رشد گردشگری در کشورهای صنعتی در حال توسعه باعث ایجاد مشاغل بسیاری شده است. به علت وابستگی مستقیم بسیاری از صنایع به گردشگری مانند مهمانداری، حمل و نقل، تسهیلات رفاهی، آژانس‌های مسافرتی و غیره ارزیابی تمامی موارد گردشگری برای اشتغال بسیار مشکل است. 

تاثیر گردشگری بر اشتغال در بسیاری از کشورهای کوچک به گونه‌ای قابل ملاحظه است که سبب وابستگی این کشورها به این صنعت و درآمد حاصل از آن شده است. اقتصاد گردشگری شامل قسمتی از آن بخش‌های تولیدی در اقتصاد است که اکثر کشورها سیاست‌های اقتصاد کلان خود را در توسعه گردشگری بر این مبنا قرار می‌دهند. بنابراین به‌دلیل تعدد بخش‌های مرتبط، سیاست‌های گردشگری اغلب به صورت مجزا مورد نظر قرار نگرفته و در سیاست‌های سایر بخش‌ها تلفیق شده است، مانند سیاست‌های تراز پرداختی‌ها، سیاست‌های صنعتی، سیاست‌های پولی و سیاست‌های ارضی. این طرز تفکر نقش گردشگری را در توسعه اقتصادی کم اعتبار می‌کند و سبب هدر رفتن توان رشد اقتصادی می‌شود که در نتیجه سیاست‌های اقتصادی کلان به صورت روزافزونی ضرورت پیدا می‌کنند، به‌خصوص پس از بحران اقتصادی جهان طی دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، که ضعف تجارت خارجی و رشد اقتصادی کشورهای صنعتی در حال توسعه را آشکار کرد. بدین لحاظ، از گردشگری بین المللی باید به عنوان یک پدیده اقتصادی که می‌تواند در بهبود اقتصاد جهانی سرعت و تداوم بخشد، بهره‌برداری کرد.

گردشگری و تجارت بین‌المللی، مبادلات کالا، مانند مبادلات گردشگری بین‌الملل بخشی از سیاست‌های تجارت خارجی است. خدمات مرتبط با گردشگری بین‌المللی اثر یکسان و حتی پیش از صادرات و واردات بر روی پرداخت‌های بین‌المللی دارد. برای مثال هنگامی که یک گردشگر غذایی را از یک رستوران خریداری می‌کند، ارزش این خرید با صادرات محصولات غذایی به اضافه ارزش افزوده خدمات ارائه شده و هزینه‌های استهلاک، تجهیزات و ساختارهای مربوط به آن، برابر است. گردشگری بین‌الملل در اکثر اوقات عامل جریان حرکت در تجارت بین‌الملل است. 

مقایسه روندهای تجارت بین الملل و گردشگری بین المللی نشان می‌دهد که از سال ۱۹۵۰ به بعد رشد سریع به وجود آمده است. سهم درآمد ایجاد شده به وسیله گردشگری بین‌المللی 6درصد کل صادرات جهان را تشکیل می‌دهد. اگرچه این نسبت می‌تواند از کشوری به کشور دیگر یا از بخش به بخش دیگر کاملاً تفاوت داشته باشد، توزیع صادرات و درآمد گردشگری بین المللی با توجه به تمرکز زیاد آن در مناطق آمریکایی و اروپای غربی بسیار مشابه تولید توزیع صادرات و درآمد در سطح جهان است. از طرف دیگر در صادرات خدمات، از درصد کمی برخوردار است، بنابراین فعالیت‌های گردشگری می‌تواند تاثیر زیادی بر اقتصاد کشور داشته باشد و این فعالیت‌ها بر اشتغال، منابع انسانی، توسعه اقتصادی بخش‌های صنعتی، کشاورزی و مبادلات بین‌المللی کالا موثر باشد. هدف عمده سیاست‌گذاران یافتن راه‌ها و روش‌هایی برای تقویت آثار مثبت گردشگری و انتشار آن در سراسر اقتصاد کل کشور است، که این نقش اصلی سازمان‌هایی است که سیستم‌های حمایتی را برای توسعه پایدار گردشگری فراهم می‌کنند.

انتهای پیام/