به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی صندوق توسعه، استان کرمان در شهر راور دارای بنایی تاریخی و ثبت ملی است که قدمت آن به دوره پهلوی برمی‌گردد و بیش از 2هزار متر عرصه و حدود هزار متر اعیان دارد. این بنا در گذشته کاربری مسکونی داشته و اکنون کاربری صندوق توسعه و احیا برای آن، پذیرایی، فرهنگی و کارگاهی است.

خانه فخری از جمله ابنیه مسكونی اعیانی شهر راور است که از دو بخش اندرونی و بیرونی تشكیل شده است. مساحت کل این خانه در حدود 2113 مترمربع است و 850 مترمربع زیربنا دارد. ورود به بنا از جبهه شمال شرقی آن امكان‌پذیر است. بدین نحو که از طریق درب چوبی ورودی، به هشتی که بر فراز آن نورگیر زیبایی تعبیه شده وارد می‌شویم. در امتداد مستقیم و پس از گذشتن از هشتی به دالانی مستطیل شكل وارد می‌شویم که از یك طرف به پلكان ورود به پشت بام و از طرف دیگر به فضای داخلی بنا منتهی می‌شود.

در ضلع شمالی حیاط مرکزی، ایوان در محور و اتاق‌ها در دو طرف و به صورت قرینه واقع‌اند. در ضلع غربی بنا به واسطه وجود بادگیر در محور، راه دسترسی به اتاق‌ها از طریق دالان مستطیل شكل که در گوشه شمال غربی حیاط مرکزی واقع است امكان‌پذیر می‌شود.

در جلوی بخش دیگری از اتاق‌های این ضلع از بنا که در یك قسمت دیگر آن بادگیر قرار گرفته، ایوانی وجود دارد که پوشش سقف آن بر ستون‌های دوقلوی آجری استوار است. در ضلع شرقی بنا نیز ایوان در محور و اتاق‌ها در دو طرف واقع‌اند با این تفاوت که برخلاف اتاق‌های اضلاع دیگر ایوانچه‌ها در جلو و اتاق‌ها در عقب قرار دارند.

بخشی از اتاق‌های این ضلع که به‌عنوان مطبخ استفاده می‌شوند فقط دارای دیوار آجرکاری در فضای حیاط هستند. در بخش میانی حیاط مرکزی فضای اندرونی، حوض بزرگ سنگی هشت گوش و دو باغچه مستطیل شكل وجود دارد. در منتهی‌الیه ضلع شرقی بنا فضای اندرونی قرار دارد که در این بخش از بنا نیز اتاق‌ها در اضلاع غربی و جنوبی واقع‌اند.

در خصوص جزئیات این بنا باید گفت که در بخش میانی حیاط مرکزی این قسمت نیز باغچه بزرگ مستطیل شكلی وجود دارد. وجود تزئینات هندسی آجری، نورگیر زیبای هشتی و ستون‌های آجری دوقلو از جمله شاخص‌های این بنای زیبا هستند.

از عوامل تزئینات بنا می‌توان به وجود تزئینات هندسی آجری در تمام بخش‌ها، نماهای آجری در ضلع شمالی و شرقی‌ها در لبه‌های بام منزل و بادگیر، تزئینات شبکه‌ای آجری، ستون‌های دوقلوی آجری و نورگیر زیبای هشتی را علاوه بر نقش کاربردی بنا را از سادگی بیرون آورده است. یک بخشی از بنا که درگذشته متعلق به این بنا بوده است، مالک خصوصی دارد و از مجموعه جدا شده است.

روی سردر ورودی بنا، تاریخ 1327 شمسی نوشته شده و مربوط به پهلوی دوم است، بخشی نیز به صورت میان‌افزا در حیاط به منظور آشپزخانه و سرویس بهداشتی ساخته شده است.

در حال حاظر معمار خواجه حسینی که از معماری بسیار قدیمی راور بوده است و از گذشته بنا را به طور کامل می‌شناسد و در احداث این بنا نیز دستی داشته است، بخش‌هایی را مرمت کرده است.

انتهای پیام/

انتهای پیام/