به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، سیدمحسن حسینی ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۲ اظهار کرد: در راستای تعیین عرصه و حریم‌هایی که قبلاً در سطح استان انجام شده بودند، چهار اثر تاریخی استان را طی پرونده‌های جداگانه برای تعیین عرصه و حریم به وزارت میراث‌فرهنگی معرفی کردیم که این چهار مورد باتوجه به شرایط پرونده‌ها و مستندنگاری‌های انجام‌شده خوشبختانه تأیید شدند و منتظر هستیم تا از سوی وارتخانه به استاندار خوزستان ابلاغ شوند.
سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان با اشاره به آثاری که تعیین عرصه و حریم آن‌ها تصویب شده است گفت: محوطه باستانی "مگرنات" در حوزه شهرستان شوش، تپه "دهنو" در شهرستان دزفول و محوطه‌های "ام‌الدبس ۱" و "ام‌الدبس ۲" در حوزه شهرستان دشت‌آزادگان آثاری هستند که با پیگیری‌های انجام‌شده، تعیین عرصه و حریم آن‌ها به تصویب رسید.
او درخصوص محوطه باستانی مگرنات تصریح کرد: این محوطه در میان مزارع کشاورزی و در کنار رودخانه کرخه قرار دارد و یک شهر تاریخی مهم صدر اسلام محسوب می‌شود که بقایای معماری هم در آین محوطه وجود دارد.
حسینی افزود: متأسفانه قسمت‌هایی از این محوطه به دلیل عملیات کشاورزی تخریب شده است که امیدواریم با تعیین عرصه و حریم انجام‌شده بتوانیم از توسعه روستای مجاور آن از طریق طرح هادی و هم از ادامه روند کشاورزی بر عرصه و حریم محوطه به صورت مکانیزه و تسطح اراضی جلوگیری کنیم و کشاورزی به صورت سنتی انجام شود.
او در ادامه عنوان کرد: تپه دهنو نیز یکی از مهترین تپه‌های پیش از تاریخی و دوره عیلامی است که قدمت آن حتی به پیش از چغازنبیل می‌رسد؛ باوجود این، قسمت‌های اعظمی از محوطه‌های پیرامون این تپه به علت کشاورزی‌های بی‌رویه در منطقه و طرح توسعه نیشکر از بین رفته است و تنها تپه اصلی باقی مانده است.
سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان افزود: برنامه ما این است که در عرصه‌ای که برای این تپه تعیین شده، قسمت‌هایی که در دهه ۴۰، ۵۰ تصاویر هوایی آن توسط مشاور تهیه شده را نیز جزو عرصه بیاوریم تا بتوانیم کاوش‌های آتی آن‌ها را مدنظر قرار دهیم.
او اضافه کرد: باتوجه به وجود رودخانه دز و رسوب‌گذاری بیش از حد، خیلی از آثار احتمالاً زیر رسوب مدفون باشند که این نیاز به کاوش علمی و گمانه‌زنی دارد که جزو برنامه‌های آتی ما خواهد بود.
حسینی با اشاره به محوطه‌های ام‌الدبس ۱ و ۲ نیز بیان کرد: این دو محوطه، از محوطه‌های مهم دوره عیلامی هستند که مطالعات سطحی میدانی حاکی از آن هستند که آثاری از دوره‌های عیلامی و اشکانی در ان‌ها وجود داشتند که این محوطه‌ها بعدها بنا به دلایلی متروکه می‌شوند.
او افزود: بعدها در دوره اسلامی و در فاصله حدود یک کیلومتری از این محوطه‌ها، دوباره شهری به اسم ام‌الدبس در آن‌جا ساخته می‌شود که باتوجه به حجم و گستردگی محوطه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این شهر در فاصله قرون چهارم تا ششم هجری رونق داشت و زندگی در منطقه تداوم داشت که بعد از ان به دلیل کمبود آب متروک و خالی از سکنه شد.
سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان خاطرنشان کرد: به دلیل توسعه بی‌رویه کشاورزی و مواردی که احتمال می‌رود تهدیدی برای منطقه باشند، این دو محوطه را نیز تعیین عرصه و حریم کردیم که تصویب شد و در انتظار ابلاغ آن به استان از سوی وزارتخانه هستیم.
انتهای پیام/
نظر شما