به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری همدان، این اتفاق بیان می‌کرد ــ همان‌طور که هر کشور یک شهر جهانی را به‌تأیید شورای جهانی صنایع‌دستی می‌رساند و سپس با گذراندن مراحلی ثبت‌جهانی می‌شود ــ هر استان هم می‌تواند شهری را که دارای ظرفیت‌های شاخص در حوزه ملی شدن است کاندیدا اعلام کند تا پس از بررسی توانمندی‌ها و شاخصه‌هایش مهر تأیید را صاحب شود.
بهمن نامور‌مطلق، معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، در آن دوره عنوان می‌کند که برندسازی و هویت‌بخشی برای ما اهمیت بسیاری دارد؛ زمانی که لالجین به‌عنوان «شهر جهانی سفال» یا تبریز به‌عنوان «شهر جهانی فرش» شناخته و معرفی شد، مردم جهان با نام این دو شهر آشنا شدند و این مسأله به تجاری‌سازی شهرهای ما کمک بسیاری کرد.
هر استان یک برند جهانی و هر شهرستان یک برند ملی
معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مقام‌های تصمیم‌گیرنده در این زمینه توجه همگان را به این مهم جلب می‌کند که «شعار ما این است که در هر استان یک برند جهانی و در هر شهرستان یک برند ملی داشته باشیم؛ چراکه گویا ثبت‌ملی شهرها را این معاونت به شورای جهانی صنایع‌دستی پیشنهاد کرد و این کار مقدمه‌ای شد بر ثبت جهانی و ملی شهرهایی که ظرفیت‌های صنایع‌دستی آن‌ها شاخص بود.»
در این زمان، شهرهای شیراز با گبه، یزد با نساجی، میبد با زیلو، مریوان با گیوه، سیرجان با گلیم، شهرکرد با نمد، زنجان با ملیله، ملایر با منبت، بیرجند با حوله‌بافی، ایرانشهر با سوزن‌دوزی، روستای نائین (خراسان‌شمالی) با نساجی و بوشهر با عبابافی نامزد دریافت عنوان شهر ملی و معرفی به شورای جهانی صنایع‌دستی در سال 2017 می‌شوند.
ملایر در میدان ارزیابی
پس از این اتفاق، در روز 16 اردیبهشت 96، پس از 8 ماه ملایر مراحل بررسی کارشناسان را پشت‌سر می‌گذارد و عنوان «شهر ملی منبت» را به خود اختصاص می‌دهد.
علی مالمیر، مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری همدان، در زمینه چرایی این انتخاب می‌گوید: «انتخاب یک شهر که عنوان ملی را در حوزه صنایع‌دستی از آنِ خود کند، دارای مراحل و برمبنای شاخص‌های متعددی است. براساس این شاخص‌ها کارشناسان امر به بررسی شهرهای معرفی‌شده ازسوی استان‌های مختلف می‌پردازند و شهرهایی را که امتیازات بیشتری کسب کنند انتخاب می‌کنند.»
او در زمینه چرایی انتخاب ملایر به‌عنوان «شهر ملی منبت» می‌گوید: «مسئولان مرتبط و تصمیم‌گیران در عرصه ملی، پرونده شهرهای مختلف کشور را بررسی و با توجه به امتیازات شاخص‌های شهر ملایر، این شهر را به‌عنوان یکی از شهرهای ملی انتخاب کردند.»
مالمیر اشاره می‌کند که ازجمله شاخص‌های مد‌نظر، تراکم کارگاه‌های تولید منبت در سطح شهر به‌عنوان شهر ملی (نه شهرستان) و مراکز فروش و فروشگاه‌ها، گردش مالی، وجود زیرساخت‌هایی چون شهرک تولیدی و نمایشگاه‌های منبت و گارگاه‌های منبت بوده است.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری همدان می‌افزاید: «در حوزه منبت شهرهایی مانند ملایر، آباده، تویسرکان و قم فعالیت دارند و پیش از این، شهر آباده در استان فارس به‌عنوان شهری با نشان جغرافیایی معرفی شده است.»
او در ادامه به ظرفیت‌های منبت در تویسرکان پرداخت و اظهار کرد: «شهرستان تویسرکان نیز از ظرفیت بسیار بالایی در تولید منبت برخوردار است و سبک خاص خود را دارد اما چون بیشتر کارگاه‌های تولیدی این شهرستان در روستاها متمرکزند نه در شهر و از سویی تعداد فروشگاه‌ها در سطح شهر بسیار محدود است و از زیرساخت‌هایی چون نمایشگاه برخوردار نیست لذا امکان کسب عنوان شهر ملی را ندارد، اما از امکان خوبی برای کسب عنوان پُراهمیت نشان جغرافیایی برخوردار است.»
مالمیر اضافه می‌کند: «بنابراین شهرستان تویسرکان به‌عنوان نامزد کسب نشان جغرافیایی استان معرفی شده و با مساعدت ریاست محترم سازمان اختصاص اعتبار برای ساخت نمایشگاه مبل در این شهرستان در دستورکار قرار گرفته شده است.»
انتهای پیام/
