به گزارش میراث آریا، بسیاری از مردم کردستان عراق از طریق بلاروس به اتحادیه اروپا فرار می‌کنند. آنها با وجود خطر مرگ یا گیر افتادن در مسیر، ریسک مهاجرت را به جان می خرند و خود را به قاچاقچیان محلی می‌سپارند.
یکی از قاچاقچیان در کردستان عراق که بسیاری را از طریق بلاروس به اتحادیه اروپا رسانده در باره افزایش مهاجرت غیرقانونی مردم کردستان عراق می‌گوید تاکنون 200 نفر از مردم شهر شیلادزه و ساکنان حومه آن را به بلاروس و اروپا رسانده است.
این افراد ابتدا به صورت قانونی و با یک هواپیما به مینسک پایتخت بلاروس می‌روند و پس از آن به صورت زمینی و غیرقانونی به سمت کشورهای اتحادیه اروپا سفر می‌کنند.
قاچاقچی عراقی در این باره گفت: تجارت او از اواخر بهار امسال با افزایش تعداد مهاجران که قصد داشتند خود را از بلاروس به مناطق دیگر اتحادیه اروپا برسانند، رونق یافته است.
با این حال او اعتراف کرد حادثه‌ای که در آن افرادی که در تلاش برای ورود به اتحادیه اروپا بودند کشته شده‌اند، ناراحت کننده است.
او که تمایلی به اعلام نامش نداشت، گفت: آنها می‌خواهند بروند، مگر در اینجا چه کار دیگری می‌توانند انجام دهند؟
یک مهاجر عراقی در ماه گذشته و پس از عبور از بلاروس در مسیر لهستان جان باخت. این اتفاق تنها یکی از مرگ‌و میرهای اخیر پس از افزایش مهاجرت غیرقانونی در مرزهای شرقی اتحادیه اروپا است.
لهستان، لیتوانی و اتحادیه اروپا، بلاروس را متهم کرده‌اند مهاجران را برای عبور از مرزهای خود تشویق کرده و آنها را به سمت کشورهای همسایه می‌راند. آنها می گویند این اقدام بلاروس نوعی اعمال فشار بر اتحادیه اروپا به دلیل تحریم های اتحادیه اروپا علیه بلاروس است. بیشتر مهاجران در این بخش اروپا عراقی و افغانی هستند.
دلیل تحریم‌های بلاروس از سوی بروکسل، نقض حقوق بشر در مینسک اعلام شده است. بروکسل مقر اصلی بسیاری از نهادهای اتحادیه اروپا است.
به گفته ساکنان و قاچاقچیان، شهر شیلادزه یکی از نقاط اصلی عزیمت از عراق به سمت بلاروس محسوب می‌شود.
شهر شیلادزه در منطقه خودمختار کردستان عراق قرار دارد. اما مردم این شهر با مشکلاتی مانند بیکاری، درآمد کم و تنش‌های ژئوپلتیک منطقه روبه رو هستند. تنش‌های ژئوپلتیک مانند عملیات نظامی ترکیه در داخل عراق علیه نیروهای مبارز کرد مستقر در این کشور بسیاری از مردم کردستان به ویژه مردم شهر شیلادزه را به سمت پناهندگی و زندگی بهتر در غرب سوق می‌دهد.
بسیاری از مهاجران و پناهندگان عراقی پس از بازشدن مسیر بلاروس، به سمت این کشور می‌روند. مهاجران بر این باورند کریدور بلاروس راه امن و سریع‌تری برای آنها در رسیدن به اتحادیه اروپا است. بلاروس به عنوان عضو سابق اتحاد جماهیر شوروی یکی از مقاصد نادری است که عراقی‌ها می‌توانند به راحتی ویزای توریستی آن را دریافت کنند.
پس از آنکه عراقی‌ها به مینسک رسیدند، به کمک قاچاقچیان و به صورت زمینی به سفر غیرقانونی خود به سمت اتحادیه اروپا ادامه می‌دهند.
دولت اقلیم کردستان عراق در شهر اربیل در این باره اظهار نظر فوری نکرده است.
وزارت کشور عراق در بغداد گفت که قاچاق انسان جنایت است و اقدامات لازم برای مقابله با این حرکت صورت گرفته است. با این حال آنها توضیح بیشتری در این باره ندادند.
12 هزار دلار برای ورود قاچاقی به اتحادیه اروپا
قاچاقچی شیلادزه در ادامه گفت: یکی از شرکایش برای قاچاق مهاجران در اروپا حضور دارد. آنها یکدیگر را در کشور ترکیه ملاقات کردند.
او افزود: من در 5 ماه گذشته به 200 نفر کمک کرده‌ام که به اروپا بروند. من حداقل 3 قاچاقچی فعال دیگر در این منطقه را می‌شناسم.
مقامات محلی قادر به ارائه آمار دقیقی از مهاجران غیرقانونی این منطقه نیستند. با این حال یک روزنامه‌نگار محلی می‌گوید از ابتدای بهار امسال تا کنون حدود 400 نفر از شیلادزه و شهرهای اطراف آن به صورت غیرقانونی به اتحادیه اروپا مهاجرت کرده‌اند و این تعداد در حال افزایش است.
عبدالله عمر، آرایشگری اهل شیلادزه می‌گوید: بسیاری از اقوام و دوستان من به این شیوه رفته‌اند. بسیاری دیگر نیز می خواهند این کار را بکنند. مردم خانه یا اتومبیل خود را فروخته‌اند تا هزینه این سفر را تامین کنند.
به گفته قاچاقچی، مهاجران و آژانس های مسافرتی محلی -که در رزرو سفرهای هوایی دخیل هستند- این سفر می‌تواند 12 هزار دلار برای هر متقاضی هزینه داشته باشد. هزینه شامل پرواز و یک بار سفر زمینی غیرقانونی در مرزهای اروپا می شود.
عراق در ماه آگوست (مرداد) و تحت فشار اتحادیه اروپا پروازهای مستقیم از بغداد به مینسک را متوقف کرد. به گفته قاچاقچیان، شهروندان، آژانس‌های مسافرتی و اعضای کنسولگری بلاروس در اربیل، مهاجران این روزها از طریق ترکیه و دبی به مینسک می‌روند.
امین فرج تحلیلگر عراقی در این باره می‌گوید: در حالیکه کردستان عراق از ثبات بیشتری برخوردار است و از سایر نقاط این کشور مرفه‌تر به نظر می‌رسد، اما مشکلات زیادی دارد.
او افزود: بحران اقتصادی کنونی عراق باعث شده تا مقامات نتوانند دستمزد بخش‌های دولتی و عمومی را بپردازند و همین موضوع زندگی بسیاری از مردم کرد این کشور را تحت فشار قرار داده است.
علاوه بر این مردم شهر شیلادزه در منطقه کوهستانی در نزدیکی مرز ترکیه زندگی می کنند که امنیت در آن شکننده است. ترکیه حملات هوایی خود به شمال عراق علیه گروه کرد و مسلح پ.ک.ک را در ماه گذشته، شدت بخشید. پ.ک.ک بیشتر در شمال کردستان عراق مستقر است.
دولت اقلیم کردستان نیز اعلام کرد که افزایش درگیری های دیرینه در سال جاری منجر به افزایش ناامنی و آوارگی هزاران نفر از ساکنان و شهروندان صدها روستا در منطقه شمالی کردستان عراق شده است. هزاران نفر خانه‌های خود را ترک و معاش خود را از دست دادند.
هلکافت محمد، شهروند شیلادزه که پسر 19 ساله‌اش در ماه گذشته به آلمان رسید، در این باره گفت: منطقه ما از سوی مبارزان پ.ک.ک و ترکیه محاصره شده است. ما اینک می‌ترسیم و به ماندن در اینجا اعتماد نداریم.
ابراهیم محمود 27 ساله، افسر امنیتی منطقه‌ای، در این باره گفت: روستای ما متروک شده است. ما دیگر نمی‌توانیم به باغ‌هایمان برویم.
این افسر نیز ماهانه مبلغی حدود 400 دلار را به عنوان حقوق دریافت می‌کند که یک حقوق مرسوم در عراق برای مدرک تحصیلی او به شمار می‌رود.
این مامور امنیتی نیز در حال بررسی شرایط خود برای مهاجرت است.
عزیر عبدالله، صاحب یک مغازه لباس عروس که دو فرزند دارد نیز می‌گوید حتی با وجود ضرورت اسکان در اردوگاه پناهندگی در اروپا، مهاجرت خواهد کرد.
عبدالله که لباس عروس در بازار شهر می فروشد، می‌گوید که عملا مشتری ندارد. او گفت: چرا باید 10 هزار دلار برای مراسم ازدواج هزینه کنید در حالیکه می توانید آن را برای خروج از کشور صرف کنید.
مهاجران در مرز بلاروس و لهستان، مسئله مرگ و زندگی
علاوه بر این‌ها، مهاجران در مرز با شرایط نامناسب در طبیعت و در برابر دیوار تقریبا صعب العبور و عقب راندن های متعدد گیر مانده‌اند. مرزی که لهستان را از بلاروس جدا می‌کند منطقه بسیار خطرناکی برای مهاجران است. مهاجران سالانه سعی می‌کنند با عبور از این مرز وارد اتحادیه اروپا شوند. برای برخی، این سفر به قیمت جان شان تمام می‌شود.
این مهاجران پس از عبور از مرز بلاروس پا به لهستان می‌گذارند. امروزه مهاجران در سراسر استان پودلاسکی که سه چهارم از ۱۸۶ کیلومتر مرز مشترک لهستان با بلاروس را تشکیل می‌دهد، کمتر قابل مشاهده هستند. به گفته کاتارزینا زدانوویچ، سخنگوی گارد مرزی لهستان، در سال ۲۰۲۳، حدود ۲۶ هزار تلاش برای عبور از آنجا شناسایی شده است. در حالی که در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۵ هزار و ۷۰۰ و در سال ۲۰۲۱ حدود ۳۵ هزار تلاش برای عبور انجام یافته است.
به گفته او، از اول جنوری سال جاری ۸۲۰۰ تلاش برای عبور ثبت شده است. افزون بر این، یک فرد توانسته است چندین بار تلاش برای عبور از مرز را را امتحان کند.
مقامات لهستان در مرز جنوبی کشور، نزدیک به دو میلیون مهاجر اوکراینی فراری از تهاجم روسیه را راه داده و پذیرفته اند، اما این مرز به روی اتباع سوریه، عراق، افغانستان، سومالیا، اتیوپیا یا سودان که از جنگ یا وضعیت اقتصادی فاجعه‌بار فرار می‌کنند کاملاً بسته است. از جون ۲۰۲۲ یک دیوار فلزی به ارتفاع ۵ متر که بالای آن سیم خاردار است، در امتداد ۱۸۶ کیلومتری مرز نصب شده است. در طول شش ماه گذشته، این حصار با سیم خاردار بیشتر پوشیده شده است. همه چیز به گونه ۲۴ ساعته توسط دوربین ها کنترل می‌شود. دروون ها و گزمه های پولیس در منطقه فعال هستند.
به گفته کاتارزینا زدانوویچ، این موانع عبورها را محدود می‌کند اما توقف نمی‌دهد. اما مهمتر از همه، عبور از مرز برای مهاجران خطرناک تمام می‌شود. سازمان داکتران بدون مرز که از نوامبر ۲۰۲۲ در این منطقه حضور دارد می‌گوید که شکستگی اعضای بدن مهاجران در اثر حوادث در مزر افزایش یافته است. وقتی آنها با زینه به بالای دیوار می‌رسند، به آن طرف مرز می‌پرند. جوانا لادومیرسکا هماهنگ کننده این سازمان غیردولتی با اظهار تاسف می‌گوید: آنها مچ پا، پاها و دستانشان را می‌شکنند.
فاستین از سازمان گروپا گرانیکا می‌گوید: چند ماه پیش یک مهاجر پس از افتادن به روی زمین کمر خود را فلج کرد. برخی زخمی می‌شوند و برخی هم پوست شان خراشیده می‌شود. ما به آنها کمک می‌کنیم.
کاتارزینا زدانوویچ می‌گوید: این روش مستلزم آن است که هر مهاجر بازداشت شده بتواند به دو سوال پرسیده شده توسط یک مامور پاسخ دهد: آیا شما از سلامت خوبی برخوردار هستید؟ و آیا می‌خواهید برای پناهندگی اقدام کنید؟ بیشتر آنها در سلامت کامل هستند اما نمی‌خواهند درخواست پناهندگی دهند. این روش نوعی از عقب راندن مهاجران است که در اکتوبر ۲۰۲۱ قانونی شد. این برخلاف کنوانسیون ژنو است که پولند در سال ۱۹۹۱ امضا کرد. به گفته مقامات، بین اول جولای ۲۰۲۳ و ۱۶ جنوری سال روان ۶۰۷۰ عقب رانی توسط مرزبانان پولند انجام شده است.
این سخنگوی مرزی می‌افزاید: اگر مهاجری می‌خواهد درخواست پناهندگی دهد به مراکز بازداشت منتقل می‌شود تا مدارک هویتی داشته و یا نداشته را ارائه دهد.
معمولا بازداشت مهاجران در جنگل و دور از چشم دیگران، گاهی بسیار وحشیانه است. فاوستین توضیح می‌دهد: این وضعیت واقعاً به بستگی به نگهبانان مرز دارد که مهاجران با آنها روبرو می‌شوند. برخی کارشان را انجام می‌دهند و برخی دیگر از اقتدارشان سوءاستفاده می‌کنند.
اکتبر گذشته، احمد به سازمان گروپا گرانیکا گفت:«سربازان پولندی ما را می‌گیرند، بالای ما فریاد می‌زنند و ما را با سیلی می‌زنند. آنها ما را به زمین می‌زنند، دست های ما را در پشت سر ما می‌فشارند، صورت ما را با کفش هایشان بر روی زمین له می‌کنند وسپس ما را پرت می‌کنند به سمت دیگر مرز.
دانستن اینکه آیا در این شرایط، حقوق مهاجران رعایت می‌شود یا خیر دشوار است. کاجا داوطلب دیگر از سازمان POPH می‌گوید: گاهی اوقات، نگهبانان آنها را وادار می‌کنند که کاغذی را به زبان پولندی امضا کنند که آن را نمی‌فهمند. روی آن نوشته شده است: من نمی‌خواهم درخواست پناهندگی دهم.
این موانع در برابر حق پناهندگی با عقب‌نشینی‌ها و اشکال مختلف خشونت در یک محیط طبیعی بسیار خصمانه رخ می‌دهد. جنگل بیالویزا که در آن باتلاق ها غوطه ور شده است ۱۴۱۸۸۵هکتار مساحت دارد که مهاجران اغلب برای چندین هفته یا حتی ماه ها در آن در سرگردانی به سر می‌برند. به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رطوبت، شرایط غیربهداشتی و سرما، بسیاری از مهاجران از بیماری جدی رنج می‌برند. برخی از آنها اگر به سرعت درمان نشوند، حتا اعضای بدنشان را از دست می‌دهند.
بسیاری از مهاجران برای زنده ماندن از آب دریا ها و مرداب ها می‌نوشند، مانند علی. در حین بازداشت، این مرد جوان نمی‌توانست جلوی استفراغ کردن‌هایش را بگیرد. او نیاز به انتقال عاجل به بیمارستان داشت. علی گفت که در میان مرز با بلاروس، دیوار و این جنگل، لازم نیست زندگی را به خطر اندازید تا به اینجا برسید.
به گفته سازمان‌های غیردولتی، از پایان سال ۲۰۲۱ حدود ۵۵ تن در این منطقه جان خود را از دست داده‌اند.
انتهای پیام/
نظر شما