مسعود رحمانی، رئیس اداره روابط عمومی و امور فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی در یادداشتی نوشت:  ایران، سرزمین کهن و باستانی، با تاریخ و فرهنگ غنی خود، یکی از مهمترین مقاصد فرهنگی و تاریخی در جهان به شمار می‌آید. موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی این دیار، گنجینه‌های بی‌نظیری از آثار هنری، فرهنگی و تاریخی را در خود جای داده‌اند که نه تنها به مردم ایران بلکه به بشریت تعلق دارند. با این حال، حفاظت از این میراث ارزشمند نیازمند توجه و سرمایه‌گذاری جدی است.

موزه‌ها به عنوان نگهدارنده‌های آثار تاریخی و فرهنگی، نقش حیاتی در حفظ هویت ملی و انتقال فرهنگ به نسل‌های آینده دارند. ارزش‌ اشیای فرهنگی و تاریخی موجود در موزه‌های ایران به ده‌ها میلیارد دلار تخمین‌زده می‌شود. این‌ اشیا نه تنها نشان‌دهنده تاریخ و فرهنگ ایرانیان هستند، بلکه به عنوان منابعی برای تحقیق و پژوهش‌های علمی نیز اهمیت دارند. بنابراین، حفاظت از این آثار نه تنها از نظر فرهنگی بلکه از نظر اقتصادی نیز دارای اهمیت ویژه‌ای است.

تهدیدات علیه میراث فرهنگی

متأسفانه، یکی از جرایم سازمان یافته جهانی، جرایم مرتبط با میراث فرهنگی است. قاچاق آثار تاریخی و تخریب محوطه‌های باستانی، تهدیدات جدی برای میراث فرهنگی ایران محسوب می‌شوند. این تهدیدات ناشی از عدم توجه کافی به حفاظت از موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی است. در حالی که برای حفاظت از بانک‌ها و تأسیسات مالی سالانه میلیاردها تومان اعتبار و تجهیزات در نظر گرفته می‌شود، این میزان سرمایه‌گذاری برای حفاظت از موزه‌ها و آثار تاریخی به مراتب کمتر است.

ضرورت اختصاص اعتبارات و تجهیزات

برای مقابله با تهدیدات علیه میراث فرهنگی، لازم است که دولت و نهادهای مربوطه اعتبارات و تجهیزات لازم را برای حفاظت از موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی اختصاص دهند. این شامل تأمین امنیت فیزیکی، استفاده از فناوری‌های نوین برای شناسایی و جلوگیری از قاچاق آثار، و همچنین آموزش پرسنل متخصص در زمینه حفاظت از آثار تاریخی می‌شود.

علاوه بر این، ایجاد برنامه‌های آموزشی و آگاهی بخشی برای عموم مردم درباره اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی می‌تواند به افزایش حساسیت جامعه نسبت به این موضوع کمک کند. جامعه باید بداند که هر یک از ما مسئول حفظ این گنجینه‌ها هستیم و باید تلاش کنیم تا آن‌ها را به نسل‌های آینده منتقل کنیم.

تجارب جهانی

کشورهای دیگر نیز تجربیات موفق در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی دارند. به عنوان مثال، برخی کشورها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند سیستم‌های نظارت تصویری، سنسورهای حرارتی و نرم‌افزارهای مدیریت اطلاعات، توانستهاند امنیت موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی خود را افزایش دهند. ایران نیز می‌تواند با بهره‌گیری از این تجربیات، راهکارهای مؤثری برای حفاظت از آثار خود پیدا کند.

نتیجه‌گیری

حفاظت از موزه‌ها و مجموعه‌های تاریخی در ایران نه تنها یک وظیفه ملی بلکه یک مسئولیت جهانی است. با توجه به اهمیت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این آثار، لازم است که دولت و نهادهای مربوطه اقداماتی جدی برای تأمین اعتبار و تجهیزات لازم انجام دهند. تنها با این رویکرد می‌توانیم از گنجینه‌های بی‌نظیر تاریخ و فرهنگ خود محافظت کنیم و آن‌ها را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم. این موضوع نیازمند همکاری همه جانبه جامعه، دولت و نهادهای بین‌المللی است تا بتوانیم به عنوان یک ملت، میراث فرهنگی خود را گرامی بداریم و آن را به جهانیان معرفی کنیم.

انتهای پیام/