بهگزارش میراثآریا به نقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خوزستان، امین مهدویکیا با اشاره به روند و نحوه اجرای طرح اظهار کرد: ساماندهی محوطه سهکوره از اسفندماه سال ۱۴۰۱ پس از کلنگزنی با وقفهای کوتاهمدت، بهمنظور رفاه حال گردشگران نوروزی، آغاز بهکار کرد.
سرپرست پایگاه میراثجهانی سازههای آبیتاریخی شوشتر ادامه داد: در مرحله نخست، طراحی اولیه آن که در سالهای قبل توسط ادارهکل میراثفرهنگی استان انجام شده بود، به دلیل گذشت سالها و با تغییر در سطح لایههای خاک و همچنین کد ارتفاعی محوطه و انجام لایروبیها، بهروزرسانی شد و هماکنون عملیات تسطیح بستر خاک، اجرای دیوار محافظ خط لوله انتقال آب و محوطهسازی آن درحال انجام است.
او با بیان اینکه محوطه سهکوره در شمال پلبند گرگر واقع شده که محل قرارگیری کانالهای ورودی آب به مجموعه آسیابها و آبشارهای شوشتر است، اضافه کرد: در این محوطه ورودی تونلهای سهکوره، دهانه شهر و بلیتی در سه سطح و کد ارتفاعی مختلف واقع شدهاند.
پلبند گرگر یک بنا از مجموعه نظام آبیتاریخی شوشتر که یکی از دروازههای ششگانه تاریخی شوشتر نیز بوده است. پیشینه ساخت این پل همانند اغلب بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دوره ساسانیان بازمیگردد. کاربرد این بند، انحراف آب از رودخانه دستساز و تاریخی گرگر و هدایت آب به سمت تونلهای ورودی به آسیابهای آبی شوشتر است.
این پلبند به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراثجهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبیتاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراثجهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.
انتهای پیام/
نظر شما