میراث آریا: این مسابقه که به صورت منطقهای برای استانهای شمالی شامل مازندران، گیلان و گلستان و همینطور پایتخت توسط انجمن فرهنگی، ورزشی و گردشگری معلولان پارس با مشارکت ادارات کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی و بخش خصوصی چهار استان برگزار شده، فرصتی فراهم آورده است تا افراد دارای معلولیت بتوانند توانمندیهای خود را به جامعه نشان دهند.
نتیجه تحقق این هدف را میتوان در دستان شرکتکنندههای نابینایی دید که با لمس چندین باره و دقت و وسواس، تزیین غذاهایشان را به پایان میبرند. اینکه بوی غذاهای قدیمی فضا را پر کرده است، نشان از دنبال کردن هدفی را دارد که در پس برگزاری این مسابقه تعیین شده است و آن احصا و معرفی خوراک بومی و محلی هر استان با هدف توسعه گردشگری است. به همین دلیل نابینایان شرکتکننده در این رویداد سعی کردهاند با انتخاب غذاهایی مثل دم پختک، اشکنه و یا سماقپلو به سراغ خوراکی بروند که به آرامی رو به فراموشی هستند.
امروز بهترین روز شغلیام بود
بهزاد خسروی که به عنوان سرآشپز و داور این رویداد سابقه شغلی در زمینه آشپزی دارد، در کنار افراد دارای معلولیت مسابقه آشپزی و جشنواره «طعم امید ۲» حضور دارد. او با دقت روند کار و نتایج حاصل را بررسی میکند. خسروی درباره تجربه داوری غذاهای پخته شده توسط معلولین میگوید: «من به شخصه امروز چیزهایی آموختم که با ۵۲ سال سن به آن نرسیده بودم. تلاش بیوقفه، همت و شهامتی را دیدم که تا به حال ندیده بودم.»
از نظر خسروی همه معلولین حاضر در این رویداد چه آنهایی که نابینا، سندرم دائون و یا معلول جسمی و حرکتی بودهاند در نحوه پخت غذایشان خلاقیتهای بسیار زیاد و خاصی داشتهاند که اگر مورد حمایت قرار بگیرند، میتوانند در سطح جهانی دستاورد داشته باشند. داور مسابقه «طعم امید ۲» ادامه میدهد: «برای خودم بسیار جالب بود که بانویی که نمیبیند چطور پیاز را خرد میکند! چطور متوجه میشود که غذا پخته شده است! این خارقالعاده بود و امروز درس گرفتم. سه بار بغض کردم. به شخصه امروز بهترین روز شغلی کار من بود. این را از ته دلم میگویم.»
میخواستم بگویم چیزی کمتر از افراد بینا نداریم
«هدفم از شرکت در مسابقه این بود که بگویم ما چیزی کمتر از افراد بینا نداریم.» این را یکی از افراد دارای معلولیت بینایی میگوید که حالا پخت خوراکش به اتمام رسیده و میخواهد غذایش را به داور این رویداد بسپارد. به گفته او دید جامعه نسبت به نابینایان بسته است و اغلب فکر میکنند چون امکان بینایی وجود ندارد بنابراین از پس کارهایشان بر نمیآیند. او که چهرهای مصمم دارد وگویا از نتیجه پخت غذایش نیز رضایت کسب کرده، و میگوید: «اغلب به ما میگویند چه کسی کارهایتان را انجام میدهد؟! در صورتی که ما هیچ کدام مشکی در انجام کارهایمان نداریم.»
معلول جسمیحرکتی دیگری با صبوری کناری ایستاده تا پخت غذای نابینایان به پایان برسد. او از برگزاری و حضور در چنین رویدادی خوشحال است. شرایط شرکت در مسابقه «طعم امید ۲» را از طریق دوستی مطلع شده که اطلاعات مربوطه را از یکی از خبرگزاریها کسب کرده است. او برگزاری چنین فعالیتهایی را انگیزهبخش میخواند. به گفته این شرکتکننده افراد دارای معلولیت از به نمایش گذاشتن توانمندیهای متعدد خود احساس خوشایندی دارند.
شرکتکننده دیگر که در گروه سندرم داون جای میگیرد، با چهرهای معصوم فقط تشکر میکند. از همه کسانی که این مسابقه را ترتیب دادهاند و میخندد.
همه شما برندهاید
و در آخر زمان اعلام نتایج داوریها فرا میرسد. هر سه گروه افراد دارای معلولیت آماده شنیدن نتایج هستند. اسامی نفرات برتر مسابقه آشپزی «طعم امید ۲» اعلام میشود. فاطمه توکلی، سندرم داوون با پخت دمپختک، اعظم طیبی جبلی، نابینا با پخت سماق پلو و اعظم مهدیزاده با پخت دمپختک از بخش معلولین جسمیحرکتی برتر اعلام میشوند. همگی برای عکس یادگاری کنار هم میایستند. داوران و مسئولین و حامیان هم کنارشان میآیند و در پایان همه شرکتکنندهها برنده اعلام میشوند و از اراده، انگیزه و خلاقیت آنها تقدیر میشود.
انتهای پیام/
نظر شما