میراث‌آریا: احترام کلیدواژه‌ای‌ست که به گفته آنان که در راه اعتلای فرهنگ و هویت ایرانی مو سپید کرده‌اند و عمر خود را صرف تاریخ و تمدن دیرینه‌اش کرده‌اند از سوی دولت‌های مختلف آنچنان که باید به جا اورده نشده است.
طی برگزاری سه دوره بزرگداشت چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی بارها از زبان بزرگان و پیشکسوتان این جمله شنیده شد که در تمام سال‌های رفته این اولین‌بار است که دولت مراسمی برای تکریم از آنها برگزار کرده است. دلسوزانی که به‌عنوان نمادهای زنده از پویایی یک ملت در مسیر شناخت و حفظ فرهنگ خود و حلقه اتصال گذشته و آینده، با احساس مسئولیت وصف ناشدنی و بی‌چشم‌داشت برای دفاع از کیان میراث‌فرهنگی سالها فعالیت کرده‌اند.
«نخستین نکوداشت مفاخر میراث‌فرهنگی کشور» با هدف تعمیق فرهنگ تکریم و بزرگداشت مفاخر به‌عنوان میراثی گرانبها برای نسل‌های بعد، ترویج نهضت مردمی کردن میراث‌فرهنگی و جلب توجه افکار عمومی به ارتقا سواد میراثی روز دوشنبه ۱۳ تیر ماه ۱۴۰۱ برگزار و از ۱۲ چهره شاخص و اثرگذاری که در حفظ، احیا و مرمت میراث‌فرهنگی و نیز آموزش علمی و عملی به نسل‌های جوان، فعالیت داشته‌اند قدردانی شد که تجلیل از زنده یاد استاد باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی (درگذشت ۲۸ مرداد ۱۳۸۶) بخش ویژه این مراسم بود.
باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی (بنیانگذار مکتب مرمت نوین در ایران)، محمدرضا اولیا (معمار)، عبدالله جبل‌آملی (معمار و اصفهان‌شناس)، حمیده چوبک (باستان‌شناس)، علی‌اکبر سعیدی (معمار و مرمتگر)، محمدحسن سمسار (تاریخ‌دان، تاریخ‌نگار و باستان‌شناس)، محمدرحیم صراف (باستان‌شناس)، فائق توحیدی (باستان‌شناس)، رجبعلی لباف خانیکی (باستان‌شناس)، مهدی مجابی (پژوهشگر معماری و شهرسازی)، محمدحسن محب‌علی (معمار و مرمتگر) و محمدمیرشکرایی (پژوهشگر مردم‌شناسی و مطالعات هنر) دوازده پیشکسوتی بودند که به پاس یک عمر خدمت برای فرهنگ ایران زمین تجلیل شدند.
همچنین از تمبر یادبود «نخستین نکوداشت مفاخر میراث فرهنگی کشور» رونمایی شد.
آنچه که در دوره نخست این رویداد مورد تاکید قرار گرفت آن بود که خروجی این جلسات منجر به عملیاتی شدن پیشنهادهای راهگشای حاصل از تجربه و دانش پیشکسوتان شود و پیشرفت برنامه‌های وزارت میراث‌فرهنگی را رقم بزند، از مهم‌ترین آنها تهیه اطلس میراث‌فرهنگی به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین معضلات این حوزه و توجه به موضوع پژوهش بود.
در همان نخستین دوره، این رویکرد وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از سوی بسیاری از پیشکسوتان حوزه میراث‌فرهنگی مورد استقبال قرار گرفت و خواستار ادامه آن در سال‌های آتی شدند.
دومین مراسم نکوداشت مفاخر میراث‌فرهنگی نیز روز پنجشنبه ۲۵ خردادماه ۱۴۰۲ برگزار شد و ده نفر از پیشکسوتانی که به زعم عزت‌الله ضرغامی، شناسنامه و علامت‌هایی برای هدایت ما به سمت فضیلت هستند که با باور صادقانه وارد این مسیر شده‌اند و با اعتقاد راستین پلی بین نسل جدید و نسل‌های گذشته ایجاد کرده و موجب انتقال ارزش‌ها شده‌اند، مورد تجلیل قرار گرفتند.
زهره بزرگ‌مهری (مهندس معمار، نویسنده، پژوهشگر و معمار ایرانی)، زنده‌یاد یعقوب دانش‌دوست (پژوهشگر میراث، معمار و مرمتگر بناهای تاریخی)، سید منصور سید سجادی (دکترای ایرانشناسی، پژوهشگر و نویسنده)، اسکندر مختاری طالقانی (دکترای پژوهش هنر، مرمتگر، پژوهشگر میراث معماری و شهرسازی)، جلیل گلشن بافقی (باستان‌شناس، پژوهشگر، حفاظت‌گر آثار تاریخی)، هایده لاله (دکترای باستان‌شناسی، پژوهشگر و مولف)، سید محمود طالقانی (دکترای مطالعات شهری و موسس موزه روستایی گیلان)، رسول وطن‌دوست (پژوهشگر، مرمتگر آثار و اشیای تاریخی)، عبدالحسین وکیلی فرد (از بنیان‌گذاران سازمان میراث‌فرهنگی) و عبدالرحمان وهاب‌زاده (باستان‌شناس پژوشگر، حفاظت‌گر آثار تاریخی) تقدیر شدگان دومین دوره این رویداد فرهنگی بودند.
همچنین همانند دوره گذشته از تمبراختصاصی این آیین رونمایی شد.
به گفته اسکندر مختاری چهره برگزیده دومین نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی و احیاکننده راه باستانی تاریخی ری تا ساوه، این آئین جوان‌ترها را دلگرم خواهد کرد که اگر در کار خود استمرار داشته و به نحو بهتری به حوزه فرهنگ کشور خدمت کنند، قطعا کارشان در آینده دیده و ماندگار می‌شود و این مهم روی نحوه کار آنها و انگیزه‌شان تاثیر خواهد گذاشت.
باید ریشه‌ها را حفظ کنیم
«تجلیل از بزرگان ما در حوزه میراث‌فرهنگی تجلیل و ادای احترام نسبت به تمدن، فرهنگ و ریشه‌ها است. ریشه اصل است و اگر رویش جدیدی شکل می‌گیرد این رویش‌ها اتصال به ریشه دارد. اگر ریشه قطع شود، رویش جدیدی نخواهیم داشت. ما ریشه‌ها را باید حفظ کنیم. این اقدام و این مراسم در حقیقت افزایش سواد میراثی جامعه، توجه دادن نسل جوان، تکریم از شخصیت‌های ارزشمند و در اصل پاسداشت ریشه‌هاست.»
این‌ها صحبت‌های وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دولت سیزدهم است که ۳۱ خردادماه ۱۴۰۳ در سومین همایش تجلیل از چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی بیان و تکریم از شخصیت‌های ارزشمند را پاسداشت ریشه‌ها و احترام نسبت به تمدن و فرهنگ چند هزارساله ایران عنوان کرد. اصلی که اگر به تمامی و در همه حوزه‌ها ارج نهاده شود می‌تواند راهگشایی برای بن‌بست‌ها و کج‌روی‌ها باشد، زیرا که ما مو می‌بینیم و آنها پیچش مو.
زنده یاد دکتر صادق ملک شهمیرزادی (باستان شناس)، دکتر عبدالمجید ارفعی (پژوهشگر و متخصص زبانهای باستانی)، دکتر احمد جلالی (سفیر پیشین ایران در یونسکو و عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی)، دکتر فخری دانشپور پرور (باستان شناس)، دکتر مهدی رهبر (باستان‌شناس، پژوهشگر، حفاظت‌گر آثار تاریخی)، دکتر محمدمنصور فلامکی (پیشکسوت مرمت و آموزش معماری)، مهندس احمد منتظر (مرمتگر آثار و اشیای تاریخی) و مهندس بهروز وجدانی (پژوهشگر موسیقی و پیشکسوت میراث فرهنگی) هشت پیکسوت برجسته‌ای بودند که در سومین نکوداشت مفاخر میراث‌فرهنگی مورد تقدیر قرار گرفتند. همچنین در بخش دیگر مراسم از استاد ذوالفقار بیتانه هنرمند نوازنده دوتار و سازنده سازهای سنتی و میراث دار موسیقی خراسان که در فروردین سال جاری درگذشت، تجلیل و از تمبر اختصاصی این دوره رونمایی شد.
محفلی برای گفت‌وگوی پیشکسوتان بدون در نظر گرفتن خط‌بندی‌های سیاسی
از آنجا که میراث‌فرهنگی مهم‌ترین و جدی‌ترین حوزه برای وحدت ملی محسوب می‌شود و به واقع فعالان این حوزه صادق‌ترین و دلسوزترین افراد جامعه به شمار می‌روند، علاوه بر ادامه این مسیر آغاز شده که طی سه دوره آن ۳۰ نفر از مفاخر میراث‌فرهنگی کشور به‌عنوان چهره‌های ماندگار میراث معرفی شده‌اند، باید تشکیل خانه چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی که در سومین دوره این رویداد از پوستر آن رونمایی شد، به عنوان مطالبه جدی در دولت چهاردهم پیگیری شود و به گفته ضرغامی در این خانه باید بدون در نظر گرفتن خط‌بندی‌های سیاسی پیشکسوتان دورهم جمع شوند و با یکدیگر گفت‌وگو کنند.
انتهای پیام/
نظر شما