عبدالمهدی همت‌پور، سرپرست پایگاه میراث جهانی کاروانسرای ایرانی در یادداشتی نوشت: زمین از خواب زمستانی برخاسته و دستان نسیم، پرده‌های سرد زمستان را کنار زده است. درختان، جامه‌ی شکوفه بر تن کرده‌اند و جویبارهای زندگی، جاری‌تر از همیشه، در گوش طبیعت زمزمه‌ی رویش و شکوفایی می‌کنند. اما امسال، بهار نه‌تنها در برگ و بار درختان، بلکه در قلب‌های بیدار، در نور مقدس شب‌های قدر و در تجلی حقیقت علوی شکوفا شده است. 

نوروز و قدر؛ دو حقیقت، یک معنا : نوروز، بشارت‌بخش نوزایی طبیعت است، اما شب‌های قدر، نوزایی روح و جان را نوید می‌دهد. این هم‌زمانی شگفت‌انگیز، پیامی عمیق را در خود نهفته دارد: همان‌طور که زمین از خواب زمستانی برمی‌خیزد، جان آدمی نیز فرصت می‌یابد تا از غفلت برخیزد و در پرتو عنایت الهی، راهی به سوی حقیقت بگشاید. نوروز، تن را تازه می‌کند، و قدر، جان را: اگر در نوروز، خانه‌ها را از گرد و غبار می‌زداییم، شب‌های قدر فرصتی است تا غبار غفلت را از دل بزداییم. اگر در نوروز، جامه‌های نو بر تن می‌کنیم، در شب‌های قدر باید جامه‌ی تقوا و اخلاص بر جان خود بپوشانیم. اگر نوروز، آغاز سالی نوست، شب‌های قدر، فرصتی برای نگاشتن سرنوشتی نو.

شب‌های قدر؛ سوگواری برای آفتاب عدالت : و چه پررمز و راز است این تقارن، که بهار طبیعت، با سوگ شهید عدالت و معرفت، امیر مؤمنان علی (ع) پیوند خورده است. علی (ع)، آن که نامش، معیاری برای حق، صدایش، فریادی برای عدالت، و سکوتش، بغض فروخفته‌ی تاریخ بود.

علی (ع)، مردی که در شب، نان بر در خانه‌ی یتیمان می‌گذاشت و در روز، حاکم دادگری بود که حق را بی‌هیچ واهمه‌ای بر مسند می‌نشاند.

علی (ع)، که عدالتش را جز با تیغ ظلم و جهل نتوانستند خاموش کنند، اما نامش، جاودانه در تاریخ طنین‌انداز شد.

علی (ع)، که در شب قدر، در محراب عشق، با فرق خونین، آخرین نغمه‌ی رهایی را سرود: "فُزتُ وَ رَبِّ الکَعبه"؛ به پروردگار کعبه سوگند که رستگار شدم!

ای دل‌های بیدار، ای رهروان حقیقت، این شب‌ها تنها شب‌های دعا و استغفار نیست؛ شب‌های پیمان با عدالت، معرفت و انسانیت است. در شب‌هایی که تقدیرها رقم می‌خورد، بیایید تقدیر خود را با نام علی (ع)، بر مسیر حق و عدالت گره بزنیم.

نوروزی از جنس آگاهی و عدالت

همان‌طور که در نوروز، خاک از خواب برمی‌خیزد، ما نیز از خواب غفلت برخیزیم.

همان‌طور که درختان، لباس کهنگی از تن درمی‌آورند، ما نیز کینه‌ها، سستی‌ها و گناهان را از دل بیرون کنیم.

همان‌طور که زمین، به استقبال بهار می‌رود، دل‌هایمان را نیز به نور محبت، معرفت و عدالت مزین کنیم.

بهار را با نام علی (ع) آغاز کنیم، نوروز را در سایه‌ی معرفت قدر جشن بگیریم، و سال نو را با پیمانی تازه در مسیر حق، عدالت و مهرورزی رقم بزنیم.
باشد که در این نوروز علوی، جان‌هایمان در مسیر نور، حقیقت و عدالت، شکوفا شود.  

انتهای پیام/