استان آذربایجان شرقی
مقبره دو کمال تبریز آرامگاه کمال‌الدین مسعود خجندی، شاعر نامدار قرن هشتم و نهم هجری و کمال‌الدین بهزاد، نقاش و نگارگر قرن دهم هجری است و به همین دلیل به نام «دو کمال» شهرت یافته است. طبق اسناد تاریخی موجود، مقبره دو کمال علاوه بر کمال‌الدین مسعود خجندی و کمال‌الدین بهزاد، آرامگاه جمعی از هنرمندان تبریزی از جمله نظام‌الدین سلطان محمد نقاش، استاد سلطان محمود مجلد (استاد جلدساز دوره صفوی)، مولانا طوسی و مولانا شروانی است؛ اما امروزه محل دقیق دفن آن‌ها مشخص نیست.
در مورد شکل‌گیری باغ دو کمال، در تاریخ آمده است که کمال‌الدین مسعود خجندی که اهل تاجیکستان بود، هنگام بازگشت از سفر حج، به تبریز و فرهنگ مردم این شهر علاقه‌مند و آن جا ماندگار می‌شود. وی که از شاعران و غزل‌سرایان سرشناس بود، تحت حمایت سلطان حسین جلایری قرار گرفت و به‌دلیل علاقه خاص ایشان به کمال‌الدین، در محله بیلانکوه باغچه‌ای را به‌عنوان هدیه، پیشکش این شاعر کرد و در آن خانقاهی برای وی ساخت. این باغ، باغ کمال نام گرفت. کمال‌الدین خجندی در سال ۷۹۳ هجری قمری درگذشت و او را در خانقاه باغ خود به خاک سپردند.
کمال‌الدین بهزاد، نقاش و نگارگر دوره صفوی، اهل شهر هرات بود. شاه اسماعیل صفوی پس از تصرف هرات، این نقاش چیره‌دست را به پایتخت خود یعنی تبریز آورد. کمال‌الدین در این شهر مورد احترام همه مردم و بزرگان حکومتی بود. از معروف‌ترین آثار بهزاد می‌توان به نگاره‌های بنای کاخ خوریق، خلیفه در حمام، یوسف و زلیخا، جنگ شترها و نگاره‌های او در بوستان سعدی اشاره کرد. وی در سال ۹۴۲ هجری قمری در همین شهر درگذشت و او را در باغ کمال، کنار آرامگاه کمال‌الدین خجندی به خاک سپردند.
