در این میان کشورهایی که درزمینه معرفی ظرفیت‌های خود و رشد و توسعه زیرساخت‌های مرتبط با آن اهتمام بیشتری داشته‌اند، از این صنعت برخوردارتر بوده‌اند، اگرچه محوطه تخت جمشید از سال ۱۳۵۸ در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده است اما یگانه محوطه‌ای است که دهه‌ها قبل از ثبت نیز به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری موردتوجه گردشگران داخلی و بیرونی بوده است. 

در دهه‌های گذشته نگرش به ظرفیت‌های گردشگری تخت جمشید از محوطه ۱۲ هکتاری تختگاه به حریم و منظر تاریخی فرهنگی و طبیعی آن با مساحتی بالغ‌بر چند ده هزار هکتار که روزگاری بستر زایش و توسعه امپراتوری هخامنشی و محل استقرار پایتخت هخامنشی یعنی پارسه بوده، متحول شده است. 

در چنین منظری حدود ۵۰۰ اثر تاریخی فرهنگی شناسایی‌شده که حدود ۲۰۰ اثر آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و بسیاری از این آثار نشانه‌هایی از دوره‌های پیش‌ازتاریخ تا دوره‌های متأخر اسلامی را شامل می‌شود. 

بنابراین جز با برنامه‌ریزی و ایجاد یک سیستم یکپارچه مدیریتی و نظارتی کارآمد در منطقه نمی‌توان از چنین ظرفیت‌های تاریخی، فرهنگی و زیست‌محیطی به‌منظور اعتلای تخت جمشید و منظر آن به‌عنوان مقاصد گردشگری بهره‌مند شد. 

از مهم‌ترین راهکارهای پیشِرو در مدیریت یکپارچه خدمات بازدیدکننده و همچنین هماهنگی و همگرایی بین نهادها و دستگاه‌های متولی در منطقه ایجاد «سازمان مدیریت مقصد» با مشارکت فعال کلیه ذینفعان اعم از بخش‌های خصوصی، عمومی و دولتی است. 

در همین ارتباط و به‌منظور ظرفیت‌سازی و مدیریت بهینه گردشگری در محوطه میراث جهانی تخت جمشید می‌توان راهکارهای زیر را موردتوجه قرار داد: 

\t
• حصول شناخت نسبت به مخاطبین و گردشگران مجموعه با انجام مطالعات آماری شامل ملیت، جنسیت، تحصیلات به‌منظور برنامه‌ریزی بهتر محتوایی و ارائه خدمات گردشگری و همچنین ارزیابی کیفیت خدمات ارائه‌شده به گردشگران از طریق انجام مصاحبه یا تکمیل پرسشنامه. 
\t
• نظام‌مند کردن ارتباط مقاصد گردشگری با جوامع محلی خود و افزایش آگاهی و رفتار مسئولانه در میان طرف‌ها از طریق اطلاع‌رسانی در قالب کارگاه‌های آموزشی و تشکیل کارگروه‌های فکری در هر یک از مقاصد گردشگری. 
\t
• برقراری ارتباطات دانشگاهی به‌ویژه با رویکردهای گردشگری و زمینه‌سازی به‌منظور کاربردی کردن تحقیقات مرتبط در مقاصد گردشگری و حل مشکلات مناطق میراث‌فرهنگی. 
\t
• همکاری با سمن‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی، نهادها و مؤسسات باهدف فعال‌سازی آن‌ها درزمینه آموزش و اطلاع‌رسانی حوزه‌های مختلف میراث‌فرهنگی، گردشگری و محیط‌زیست که تأمین‌کننده حفاظت پایدار از میراث تاریخی، معرفی ارزش‌های میراثی، آگاهی‌رسانی مسائل محیط زیستی، احیای صنایع‌دستی و هنرهای سنتی مناطق خواهد بود. 
\t
• توجه به برگزاری «برنامه‌های رویداد محور» در ذخیره‌گاه‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی و بهره‌برداری از ظرفیت منحصربه‌فرد آن در مقاصد گردشگری همچون: مراسم، آیین‌ها، جشن‌ها و رویدادهای مختلف فرهنگی و گنجاندن آن در تقویم فرهنگی مختص هر منطقه و معرفی این ظرفیت‌ها در قالب نقشه‌های توریستی. 
\t
• حمایت از برنامه‌ریزی‌های کلان زیرساختی که لازمه توسعه صنعت گردشگری است همچون توسعه شبکه ارتباطی حمل‌ونقل زمینی، ریلی و هوایی، هتل‌ها و اجرایی کردن آن از طریق تشویق سرمایه‌گذاری در بخش‌های خصوصی و با جلب حمایت‌های دولتی. 
\t
• توسعه شبکه‌های اجتماعی و درگاه‌های مجازی به‌عنوان ابزاری کارآمد و قدرتمند در معرفی و اطلاع‌رسانی و توصیه استفاده از آن در میان جوامع محلی به‌منظور معرفی ظرفیت‌های مقاصد گردشگری، عرضه محصولات محلی و صنایع‌دستی.

انتهای پیام/