به گزارش میراثآریا به نقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، علی هژبری سرپرست هیأت باستانشناسی پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم غارهای علی خورنده و گاوخور تفرش این مطلب را ۲۱ آذرماه ۱۴۰۲، در نشست مشترک پژوهشکده باستانشناسی و حفاظت و مرمت مطرح کرد و گفت: غارهای علی خورنده و گاوخور در فاصله سه کیلومتری جنوب غربی تفرش و در نزدیکی روستای کوهین، در ارتفاعات کوه نقره کمر، معروف به خشه واقع شدهاند.
او افزود: پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این غارها در اواخر تابستان کلید خورد و برای اینکه شناخت مناسبی از این غارها به دست بیاید گروهی متشکل از متخصصان میانرشتهای شامل مردمشناس، زمینشناس، گیاهشناس، حشرهشناس، باستان جانورشناس، غارشناس و مستندساز در بررسیها به یاری باستانشناسان شتافتند.
این باستانشناس تصریح کرد: در بررسیهای اولیه، یک کتیبه یونانی، گورستان اشکانی و محوطه استقراری از دوره ایلخانی-تیموری و همچنین افزون بر این دو غار، ۵ غار دیگر نیز شناسایی شد.
هژبری اظهار کرد: یافتههای باستانشناسی حکایت از استفاده غار علی خورنده در دوره تاریخی (سلوکی-اشکانی) و دوره اسلامی (سلجوقی-ایلخانی) دارد. با توجه به ترجمه کتیبه یونانی احتمال دارد این غارها به عنوان مکانهای مقدس برای مراسم مذهبی مورد استفاده قرار میگرفته است.
او در پایان ابراز امیدواری کرد: با حمایتهای مسئولان پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری و موزه ملی ایران با همکاری مردم و مسئولان محلی، بتوانیم مجموعه مقالاتی از نتیجه فعالیت پژوهشگران را در روز بیستم اردیبهشت (روز تفرش) رونمایی کنیم.
انتهای پیام/
نظر شما