به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، زلیخا قرنجیک کارشناس پژوهشکده مردم‌شناسی و مجری طرح، 9 آبان 1401، با اعلام این خبر گفت:«با توجه به اینکه سوزن‌دوزی جزء گزینه‌های پیشنهادی برای ثبت جهانی است، این موضوع در دستور کار پژوهشکده مردم‌شناسی قرار گرفت.»
او يکی از کهن‌ترين ميراث ايرانيان را هنرهای مرسوم در ميان اقوام محلی دانست که برخی از آن‌ها با گذشت قرن‌ها هنوز پا برجامانده است و افزود: «هنرهای يك قوم در واقع همان هنرهای سنتی و صنايع‌دستی است که در فعاليت‌های روزانه و در برخی مراسم دينی و آیينی کاربردی چندگانه و عملکرد گوناگون دارد.»
کارشناس پژوهشکده مردم‌شناسی افزود: «در فرهنگ سنتی ترکمن رنگ، جنس، طرز دوخت، نقش و نمادهای پوشاک، با ارزشها و معيارهای معنوی و بصری مانند سوگ و شادی، باورهای مذهبی درآميخته و پيوند نزديکی با طبيعت و محيط اطراف و باورهای ذهنی هنرمند دارد، نقوش ترکمن ساده و هندسی و شامل نمادهایی از جانوران، عناصر طبيعت و محيط پيرامون، ابزار کار و زندگی، عقايد و باورها و... است.»
قرنجیک با بیان‌اینکه این پژوهش با هدف ثبت و حفاظت از میراث‌فرهنگی اقوام، حاصل مطالعه میدانی و کتابخانهای محقق در بین زنان ایل یموت گنبد کاووس انجام شده است، تصریح کرد: «سوزن دوزی زنان ایل یموت شامل انواع دوخت و نقوشی است که در پوشاک و لوازم تزیینی آن‌ها کاربرد دارد و در حال حاضر تحت تاثیر پیشرفت تکنولوژی و ارتقای سطح سواد و شهرنشینی با تغییراتی همراه بوده است.»
او در پایان افزود: «در این پژوهش، نگارنده به بررسی انواع رنگ، نخ، پارچه، دوخت و نقوش سنتی، آداب و اعتقادات زنان ترکمن یموت در گذشته به همراه تغییرات آن درگذر زمان پرداخته است.»
انتهای پیام/
