به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان قم، محمدحسین علی‌اکبری اظهار کرد: اگر چه سابقه مرمت و احیای بناها و بافت تاریخی به ‌عنوان بخشی از میراث‌فرهنگی در ایران طولانی است، ولی اقدام‌های انجام‌گرفته نتوانسته است، به ‌خوبی در زدودن فرسودگی از این بناها راهگشا باشد.

مدیر منطقه یک شهرداری قم ادامه داد: این عامل زمینه تخریب این آثار با ارزش را فراهم ساخته است و می‌توان دلیل اصلی دور ماندن بافت تاریخی از زندگی امروز را در ناسازگاری میان کالبد بافت شهری تاریخی و فعالیت‌های ارائه‌شده در آن، یا فعالیت‌های اقتصادی موجود در آن دانست.

او با بیان این که تعیین محدوده بافت‌های شهری از جمله بافت تاریخی، بافت فرسوده و یا بافت غیرهمگن ضرورت دارد، گفت: تا زمانی که نظام پهنه‌بندی و تدقیق بافت‌های شهری به طور کامل و دقیق انجام نشود، همچنان با چالش احیای بافت‌های تاریخی و فرسوده شهری مواجه هستیم.

علی‌اکبری افزود: مشارکت‌های مردمی و یا مشوق‌هایی در خصوص بافت‌های تاریخی وجود ندارد؛ از این‌رو حتی آثار ثبت‌شده تاریخی نیز به دلیل نبود منابع مالی مناسب در حوزه احیاء و بازنگری توسط مالک و یا حتی سازمان‌های متولی از بین می‌روند.

مدیر منطقه یک شهرداری قم اضافه کرد: بسیاری از رویکردها در قبال بافت تاریخی بی‌اثر بوده است، با این‌حال چنان چه رویکرد اقتصاد گردشگری نسبت به این بافت‌های هویت‌بخش وجود داشته باشد، ضوابط و قوانین احیای این بافت‌ها نیز بهتر اجرا می‌شود.

او دلایل عدم احیای بافت‌های تاریخی را مورد توجه قرار داد و گفت: گویا بافت‌های تاریخی در مکان و زمان خود منجمد شده و پس از انجمادی طولانی، دوره پوسیدگی خود را آغاز کرده واحیای کالبدی صرف و برخورد تک‌جانبه با بناها سبب شده است تا حتی بناهای مرمت‌شده نیز پس از مدتی کوتاه دوباره متحمل تخریب یا صدماتی از سوی ساکنان غیربومی یا بزهکار در بافت شوند.

علی‌اکبری بیان کرد: با توجه به پیشرفت جامعه، تحولات اقتصادی در بافت تاریخی نیز به فضاهای جدید شهری نیازمند هستند که بافت‌های تاریخی اغلب از این فضاها برخوردار نیستند و نخواهد توانست پاسخگوی فعالیت‌های معاصر باشند؛ بنابراین این ویژگی موجب کاهش سرمایه‌گذاری در بافت تاریخی خواهد شد که در نتیجه، تخلیه بافت از سکنه بومی را در پی خواهد داشت.

مدیر منطقه یک شهرداری قم با تأکید بر این که در ادامه این رویکرد، خروج سرمایه از بافت تاریخی موجب فرسودگی اقتصادی خواهد شد، گفت: از این‌رو، به ‌منظور درمان فرسودگی مکانی و بازگرداندن موقعیت‌های اقتصادی هر منطقه، برقراری امتیازهای رقابتی برای آن ضروری است، در واقع بحران اقتصادی ناشی از فقدان کاربری مناسب در بافت تاریخی، عاملی اساسی در فرسودگی بناهای با ارزش است.

انتهای پیام/