به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سجاد علی‌بیگی عضو هیئت علمی دانشگاه رازی و سرپرست هیأت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: محوطۀ باستانی قواخ تپه در 4 کیلومتری جنوب بخش کوزران در غرب شهرستان کرمانشاه و 42 کیلومتری غرب کرمانشاه قرار گرفته و در سال 1348 به شمارۀ 856 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

او افزود: طی این فصل 51 گمانه در پیرامون محوطه حفر شد که نشان می‌دهد محوطه در اوج گسترش خود حدود 100 هکتار وسعت داشته و با توجه به ابعاد و اندازه و میزان نهشته‌های باستان‌شناختی آن در دورۀ اشکانی وسعتی به اندازۀ یک شهر داشته و مرکز استقراری مهمی در منطقه بوده است.

علی‌بیگی با اشاره به کشف قطعات سفال، ظروف سفالی در گمانه‌زنی تصریح‌ کرد: گمانه‌های کاوش شده در عمق های 50 سانتیمتری تا 100 سانتیمتری به بقایای درجا برخورد کرده و کاوش در اغلب گمانه‌های خارج از عرصه برای اطمینان از نبود بقایای باستان‌شناسی تا عمق بیش از دو متر ادامه یافته است.

عضو هیئت علمی دانشگاه رازی افزود: نقشه‌برداری در این محوطه در وسعتی معادل 340 هکتار با استفاده از روش فتوگرامتری برد کوتاه به انجام رسید و عرصه محوطه و حریم پیشنهادی آن بر روی نقشه مشخص شد.

او خاطرنشان‌ کرد: در گمانه‌زنی سال 1400 این تپۀ باستانی قطعاتی از یک سنگ یادمان آشوری مربوط به روزگار سارگن دوم شاه مقتدر آشوری مربوط به سال‌های پایانی قرن هشتم پیش از میلاد از این محوطه به دست آمد که نشان از اهمیت آن در پژوهش‌های باستان‌شناسی عصر آهن ایران است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: برنامۀ تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه باستانی با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری از محل اعتبارات پژوهشی اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان کرمانشاه و توسط گروه باستان‌شناسی دانشگاه رازی انجام شده است.

انتهای پیام/

انتهای پیام/