هفدهمین نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته در تهران، ویترینی رنگارنگ از حضور هنرمندانی بود که هر یک با عرضه دست‌آفریده‌های خود نظر بینندگان و بازدیدکنندگان را به خود جلب کردند تا نشان دهند ایران اسلامی مملو از هنرمندانی است که قادرند با کمترین ابزار و مواد اولیه و گاهی وسایل دورریز هم آثار زیبایی خلق کنند.
ثریا مسگری از جمله هنرمندان خلاق و توانمند قزوینی است که تلاش کرده لباس‌های مادربزرگ‌ها و نسل گذشته را با تلفیق هنر مدرن و هماهنگ با سلایق جوانان امروزی به محصولاتی تبدیل کند که مشتری‌پسند باشد و در ضمن آداب و سنن گذشته نیز حفظ شود.
او مربی سوزن‌دوزی‌های الحاقی است که از پارچه‌های رنگارنگ و گلی‌گلی مادربزرگ‌ها و حتی تکه‌های پارچه می‌تواند لباس‌های زیبایی را بدوزد که خیلی‌ها علاقمند هستند آنها را بپوشند و به‌عنوان یک پوشش جذاب استفاده کنند.
این هنرمند در هفدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و صنایع وابسته تهران در غرفه قزوین در کنار سایر هنرمندان استان با ارائه پوشاکی زیبا و رنگارنگ به این غرفه رنگ و لعاب و جلوه بیشتری داده است تا بازدیدکنندگان بیشتری از غرفه استان دیدن کنند.
چرا وارد رشته سوزن‌دوزی الحاق شدید؟
من ثریا مسگری مربی سوزن‌دوزی‌های الحاقی هستم و در کنار آن بخاطر علاقه‌ای که به سنن گذشته داشتم به‌ویژه لباس‌های مادربزرگ‌ها را زیبا و جذاب می‌دیدم به فکرم رسید تا پارچه‌های رنگارنگ و «گلی گلی» را جمع کرده و به لباس سنتی و مدرن تبدیل کنم تا نسل جوان از آن استفاده کند که خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت.
در همین راستا با انجمن صنایع‌دستی استان ارتباط برقرار کردم و در یک ابتکار دیگر پارچه‌های دورریز را جمع کردم تا هنر نگارگری را بر روی مانتو پیاده کنم و برای نمونه طرح شکارچی را بر روی مانتوهای امروزین نقش بستم که مورد توجه قرار گرفت وبرای همین کار «مهر اصالت ملی» را دریافت کردم.
در یک طرح دیگر پنجره ارسی را روی یک مانتو پیاده کردم و در جشنواره «مدیافت» و نگاه بازیافتی از دورریز توانستم در میان ۴۲۰ نفر رتبه دوم را کسب کنم.
همچنین با داشتن پروانه تاسیس از اداره‌کل آموزش فنی و حرفه‌ای مجوز مربی‌گری صنایع‌دستی هم دارم و با کمیته امداد کار می‌کنم و آمادگی دارم برای مددجویان بهزیستی کلاس‌های آموزشی برگزار کنم.
در حال حاضر آموزش هنرجو دارید؟
بله درحال حاضر در رشته گلدوزی به سبک نقاشی هم فعالیت می‌کنم و هنرمندان زیادی را تحویل جامعه داده ام و دوست دارم یادگارهای زیادی از خود برجای بگذارم و هنرم را به نسل جوان منتقل کنم.
همچنین سوزن‌دوزی با ترمه روی کیف، جلیقه، گیوه و لباس‌های قدیمی را عرضه کرده‌ام و در هنر چهل‌تیکه هم فعالم و مانتوهایی را با تکه‌های پارچه دوخته‌ام که ارائه می‌کنم و دوست دارم آیین سنتی گذشته را احیا کنم.
نمایشگاه گردشگری امسال را چگونه دیدید؟
هفدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران بسیار عالی بود و به‌نظرم کسانی که وقت مسافرت و حتی مطالعه ندارند می‌توانند در این نمایشگاه ایران را در یک مکان و یک‌جا ببینند و با آداب‌ورسوم و فرهنگ اقوام مختلف کشور آشنا شوند و اطلاعات ایران‌شناسی خود را تکمیل کنند.
خوشبختانه استقبال از نمایشگاه بسیار خوب بود و می‌توان ادعا کرد که پارچه‌های قدیمی لباس مادربزرگ‌ها در این نمایشگاه احیا شد.
در همین نمایشگاه سفارش خرید تعداد ۵۰ کیف را داشتم که به دوبی ارسال کردم و یک گروه هم تولیدات ما را برای کشور عمان خریداری کردند زیرا کیف و لباس یک دست را اعراب پسند می‌کنند و مذاکراتی هم برای شرکت در یک نمایشگاه در عمان انجام شده است که امیدوارم به نتیجه برسد.
برای فراموش نشدن سنت‌های گذشته چه باید کرد؟
توصیه می‌کنم والدین فرزندان خود را به این نمایشگاه‌ها ببرند و صنایع‌دستی استان‌های مختلف را ببینند و به جای خرید محصولاتی که اصالت ندارد هنرهای دستی را خریداری کتند تا هم این آثار حفظ شود و هم با فرهنگ ایرانی ارتباط بیشتری برقرار کنند و به تقویت هویت ایرانی کمک شود.
آیا شما هم در نمایشگاه کارگاه آموزشی برگزار کردید؟
بله در این نمایشگاه کارگاه هم برپا کردیم و در رشته سوزن‌دوزی روی گیوه و جلیقه را در نمایشگاه عرضه کردم تا علاقمندان ببینند و انتخاب کنند.
در قزوین هم در سرای سعدالسلطنه در یک کارگاه چند مسافر خارجی حضور داشتند که یک گردشگر فرانسوی به‌شدت از آن استقبال کرد که برایم جالب بود.
پیشنهاد می‌کنم دانش‌آموزان در کارگاه‌ها شرکت کنند و هنرنمایی و خلق هنر را از نزدیک ببینند و تجربه کنند به‌ویژه حضور هنرجویان هنرستان‌ها در این کارگاه‌های آموزشی بسیار جذاب و کاربردی است.
از مدیران صنایع‌دستی استان چه انتظاری دارید؟
من از مسئولان صنایع‌دستی قزوین بسیار رضایت دارم زیرا هر وقت مراجعه کردم و کمک خواستم حمایت کردند و پشتیبان خوبی بودند به‌ویژه در بیشتر نمایشگاه‌های تخصصی و مرتبط زمینه حضور هنرمندان را مهیا می‌کنند که جای قدردانی دارد.
به‌عنوان سخن آخر باید گفت هرچقدر تلاش کنیم راه برایمان باز می‌شود و با هنر دست می‌توان نخ را کیمیا کرد و با قلم خوشنویسی آثار زیبایی را نگارش کرد و من هم با سوزن و نخ محصولاتی هنری تولید می‌کنم که کیمیاست و ارزش هنری و اقتصادی دارد و امیدوارم با گرایش بیشتر جوانان به هنرهای اصیل ایرانی در صیانت از فرهنگ و هنر همت کنند.
انتهای پیام/
نظر شما