در شمال شرقی استان اصفهان در حاشیهٔ کویر مرکزی شهری کوچک و کویری به نام جندق مستقر شده است. این شهر را که بیش از هزار سال قدمت دارد در قدیم گندک، گنده و کندک می‌گفتند. واژه جندق متشکل از دو کلمهٔ جنب و دق به معنای کنار کویر است. این شهر در مسیر جاده ابریشم چون بندرگاهی کویری محل استراحت مسافران بوده است. جندق آب و هوای گرم و خشک بیابانی دارد و محصولات کشاورزی آن شامل زعفران، گندم، جو، غلات، سبزیجات، انار، انگور و علوفه دام می‌شود. پیشهٔ اکثر مردمان این شهر کشاورزی و دامداری است. جندق دارای آثار باستانی چون گنبد هشتار، مسجد جامع جندق، خانقاه، قلعه انوشیروان عادل، صفه نیزگاه می‌باشد. طبیعت بکر و خاص جندق پر از شگفتی است. آبشار جندق جاذبه ای غافلگیرکننده در این دشت سوزان است. آبشاری مصنوعی که با حفر قنات ساخته شده و با رستورانی زیرزمینی فضایی روح نواز ایجاد کرده است. از جاذبه‌های مهم جندق قلعه انوشیروان عادل است یک اثر منحصر به فرد و تنها قلعهٔ مسکونی ایران. زبان مردمان این سرزمین فارسی است و در پاره‌ای از موارد واژگان پهلوی نیز در آن شنیده می‌شود. مهم‌ترین صنایع دستی جندق قالی بافی است