با اعلام خط مشی دفاعی از سوی امام راحل (ره)، مقاومت خودجوش مردمی در همهجا بویژه در شهرهای اشغالی ایران، شکل گرفت.
ایمان و عشق به خدا رمز مقاومت و پایداری ملت ایران در هشت سال دفاع مقدس بوده است که از نظر امام راحل (ره) «فتح الفتوح» نامیده شد و در طول سالیان مبارزه همواره به عنوان جوهر دفاع و مقاومت مورد توجه رزمندگان اسلام بوده است.
بعد از پایان جنگ جهانی دوم، کشورها به دو بلوک شرق به سردمداری شوروی و غرب به سردمداری آمریکا تقسیم شد. براساس کنفرانس تهران، سران پیروز جنگ، رضا شاه را بدلیل همکاری با هیتلر، برکنار و تبعید کردند و با پیشنهاد آمریکا و انگلستان، پسرش محمدرضا را بهعنوان پادشاه ایران انتخاب کردند.
محمدرضا شاه از همان ابتدا بهعنوان حکومت دست نشانده آمریکا در منطقه شناخته شد. آمریکا با بدست گرفتن تمامی ارکان نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور ایران سلطه استعماری خود را در ایران گسترش داد. بهطوریکه ارتش ایران با حضور آمریکاییها و بهعنوان قویترین ارتش خاورمیانه ارتقا پیدا کرد.
هدف آمریکا، ژاندارمی ایران در منطقه و سرکوب ملتهای آزادیخواه خاورمیانه بود. هزینههای بازسازی ارتش ایران با سلاحهای آمریکایی و فروش هواپیماهای جنگی در مقابل غارت منابع ایران از جمله نفت بود. مشاوران و متخصصان آمریکایی در همه حوزهها از ارتش گرفته تا وزارتخانهها حضور داشتند.
در مقابل کشور عراق بعد از جنگ جهانی دوم در بلوک شرق وابسته به شوروی شد، تمام ساختارهای نظامی عراق توسط ارتش شوروی بازسازی شد و رژیم جاهطلب صدام با خفقان و دیکتاتوری نسبت به تثبیت سیاسی داخل عراق اقدام کرده و در فکر انتقام از ایران به دلیل انعقاد قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر تلاش همه جانبهای را در سطح منطقهای و بینالمللی برای افزایش توان نظامی خود بکار گرفت.
آمریکا به دلیل اینکه سلطه استکباری خود را به واسطه پیروزی انقلاب اسلامی، در ایران از دست داده بود، درصدد بازگشت دوباره به ایران بوده و است. در این رابطه توطئههای مختلفی مانند تحریمهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی، غائله گروهکهای ضدانقلاب مسلح و غیرمسلح، کودتاهای متعدد را به اجرا گذاشت.
اختلافهای قومی در ایران و حمله نظامی به طبس که طی آن نیروهای نظامی آمریکا در فرودگاه متروکه طبس حضور یافته تا با انجام عملیات نظامی، جمهوری اسلامی ایران را از میان بردارند و رژیمی متناسب با آنچه که خود میخواهند بر سر کار آورند.
مقام معظم رهبری میفرمایند: «علت مخالفت با نظام جمهوری اسلامی این است که جمهوری اسلامی آمد دست سلطه آمریکایی را از کشور کوتاه کرد، همه مسئله این است. آمریکاییها بر یک کشوری با ثروت، با امکانات و در موقعیت راهبردی حساس جغرافیایی مثل ایران، بهطورکامل مسلط بودند، انقلاب و جمهوری اسلامی آمدند دست اینها را کوتاه کردند، اینها میخواهند انقلاب و جمهوری اسلامی را نابود کنند بهخاطر این، میخواهند تسلط داشته باشند، همچنانکه بر بسیاری از کشورهای منطقه متأسفانه تسلط دارند.»
ارتش رژیم عراق با اهداف از پیش تعیینشده سرانجام تهاجم سراسری خود را علیه ایران در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ از زمین، هوا و دریا آغاز کرد. استعداد نیروی زمینی ارتش عراق در آغاز تجاوز بالغ بر ۴۸ یگان بود.
تجاوز و تهاجم سراسری رژیم عراق در عین سنگینی با سرعت عجیبی همراه بود که حکایت از اهداف از پیش برنامهریزیشده آنها دارد و برای جمهوری اسلامی ایران اگرچه حمله رژیم عراق قابل پیشبینی بود، اما با این حجم و گستردگی غافلگیرانه و غیر قابل تصور بود.
مهمترین هدف تجاوز رژیم بعثی عراق به جمهوری اسلامی ایران، براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران بود و مهمترین اهداف صدام از حمله به ایران در راستای حاکمیت مطلق بر اروند رود، استرداد جزایر سهگانه و تجزیه خوزستان اعلام شد.
رژیم بعثی عراق دو سوم نیروهای خود را برای تصرف شهرهای استان خوزستان به کار گرفت. بهطوریکه از محورهای شملچه، نشوه، تنگه چزابه، دزفول به اشغال خاک خوزستان پرداخت. هدف مهم و استراتژیک او اشغال خرمشهر بود که با وجود مقاومت سرسختانه دلیرمردان اسلام، سرانجام این شهر کلیدی را به تصرف خود درآورد.
نیروهای ارتش عراق در ابتدای ورود به شلمچه با مقاومت مردم خرمشهر رو به رو شدند و شهری که قرار بود یک روزه به تصرف نیروهای عراقی درآید پس از ۳۴ روز مقاومت و مبارزه تن به تن، به دست عراق افتاد.
در دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ عملیات بیتالمقدس در منطقهای به وسعت ۶۰۰۰ کیلومتر مربع آغاز شد و ۲۵ روز در سه مرحله به طول انجامید. از نتایج ارزشمند آن آزادی شهر بندری خرمشهر، شهر هویزه و پادگان حمید و خارج شدن بخش وسیعی از خاک جنوب کشور اسلامی از تیررس آتش دشمن بود.
خبر آزادسازی خرمشهر نهتنها شادی و سرور را در میان اقشار مختلف میهن اسلامی برانگیخت، بلکه بازتاب خارجی آن حاکی از شگفتی و غیر قابل تصور بودن پیروزی بزرگ برای افکار جهانی بوده است.
تسخیر برقآسای بندر حیاتی خرمشهر توسط رزمندگان اسلام، ضربه گیج کنندهای را بر عراق و همه کشورهای متحدش وارد کرد بهطوریکه پس از مدتها خاموشی، تماما برای نجات صدام حسین به تکاپو افتادند و با فشارهای تبلیغی و سیاسی بر ایران خواهان برقراری آتشبس فوری شدند.
دولت امریکا که در آغاز تجاوز رژیم عراق خود را بیطرف جلوه میداد، بعد از فتح خرمشهر نتوانست خشم و ناراحتی خود را از پیروزیهای رزمندگان اسلام پنهان کند، وزیر خارجه وقت امریکا در اقدامی شتابزده اعلام کرد: «امریکا در برابر هرگونه تغییر اساسی در منطقه خلیج فارس که ناشی از جنگ ایران و عراق باشد، بیتفاوت نخواهد بود.»
خرمشهر آزاد شد
پس از قطعنامه ۴۷۹ در مهر ماه سال ۵۹، شورای امنیت سازمان ملل به مدت ۲۲ ماه سکوت کرد و این در ایامی است که رژیم عراق در اوج پیروزی است، اما پس از عملیات بیتالمقدس، شورای امنیت همصدا با سایر کشورهای متحد عراق برای توقف جنگ سکوت خود را شکست و در پی درخواست کشور اردن و امریکا تشکیل جلسه داد و در ۲۱ تیر ۱۳۶۱ قطعنامه ۵۱۴ را تصویب کرد.
صدور این قطعنامه، حقیقت محض شجاعت و دلاوری رزمندگان اسلام را در راه دفاع از انقلاب اسلامی ایران و کیان ایرانی به اثبات رساند. در این قطعنامه برای نخستین بار از برقراری آتشبس سخن رفته است.
یران قطعنامه ۵۱۴ را نپذیرفت، زیرا صلح از نظر حقوق بینالملل باید حاوی شرایطی از جمله آتشبس، معرفی، تعیین خسارت و تنبیه متجاوز و تضمین صلح از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد، که در این قطعنامه فقط به آتشبس اشاره شده بود و هنوز تا خواستههای مشروع جمهوری اسلامی ایران فاصله داشت.
جمهوری اسلامی ایران پس از آزادسازی بخش اعظمی از شهرها و مناطق اشغالی از چنگال قوای دشمن، در برابر هیاهوی صلحخواهان و فشار همهجانبه آنان تصمیم گرفت که استراتژی عدل را در پیش گیرد، یعنی مجامع رسمی بینالمللی را که در ایجاد صلح و همزیستی مسالمتآمیز کشورها مسئول هستند، مجبور به تصمیمی عادلانه کند که در آن حقوق کشورمان تضمین شود. برای تحقق این هدف مهم، تثبیت مواضع دفاعی و فعال کردن حرکت دیپلماسی به عنوان مؤلفههای استراتژی عدل ضروری بود.
مهمترین نتایج عملیات بیتالمقدس شامل تغییر نگرشها و باورهای جهانی نسبت به توانمندی رزمندگان اسلام، شگفتی جهانی از پتانسیل ایمان، اصل غافلگیری و سرعت عمل رزمندگان اسلام به عنوان رهیافتهای جدید دفاعی، ایجاد نگرانی و وحشت در بین حامیان منطقهای و بینالمللی رژیم عراق که با کمکهای مالی و تسلیحاتی خود به پیروزی عراق امیدوار بودند، تغییر موازنه قدرت در جبهههای نبرد، بهطوریکه ابتکار عمل آفندی در اختیار رزمندگان اسلام قرار گرفت، افزایش اقتدار سیاسی نظام در سطح بینالمللی، بهطوریکه مسئولان سیاست خارجی، سرفرازانه در محافل و مجامع بینالمللی از حقوق ملت مظلوم ایران دفاع میکردند، واکنش کشورها به بهانه تهدید امنیت در خلیج فارس و اظهار نگرانی از گسترش انقلاب اسلامی در صورت تثبیت نظام جمهوری اسلامی، وادار کردن سازمانهای منطقهای و بینالمللی به موضعگیری بویژه شورای امنیت سازمان ملل که سکوت خود را پس از چندین ماه از آغاز تجاوز شکست و اقدام به صدور قطعنامه کرد، شکست توان سیاسی و نظامی عراق و تردید حامیان او در توانایی نظامی ارتش عراق با وجود حمایتهای مالی و سیاسی و نظامی گسترده، ایجاد سرور و شادمانی یکپارچه در ملت ایران و تقویت وحدت ملی و انگیزه دفاعی در همه آحاد ملت و مسئولان، محدود شدن فعالیت گروهکهای ضد انقلاب و ستون پنجم در داخل و و نا امید شدن از ادامه فعالیتها و احساس ترس از خشم و غرور دینی و ملی مردم است.
انتهای پیام/