نوعي حصير براي ايجاد حصار و محدود کردن فضا)، قفس(براي نگهداري مرغ)، انواع طناب و کلاهک آباژور مي‌شود.

ب/112


انتهای پیام/

کد خبر 1391062524