گیسو فکوری نوشاد کارشناس امور موزه‌های استان آذربایجان‌شرقی در یادداشتی نوشت: موزه‌ها به عنوان نگهبان مصنوعات و اسناد عمل می‌کنند که هر کدام داستان منحصر به فرد خود را روایت می‌کنند. موزه‌ها کمک می‌کنند تا در مورد فرهنگ‌ها، جوامع مختلف و افرادی که قبل از ما آمده‌اند بیاموزیم. با جمع‌آوری و نمایش این اشیاء، موزه‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا با میراث خود ارتباط برقرار کنیم و به ما در درک جایگاه خود در جهان کمک شایانی می‌کنند. 

موزه‌ها نه تنها حال را مستند می‌کنند، بلکه الهام‌بخش آینده نیز هستند. آن‌ها با به نمایش گذاشتن هنر، علم و فناوری از زمان حال، جرقه‌ای از کنجکاوی و خلاقیت را در نسل‌های کنونی و آینده روشن می‌کنند. موزه‌ها مشوقی برای کارگروهی و یادگیری گروهی با رویکرد انتقادی و سوال و پاسخ محسوب می‌شوند، و مخاطبان را به این مسیر سوق می‌دهند که خلاق‌تر باشند و ایده‌های نوآورانه ارائه دهند. به این ترتیب می‌توانیم به عنوان یک جامعه به آموختن شیوه صحیح یادگیری و رشد  ادامه دهیم. 

موزه‌ها مکان‌های جذاب و لذت بخش برای یادگیری و چیزی فراتر از موسسأت آموزشی هستند. مکان‌هایی پر جنب و جوش و جذاب برای یادگیری و تفریح محسوب می‌شوند که همواره برای مخاطبان جذاب بوده است. موزه‌های زیادی وجود دارند که بطور خاص برای دانش آموزان طراحی شده‌اند، این موزه‌ها میزبان نمایشگاه‌ها و فعالیت‌های تعاملی هستند که یادگیری را به یک ماجراجویی هیجان‌انگیز تبدیل می‌کنند و دانش آموزان را به کشف چیزهای جدید به روشی لذت‌بخش‌تر راهنمایی می‌کنند. دنیای دیگری از یادگیری در موزه‌ها جریان دارد. شیوه یادگیری که توسط بازدیدکننده از تجربه ساخته شده است و لزوماً ارتباط نزدیکی با تلاش‌های آموزشی موزه دارد. یادگیری در موزه‌ها به مخاطبان کمک می‌کند تا ارزش تاریخی اشیاء را درک کنند، به تنوع فرهنگی موجود در زیست انسانی احترام بگذارند و مسئله چندفرهنگی را بطور ملموس‌تری درک کنند. 

موزه‌ها محیط‌های آموزشی مهمی هستند و پتانسیل یادگیری قابل توجهی را ارائه می‌دهند. یادگیری و آموزش به کلاس درس محدود نمی‌شود. مخاطبان یادگیری خود را در زمینه‌های مختلف غنی‌تر می‌کنند و در یک محیط جدید تجربیات مختلفی کسب می‌کنند. مجموعه‌هایی که در موزه‌ها به نمایش گذاشته می‌شوند، ارتباط ملموسی با زمان، مکان‌ها، رویدادها یا مردم در اختیار مخاطب قرار می‌دهند و به آن‌ها اجازه می‌دهند تکامل تاریخ بشر و میراث فرهنگی را لمس کنند. استفاده مؤثر از موزه‌ها می‌تواند به یادگیری چندوجهی، توسعه مهارت‌های تفکر انتقادی و کسب مهارت‌های یادگیری مادام‌العمر منجر شود. 

اصول یا مهارت‌هایی که از پیش تعیین شده است، احتمال اینکه به آن‌ها عمل شود کمتر است. شرایطی که تحت آن یادگیری می‌تواند ثمربخش باشد بسیار مهم است. این پارادوکس آموزش است، معضلی که معلمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. مفهوم نقش فعال یادگیرنده ثابت می‌کند که آموزش لزوما منتج به یادگیری نمی‌شود. 

موزه‌ها با این پیش فرض که باید نمایشگاه‌های خود را به گونه‌ای طراحی کنندکه آنچه بازدیدکنندگان از آن می‌آموزند به حداکثر برسد و لازم است ما محتوای آموزشی را بر این اساس که بازدیدکنندگان از بازدید چه خواهند آموخت، طراحی کنیم. همچنین هر موزه داری برای طراحی یک محیط آموزشی در موزه با سوالاتی موجه خواهد شد. 

از مهم‌ترین سوالات موزه‌داران می‌توان به مخاطبان ما چه کسانی هستند؟ چگونه بازدید کننده را در موزه راهنمایی کنیم؟ چگونه او مفهوم آنچه را که ما می‌خواهیم آموزش دهیم را دریافت کند؟ چگونه زبان موزه و زبان مخاطب را همگن کنیم؟ چه برچسبی بیشتر قابل درک خواهد بود (یعنی کدام برچسب می‌تواند به بازدیدکننده بهترین وجه دانشی را که می‌خواهیم عرضه کند؟ و سوالاتی این چنین اشاره کرد. 

موضوع روز جهانی موزه ۲۰۲۴ «موزه برای آموزش و پژوهش» مردم را تشویق می‌کند تا آگاه‌تر باشند، شیوه‌های پایدار را برای آموزش اتخاذ کنند، و اهمیت اینکه چگونه موزه‌ها می‌توانند یادگیری و خلاقیت را همزمان ارتقا دهند و فراگیر باشند را گوشزد می‌کند. موزه‌ها با دعوت از افراد با هر پیشینه برای بازدید از موزه‌ها و کاوش در مجموعه‌های آن‌ها، القای کنجکاوی، گسترش دیدگاه‌ها، و تقویت درک و قدردانی از میراث فرهنگی متنوع جهان تلاش می‌کنند.

انتهای پیام/