جزیره مینو تاسیسات گردشگری رسمی ندارد اما می‌توان از آن به عنوان نمونه گردشگری متکی به مردم یاد کرد.
گردشگری متکی به توان مردمان بومی یکی از توسعه‌یافته‌ترین انواع گردشگری پایدار و درونزا است که جزیره مینو در 10 کیلومتری خرمشهر حرکت خود را در این راستا آغاز کرده است.
گفتنی است، مجتمع گردشگری جزیره مینو در نهالستان سیمین رز با بیش از 15 گونه گیاهی واقع شده است. وسعت این مجتمع یک و نیم کیلومتر است و در حال حاضر 2 مضیف 9 ستونی (نسبتا وسیع) و یک کافی‌شاپ 40 متری ساخته شده از نی دارد.
همچنین، میهمانان مجتمع گردشگری جزیره مینو با غذاهای محلی مانند پلومیگو، ماهی کباب، قلیه میگو، قلیه ماهی، دال عدس و خوردنی‌های محلی دیگر مانند بستنی سنتی با شیر گاومیش  پذیرایی می‌شوند.
این مجتمع با سرمایه‌گذاری شخصی و تحت مالکیت حاج عبدالله نورانی برپا شده و اداره می‌شود که در نهرسادات در  400 متری نقطه صفر مرزی، جنب رودخانه اروند واقع شده است.
یادآور می شود، دسترسی به اسکله قایق سواری اروند کوچک، وجود باشگاه‌های گلف و سوارکاری از دیگر مزایای این مجتمع تفریحی خصوصی است.
گفتنی است، کمی آن‌سو تر بازارچه خوداشتغالی بانوان آبادانی قرار دارد، کارگاه عروسک سازی خضری در این بازارچه با ویژگی منحصر به فرد عروسک‌های آن که لباس‌های آنها بر اساس مطالعه و تحقیق ساخته می‌شوند و بطور کامل مدل کوچکی از لباس‌های سنتی اقوام خوزستان هستند که دوخت‌های سنتی مانند پولک‌دوزی و سایر دوخت‌ها در آنها به دقت اجرا شده است.
همچنین، اگر عروسک در حال انجام کاری مانند تکان دادن گهواره، دوشیدن شیر، پختن نان یا مانند آن باشد آداب و رسوم و سنن اقوام نیزدر موقعیت عروسک لحاظ شده‌است.
یادآور می شود، این‌موارد نمونه‌های کوچکی از حرکت جزیره مینو و آبادان به دستان مردمان بومی به سمت گردشگری پایدار و درونزا هستند.
خاطر نشان می کند، جزیره مینو در کنار خرمشهر و در میان دو شاخه رود اروند واقع شده که مرزی‌ترین خاک ایران در شهرستان خرمشهر است.این جزیره با ۸/۱۷ کیلومتر مربع مساحت، 12 هزار نفر جمعیت دارد و تفرجگاه مردم خرمشهر و آبادان به حساب می‌آید.
همچنین، در جزیره مینو ۵ نهر جریان داشته و از معدود نقاط جهان است که آبیاری بوسیله برکشند و فروکشند آب انجام می‌شود. سراسر جزیره مینو پوشیده از نخلستان بوده و به این ترتیب  محیط زیست مناسبی برای زیست پرندگان مهاجر دارد.

انتهای پیام/