به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، فرشته شریفی سرپرست برنامه بازنگری بررسی و شناسایی شهرستان قروه امروز شنبه 31 شهریور 97 با اعلام این خبر گفت: «در برنامه بازنگری جاری، سعی شد حاشیه رودخانه های تلوار و شور به دقت بسیار و به صورت پیمایشی بررسی و علاوه بر آن به نواحی کوهپایه‌ای و دشت قروه نیز نیمه فشرده مورد پوشش قرار گیرد تا از وضعیت الگوی اسکانگاه‌های دوره های مختلف آگاهی لازم کسب شود.»
این باستان‌شناس افزود: «به نظر می رسد شکل توزیع محوطه های باستانی به گونه ای باشد که در اطراف رودخانه و قسمت پست دشت متمرکز باشند.»
به گفته او، در بررسی روشمند حاضر منطقه مورد نظر به شبکه های تقریبی 9 × 9 کیلومتر تقسیم شده اند و بر اساس فرمت مرکز نقشه باستان شناسی پژوهشکده هر مربع دارای کد مربوط به خود است.
شریفی افزود: «بر این اساس در این بررسی هر مربع جداگانه بررسی و کد شناسایی مختص به خود را دارد.»
او تصریح کرد: «در بررسی های نخست بیش از نیمی از منطقه پوشش داده شده و تعداد140 اثر شناسایی شد که یک چهارم آن برای نخستین بار دیده شده است.»
سرپرست هیأت باستان شناسی با بیان اینکه طبق پیش بینی ها اکثر محوطه ها مربوط به دوره تاریخی و اسلامی بودند افزود: «از این میان نقش محوطه های اسلامی پررنگ جلوه می کند.»
او اظهار کرد: «آنچه اهمیت دارد این است که در حاشیه رود های شور و تلوار استقرارها شکل گرفته اند و در رقوم ارتفاعی بالاتر از برش رودخانه ها به سختی می توان اثری از آثار تاریخی پیدا کرد.»
او خاطر نشان ساخت: «البته این مساله در بخش های شمالی شهرستان صادق است و در بخش های جنوبی همانطور که اشاره شده با ایجاد کانال، قنات و زهکشی منطقه تنوع گونه های استقراری بیشتر است.»
او گفت: «قدیمی ترین دوره شناسایی شده تاکنون دوره مس و سنگ قدیم است.»
برنامه \"بازنگری بررسی و شناسایی شهرستان قروه\" با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و حمایت مالی و معنوی اداره کل میراث فرهنگی استان کردستان انجام شد.
شهرستان قروه در جنوب غربی استان کردستان قرار دارد و شامل سه بخش مرکزی، سریش آباد، دلبران و چهار دولی با مرکزیت به ترتیب قروه، سریش آباد، دلبران و دزج است.
شهر قروه در ارتفاع 1900 متری از سطح آب های آزاد قرار دارد که نشان دهنده آب و هوای سرد این ناحیه از فلات ایران است.
این شهرستان 2430 کیلومتر مربع وسعت دارد و رودخانۀ شور مهمترین رود این شهرستان بوده که یکی از شاخابه های اصلی حوزه رود تلوار محسوب می شود. زمین های حاصلخیز به همراه چشمه سارهای فراوان بر اهمیت استقرار از دیرباز تاکنون افزوده است.
انتهای پیام/
