به گزارش میراث‌آریا، همزمان با پایان یافتن بیست و دومین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران بیانیه پایانی این مراسم در حضور باستان‌شناسان، اندیشمندان، پیشکسوتان، پژوهشگران، دانشجویان، علاقمندان و... توسط ناصر نوروززاده چگینی استاد باستان‌شناسی قرائت شد.
در متن این بیانیه آمده است: از دستاندرکاران برگزاری بیست و دومین گردهمایی باستان‌شناسی ایران و حضور پر شور استادان و شرکتکنندگان سپاسگزاریم. همچنین سپاس ویژه داریم از وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی که در سخنرانی امیدوارکننده افتتاحیه، دغدغه‌های باستان‌شناسی را به درستی مطرح کرده و موجب شکل‌گیری‌امید در جامعه باستان‌شناسی کشور شدند.
بندهای ذیل به عنوان بیانیه پایانی مورد توجه و تأکید قرار خواهند گرفت:
۱- پژوهشهای میراث‌فرهنگی به خصوص پژوهشهای باستان‌شناسی در حوزة سرزمین ایران کمرنگ و محدود است؛ ضروری است از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های موجود در کشور جهت فعالیت متقابل بین سرزمینی حوزه ایران‌فرهنگی استفاده شود.
۲- توجه و بررسی منظم و مستمر به مسائل اداری، مالی و خدماتی پیشروی پژوهشهای می‌دانی و ایجاد کمیته دائمی برای پایش در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری.
۳- توسعه کیفی و کمی برنامه‌های باستان‌شناسی شهری در شناخت هرچه بیشتر شهرهای تاریخی کشور و جلوگیری از امحاء آثاری که با عدم توجه دستگاه‌های شهری از بین می‌روند و ایجاد کمیته‌ای مشورتی و دائمی برای شناسایی مکان‌ها و تهیه امکانات و تدوین ضوابط مربوط به آن.
۴- ایجاد کمیته دائمی برای بررسی و شناخت بیشتر از موج تغییرات اقلیمی و اتخاد شیوه‌های تعدیل اثرات منفی آن از طریق اجرای برنامه‌های شناسایی و بررسی و تکمیل نقشه باستان‌شناسی کشور.
۵- تقویت اجرای پژوهشهای باستان‌شناسی در پایگاه های میراث ملی و جهانی و نظارت بر اجرای آن‌ها به منظور معرفی جایگاه بهتر پژوهش های باستان‌شناسی در داخل و خارج کشور.
۶- هماهنگی و گفت‌وگو با معاونت میراث‌فرهنگی وزارت متبوع و مراکز استانی میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و مراکز آموزشی جهت خواناسازی و مرمت بقایای محدوده‌های کاوش شده که در اثر بی‌توجهی و رهاشدگی، تخریب شده و تبدیل آن به جاذبه‌های معرفی میراث‌فرهنگی مثل دهکده پیش از تاریخی زاغه در دشت قزوین، کنار صندل و...
۷- هماهنگی مراکز میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استانی با پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و پژوهشکده باستان‌شناسی در خصوص پژوهش‌هایی که جدا از برنامه‌های سالانه طراحی شده و در استان انجام می‌شود و یا باید انجام شود.
۸- برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های پژوهشی هدفمند و بلند مدت برای تبیین حضور انسان در فلات ایران از ادوار پارینه سنگی تا دوران معاصر.
۹- ارتباط بیشتر پژوهشکده باستان‌شناسی با مراکز استانی میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با رفت و آمدهای مشترک و دوسویه جهت مشورت و ارزیابی مسائل و اخذ اطلاعات لازم برای تکمیل نقشه باستان‌شناسی کشور.
۱۰- تقویت رویکرد استانی پژوهشگاه و توجه به پروژه‌های استان محور.
۱۱- تأمین بودجه‌ای جداگانه برای اقدامات و فعالیت‌های پژوهشی اضطراری و حفاظتی بعد از اجرای برنامه‌های می‌دانی و حمایت از پژوهشگران مجری.
۱۲- پایش مستمر آسیب‌شناسانه برنامه‌های پژوهش می‌دانی از منظر طراحی، اجرا، خدمات پژوهشی و آموزشی با بهره‌گیری از نتایج همایش‌های سالانه و مشورت با پژوهشگران دستاندرکار.
۱۳- همکاری نزدیکتر پژوهشی و اجرایی پژوهشکده باستان‌شناسی با موزه ملی ایران به عنوان موزه ملی باستان‌شناسی کشور.
۱۴- حمایت از طرح انتقال آثار نخبه و واجد ارزش ملی حاصل از فعالیت‌های باستان‌شناسی در کشور به موزه ملی ایران به عنوان موزه مادر و تشکیل کمیته‌ای با هدایت پژوهشکده باستان‌شناسی و موزه ملی ایران با هدف افزایش کمی و کیفی مجموعه موزه ملی ایران.
۱۵- جدیت و تأکید بر اجرای برنامه‌های پژوهش می‌دانی در نوار ساحلی جنوب و شمال کشور و دفاع و مراقبت از کیان فرهنگی و علمی کشور به عنوان دریچه‌ای گشاده از هویت ملی به دنیای بیرون و مقابله با اقدامات مخربی که هویت ملی و فرهنگی ما را هدف قرار داده‌اند (خلیج فارس، دریای مکران و محوطه‌های کلیدی مانند چگاسفلی و... ).
۱۶- تقویت بودجه برای مطالعات و کاوش‌های حوزة خلیج‌فارس در راستای کمک به پروژه توسعه گردشگری دریامحور.
۱۷- تقویت و حمایت مالی، پژوهشی و اجرایی استفاده از علوم آزمایشگاهی، باستان‌سنجی و استفاده از شیوه‌های جدید مستندسازی، حفاظت پیشگیرانه و معرفی.
۱۸- ایجاد مرکز سن‌سنجی مستقل در پژوهشگاه میراث‌فرهنگی برای تسهیل مطالعات نمونه‌های جمع‌آوری شده در داخل کشور و شناسایی و تربیت نیروی پژوهشگر لازم با همکاری مراکز علمی ذیربط در کشور.
۱۹- کوشش و تأکید برای برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های نظری و می‌دانی پرسش محور که حاصل آن بر کیفیت پژوهشهای باستان‌شناسی یاری رساند.
۲۰- توجه به بکارگیری و تقویت و بازسازی مستمر کمی و کیفی نیروی انسانی پژوهشگر در پژوهشکدةباستان‌شناسی و مراکز استانی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان رکن اصلی برنامه‌ریزی و اجرایی.
۲۱- تقویت حضور حاکمیتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پژوهشکدة باستان‌شناسی در برنامه‌ریزی، حفاظت و معرفی فعالیت‌های پژوهشی باستان‌شناسی در معاونت میراث فرهنگی وزارت متبوع، مراکز استانی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و پایگاه‌های ثبت ملی و جهانی.
۲۲- پیگیری جدی مسائلی که می‌بایست با هماهنگی و همکاری معاونت میراث فرهنگی وزارت متبوع انجام شود مانند موضوع ساماندهی محوطه‌های تاریخی و سایت موزه‌ها.
۲۳- تقویت ارتباط و همکاری‌های گسترده پژوهشی بین پژوهشکده باستان‌شناسی و دیگر پژوهشکده‌ها با محوریت پژوهشگاه و تعریف برنامه‌هایی که اجرای آن به ارتقاء سطح کیفیت پژوهشهای میراث فرهنگی کمک کند.
۲۴- احیای مرکز آموزشی عالی میراث فرهنگی و پیوست آن به پژوهشگاه همچون معاونت آموزشی و تعریف فعالیت‌های آموزشی برای اعضای هیئت علمی پژوهشگاه به ویژه در حوزه باستان‌شناسی و علوم میراثی مرتبط.
۲۵- تقویت برنامه‌ریزی، اجرا و نظارت بر برنامه‌های پژوهش نظری و می‌دانی که توسط پژوهشگران پژوهشکده باستان‌شناسی، مراکز استانی، مراکز دانشگاهی و پژوهشگران آزاد و بازنشسته صورت گرفته یا می‌گیرد.
۲۶- ارتباط با مراکز پژوهشی خارج از کشور در سال‌های اخیر به دلایل مختلف متوقف شده است. ضروری است راه قانونی چنین ارتباطی مجدداً احیاء شده و مدیریت شود.
۲۷- ضرورت استفاده حداکثری از آموزه‌های آینده پژوهانه برای رشد، گسترش و تعالی اهداف پژوهشهای باستان‌شناسی در سطح پژوهشگاه و در سطح دانشگاه‌ها با تعامل بیشتر و همراهی بدنة آموزشی گروه‌های آموزشی و برنامه‌ریزی برای کسب نتایج آینده‌پژوهانه از پژوهشهای باستان‌شناسی.
انتهای پیام/
نظر شما