به‌گزارش میراث آریا، گروه کاوشگر در حفاری اخیرشان در جنگل دوسن دلا ملیا  در جنوب مرکزی کالابریا، یک دیوار سنگی پوشیده از خز به طول ۲.۷ کیلومتر را کشف کرده‌اند. علاوه بر این، آثاری از یک خندق دفاعی (Roman fossa) و یک خاکریز دوگانه (Agger) نیز شناسایی شده است.

در بیانیه موسسه باستان‌شناسی آمریکا آمده است: اکنون با کشف اخیر به اطمینان رسیده‌ایم که ژنرال رومی مارکوس لیسینیوس کراسوس برای مهار رهبر شورش بردگان، اسپارتاکوس، و نیروهایش چنین دیوار دفاعی را بنا کرده است.

پائولو ویسونا، باستان‌شناس دانشگاه کنتاکی، در این باره گفت: یک گروه محلی از محیط‌بانان از وجود دیوار مطلع بوده اما درباره کارکرد و علت ساخت دیوار در چنان محیطی سردرگم بودند. درنهایت آنها باعث کشف این اثر شدند. تیم  حفاری، دیوار و خندق را با استفاده از رادار زمین‌نفوذ، لیدار (Lidar)، مغناطیس سنجی و گمانه‌زنی از خاک به طور کامل پیدا کرد.

بیشتر روایت‌های تاریخی زندگی اسپارتاکوس در آثار  پلوتارک (۴۶ - ۱۱۹ پس از میلاد) و آپیان (۹۵-۱۶۵ پس از میلاد) مکتوب شده است. طبق متون آنها، اسپارتاکوس یک برده فراری و گلادیاتور بود که قیام بزرگ بردگان را علیه جمهوری روم رهبری کرد.

قیام اسپارتاکوس در سال ۷۳ پیش از میلاد آغاز شد. اسپارتاکوس از اهالی شمال دریای اژه و از مردم تراکی بود. وی در جنگی اسیر ارتش روم شد و سپس به جمع گلادیاتورها پیوست. در رم در مرکز آموزشی گلادیاتورها (که در آن بردگان را برای مبارزه با یکدیگر آماده می‌کردند) کار می‌کرد. در پی ظلم و ستمی که بر بردگان در روم باستان وارد می‌شد، اسپارتاکوس دست به قیام گسترده‌ای زد. او به همراه گروهی از گلادیاتورها از مدرسه گلادیاتوری (لودوس) در نزدیکی کاپوآ در منطقه کامپانیا فرار کردند. آنها در حومه مرکز آموزشی پرسه می‌زدند و بردگان را آزاد می کردند تا صفوف خود را تقویت کنند و درنهایت ارتشی متشکل از ۷۰ هزار نفر را جمع آوری کردند. اسپارتاکوس در راه آزادی به همراه بردگانی که به او پیوسته بودند، به پیروزی‌های بزرگی نیز دست یافت، و حتی توانست گایوس کلودیوس گلابر را به همراه تعداد زیادی از سپاهیانش شکست دهد.

این شورش چالش بزرگی برای اقتدار روم ایجاد کرده و سنا را مجبور کرد تا نیرویی متشکل از هشت لژیون به رهبری مارکوس لیسینیوس کراسوس را برای سرکوب انقلاب راهی مبارزه با اسپارتاکوس کنند. نیروهای اسپارتاکوس در سال ۷۱ قبل از میلاد در منطقه سنرکیا، که در آن زمان بخشی از لوکانیا بود، شکست خوردند.

پلوتارک و آپیان هر دو نوشته‌اند که اسپارتاکوس در نبرد کشته شده است، با این حال، آپیان اضافه می‌کند که جسد او هرگز پیدا نشد. پس از این شورش، بیش از شش هزار نفر به صلیب کشیده شده و قیام اسپارتاکوس پایان یافت. این اقدام توانست از هر نوع شورشی که ممکن بود در آینده رخ دهد پیشگیری کند.

در طی حفاری‌ها همچنین سلاح‌های شکسته آهنی، دسته‌های شمشیر، تیغه‌های خمیده بزرگ، نیزه، سر نیزه و سایر بقایای فلزی کشف شدند که نشان‌ می‌دهد نبرد شدیدی در این محل میان رومی‌ها و نیروهای اسپارتاکوس برای رهایی از دیوار دفاعی که نوعی تله بوده، رخ داده است.

ترجمه: آناهیتا رشیدی

انتهای پیام/