یکی دیگر از بناهای تاریخی شهر سلطانیه که از دوران ایلخانی به یادگار مانده است، بنایی متعلق به عارف و شاعر قرن هشتم هجری، مولانا حسن کاشی است. ملاحسن کاشانی شاعر و نویسنده شیعی بود که در سال 648 هجری قمری با اصالتی که به کاشان باز می‌گشت، در آمل متولد شد و به‌سبب ارادت بالایی که به پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار داشت، هرگز در مدح پادشاهان و درباریان الجایتو شعری نسرود و تمام نوشته‌هایش در مدح معصومین (ع) بود.
ملا حسن کاشی در زمان حکومت الجایتو در شهر سلطانیه چشم از جهان فروبست و به دستور پادشاه مقبره ای زیبا برای وی ساخته شد. نمای بیرونی بنا هشت ضلعی است و چهار ایوان را به نمایش می گذارد اما درون بنا به صورت چهارضلعی یا مربع است. چند دهلیز ایوان ها را با ظرافت تمام به یکدیگر متصل می کنند. در طبقه بالا نیز ایوان هایی تعبیه شده اند که با یک پلکان به ایوان های بزرگ متصل می شوند. گنبد این بنا نیز همانند گنبد سلطانیه به صورت دوجداره یا به عبارت آن روزها دو پوسته ساخته شده است. زیباترین بخش این بنا گنبد آن است که با اسما جلاله و خطی زیبا آراسته شده است. کاشی کاری فیروزه ای این گنبد نیز بسیار چشم نواز و هنرمندانه است. داخل گنبد نیز با هنرهای رایج ایرانی همانند مقرنس کاری و گچ بری و آجر کاری آراسته شده است.
