مجتبی گهستونی، فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: برگزاری رویدادهای سنت محور و بومی راهبرد مطلوبی برای شناساندن ظرفیت‌های شناخته نشده شهرستان و استان است. رویدادها در هر حوزه‌ای در دنیا جایگاه ویژه‌ای دارند و تحول در حوزه‌های مختلف اقتصادی یکی از ثمرات برگزاری رویدادهاست. از مهمترین وی‍ژگی‌های این نوع رویدادها آن است که هر ساله بر وسعت و تنوع آن‌ها افزوده می‌شود و مخاطبان بیشتری را به سمت خود جلب می‌کند. این امر سبب می‌شود تا سرمایه‌گذاری‌های کلانی در منطقه انجام شود که در پی آن تحولی عظیم در زیر ساخت‌های این مناطق رخ خواهد داد.
مقاصد گردشگری به‌عنوان کانون اصلی جذب گردشگران، نقشی بنیادیندر توسعه صنعت گردشگری دارند.
با گذشت دوره‌های متعدد برگزاری جشنواره گل نرگش بهبهان، این رویداد دیگر یک طفل نو رس نبوده و در این دوره از جشنواره در شهری همچون بهبهان که پیش‌بینی می‌شود ۸۰ میلیون و ۵۰۰ هزار شاخه گل بریده برداشت شود باید به یک رویداد خلاق محور تبدیل شود و محرک توسعه گردشگری باشد.
جشنواره گل نرگس بهبهان، فرصتی است تا این رویداد در سطح استانی و ملی خوزستان و بهبهان را بیشتر معرفی کند و زنجیره ارزش افزوده باحمایت از جامعه محلی و ترغیب آن‌ها به سرمایه‌گذاری در حوزه‌هایی نظیر صنایع تبدیلی و بسته‌بندی تکمیل شود.
حال که برگزاری جشنواره برداشت گل نرگس با اعتبارات اندک برگزار می‌شود باید بتواند که از برکت وجود این جشنواره‌ها، نرگس‌داران و افراد ذی‌نفع محلی و صنف فعال در گردشگری هم منتفع شوند.
متولیان گردشگری خوزستان و مسئولان استان و شهرستان باید آگاه باشند هنگامی می‌توان یک مقصد گردشگری را متمایز و موفق جلوه داد که بتوان تجربه‌های منحصربه‌فرد و جدیدی را به گردشگران ارائه داد.
اگر تأکید می‌کنیم که نظایر این رویدادها تأثیرگذاری دقیقی در زمینهتعدیل اثرات فصلی بودن گردشگری دارند و باعث توزیع عادلانه‌تر منابع می‌شوند اما گردشگری رویداد محور، گونه‌ای نوین از گردشگری است که با سایر انواع گردشگری در پیوند است. بازار گردشگری رویداد محور را گردشگرانی تشکیل می‌دهند که برای دیدن رویدادها و یا تجربه شرکت در آن‌ها به سفر می روند.
در نرگس‌زارهای بهبهان ۴ نوع گل نرگس شناسایی شده است که نرگس شهلا وسعت بیشتری دارد. از انواع دیگر گل نرگس به پرپر یا شصت پر، پنجه گربه‌ای و مسکین می‌توان اشاره کرد. گل‌دهی نرگس همه ساله در دی‌ماه آغاز و گاهی تا نیمه اول اسفند ادامه دارد. از گل نرگس در صنعت گل و گیاهان زینتی، عطرسازی، طب سنتی و عطاری، آرایشی و بهداشتی، دارویی و پزشکی استفاده می‌شود.
در متون باستانی از «نرگس» با عنوان نارسیسوس یا نارسیس نام برده شده است. در یکی از سروده‌های باستانی هومری قرن هفتم یا هشتم پیش از میلاد، درباره آفرینش همین نام سخن به میان آمده است.
از جمله قدیمی‌ترین نرگس‌زارهای ایران متعلق به شهرستان بهبهان در شرق خوزستان است که قدمت آن به دوران قبل از میلاد مسیح بازگشته و در حال حاضر برای حفظ بقای خود به توجه ویژه نیاز دارد. گل نرگس را می‌توان در دشت‌ها و کوهپایه‌های زاگرس در استان‌های ایلام، لرستان، خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد مشاهده کرد که در خوزستان علاوه بر بهبهان که به صورت انبوه می‌روید، در برخی شهرهای خوزستان به صورت جزیی کشت می‌شود.
بر اساس گفته‌های تنی چند از باغداران بهبهانی تا سال ۱۳۵۰ در بهبهان بیش از ۷۰۰ هکتار مزرعه کشت گل نرگس وجود داشت که هم اکنون در بهترین حالت به ۷۰ هکتار می‌رسد. همچنین در دهه ۴۰ تعدادی هلندی با مراجعه به نرگس‌زارهای بهبهان مقداری از پیازهای نرگس را به منظور تکثیر به هلند منتقل کردند و اقدام به پرورش این گل کردند.
بر روی هر شاخه گل نرگس بهبهان دو تا ۱۰ شکوفه گل و گاهی تا بیش از ۲۰ شکوفه مشاهده شده است. هلندی‌ها به خاطر علاقه به گل نرگس نام یکی از خیابان‌های خود را بهبهان نامگذاری کرده‌اند.
طبق اظهار نظر پزشکان، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر با بو کردن این گل امکان درمان پیدا می‌کنند.
در صورت توجه به این چرخه اشتغال و سرمایه‌گذاری می‌توان به «گردشگری گل» نیز دست یافت. چند شغله بودن تولیدکنندگان گل نرگس، عدم بازاریابی مناسب، عدم خرید گل از سوی دولت، دریافت هزینه‌های فراوان از صاحبان مزارع، بی‌توجهی به جنبه‌های گردشگری، نبود یک مؤسسه حمایتی و پژوهشی درباره گل نرگس از جمله دلایل عدم معروفیت و ارزش واقعی این گل است.
انتهای پیام/
نظر شما